مدیرکل دفتر سلامت اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت تشریح کرد؛
روش‌های مدیریت استرس در شرایط کرونا
مدیرکل دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت گفت: در مواجهه با موقعیت های استرس زا، به جای تلاش برای کنترل چیزی که در کنترل شما نیست، انرژی خود را صرف مراقبت از سلامت روان خود و خانواده‌تان کنید.
به گزارش گروه جامعه خبرگزاری آنا، احمد حاجبی ضمن تأکید بر ارتقای سواد سلامت روان در جامعه و ضرورت مقابله با استرس در مواجهه با مسائل مختلف، گفت: سبک زندگی به مجموعه رفتارهایی گفته می‌شود که با آن‌ها زندگی می‌کنیم و برنامه خواب و خوراک، میزان تحرک بدنی، شبکه روابط اجتماعی، تفریحات و سرگرمی‌ها و خود مراقبتی ازجمله اجزای آن محسوب می‌شوند. همه‌گیری کرونا جنبه‌های مختلف زندگی ما ازجمله کار، تحصیل، روابط اجتماعی و فعالیت‌های اوقات فراغت را به میزان زیادی تحت تأثیر قرار داده است. این تغییر درروند معمول زندگی، ممکن است موجب کم‌تحرکی، دیر خوابیدن و دیر بیدار شدن، منزوی شدن، عدم انجام فعالیت‌های موردعلاقه و سرگرم‌کننده و غیره شده باشد که تأثیر منفی بر سلامت جسمی و روانی می‌گذارد؛ بنابراین، لازم است سبک زندگی خود را به نحوی با شرایطی که در آن قرار داریم سازگار کنیم که به بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
وی، خواب و استراحت کافی، تغذیه مناسب، تحرک بدنی و ورزش، انجام فعالیت‌های موردعلاقه، حفظ روابط اجتماعی و خود مراقبتی را ازجمله نکاتی قلمداد کرد که می‌تواند سبک زندگی سالمی را برایمان به ارمغان آورد.
مدیرکل دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت در ادامه در خصوص مدیریت نگرانی‌های غیرمفید در مواجهه با استرس‌ها، اظهار کرد: اگر نگران چیزی هستید که نمی‌توانید برای آن کاری انجام دهید پس هرچقدر هم نگران باشند بی‌فایده است. برای مثال، شما می‌توانید با رعایت اصول بهداشتی مانند شستن دست‌ها، استفاده از مواد ضدعفونی، ماسک زدن، اجتناب از تردد و مسافرت‌های غیرضروری، احتمال بیمار شدن خود را کاهش دهید، اما نمی‌توانید همه‌گیری کرونا را در کشور یا شهر خودکنترل کنید؛ بنابراین اگر مرتب نگران چیزهایی هستید که تحت کنترل شما نیست، این نگرانی نه‌تنها هیچ فایده‌ای ندارند، بلکه استرس و اضطراب شمارا نیز در شما افزایش می‌دهد. معمولاً این نگرانی‌ها، از جنس ِسؤالات ذهنی «چی می‌شد اگر... ر» هست که برای آن پاسخی وجود ندارد. برای مثال «اگر یک نفر تو صورت من عطسه کنه چی می‌شد؟ اگر مریض بشم و بیمارستان، تخت خالی یا دستگاه اکسیژن نداشته باشه، چی می‌شد، اگر واکسنی برای کرونا درست نشه و اوضاع چند سال همین‌طور بمونه، چه اتفاقی می‌افته و ...» روشن است که برای رفع عامل این نوع نگرانی‌ها، کاری نمی‌توان انجام داد.
وی با اشاره به راهکارهایی برای کاهش نگرانی‌هایی که در کنترل ما نیستند و یا نگرانی‌هایی که می‌توان برای آن کاری انجام داد اما علیرغم انجام کارهای لازم، باز هم به شکل افراطی و مداوم نگران وقوع آن‌ها هستیم، گفت: اولین راهکار، پذیرش غیرقابل‌کنترل بودن برخی مسائل است؛ در زندگی بعضی چیزها خیلی قابل پیش‌بینی نیست و یا نمی‌توانیم برای پیشگیری از وقوع آن کاری انجام دهیم. برای مثال نمی‌دانیم دقیقاً تا چه زمانی این شرایط ادامه پیدا می‌کند و یا نمی‌توانیم برای درمان و یا تهیه واکسن آن کاری انجام دهیم. اگرچه این واقعیت تلخی است، ولی ناچاریم قابل‌کنترل نبودن بعضی چیزها را بپذیریم. البته این قضیه، خاص شرایط کرونا نیست و در زندگی روزمره خود حتی بدون اینکه به آن فکر کنیم، غیرقابل‌کنترل بودن خیلی چیزها را پذیرفته‌ایم. آیا هر روز که از خیابان رد می‌شوید، مطمئن هستید یک راننده با سرعت از چراغ قرمز رد نشود و با شما تصادف نکند؟
حاجبی ادامه داد: بحران کرونا یکی از این موارد است با این تفاوت که با رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی، می‌توانیم تا حدودی روی آن کنترل داشته باشیم؛ بنابراین، چاره‌ای نداریم که غیرقابل‌پیش‌بینی بودن بقیه ماجرا را بپذیریم و به پزشکان و وزارت بهداشت و متخصصانی که در سرتاسر دنیا تلاش می‌کنند تا راهی برای پیشگیری و یا درمان این بیماری پیدا کنند، اعتماد کنیم؛ بنابراین به جای تلاش برای کنترل چیزی که در کنترل شما نیست، انرژی خود را صرف مراقبت از سلامت روان خود و خانواده‌تان کنید.
مدیرکل دفتر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد وزارت بهداشت دومین راهکار را «فکر کردن به احتمالات و نه امکان‌ها» توصیف کرده و افزود: وقتی مضطرب هستیم اغلب این فکر در ذهن ما می‌چرخد که «من هم ممکنه مبتلا به کرونا شوم و یا از این بیماری بمیرم». بله این امکان همیشه وجود دارد ولی سؤال درست این است که «چقدر احتمال داره به کرونا مبتلا بشم» و یا «احتمال اینکه از این بیماری بمیرم چقدر است؟» در پاسخ به این سؤال، باید به آمار موثق ابتلا به بیماری و مرگ‌ومیر ناشی از آن رجوع کنیم تا ببینیم چند درصد افراد کشور به این بیماری مبتلا شده‌اند و چند درصد از مبتلایان، فوت کرده‌اند. به خاطر داشته باشید همیشه امکان وقوع چیزهای بد و وحشتناک وجود دارد، ولی در اکثر مواقع این احتمال خیلی کم است. اگر بخواهیم مرتب به چیزهایی فکر کنیم که ممکن است اتفاق بیفتد، هیچ نقطه پایانی برای نگرانی وجود نخواهد داشت. مقابله با مشکلاتی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم به قدر کافی سخت هست، پس بهتر است زمان و انرژی خود را صرف مشکلاتی که فعلاً وجود ندارند، نکنیم.
حاجبی ضمن تأکید بر اجتناب از جستجوی افراطی در سایت‌های اینترنتی، بیان کرد: وقتی نگران چیزی هستیم اغلب بدترین پیامدها را در اینترنت جستجو می‌کنیم. برای مثال، اگر نگران علت سردرد خود هستید و کلمات تومور مغزی و سردرد را جستجو می‌کنید، احتمالاً چند هزار مطلب پیدا خواهید کرد که ارتباط بین سردرد و تومور مغزی را نشان می‌دهد و این، اضطراب شما را افزایش می‌دهد؛ اما واقعیت این است که احتمال وجود تومور مغزی در صورت سردرد بسیار پایین است؛ بنابراین، امکان را با احتمال اشتباه نگیرید. ماهیت موتورهای جستجو مانند گوگل این است که مرتب شما را در معرض اخبار بد قرار می‌دهد. شما هرگز در هیچ سایتی چیزی تحت عنوان «هیچ اتفاقی نمی‌افتد» را پیدا نمی‌کنید. پس در شرایط پراسترس کنونی، از جستجوی اینترنتی در مورد کرونا دست بردارید.
انتهای پیام/۴۱۶۱/پ
انتهای پیام/
