«پلتفرم صورتی»، ایده‌ای برای بازیابی بناهای قدیمی با حفظ اصالت بنا

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ رشته معماری از رشته‌های قدیمی و مطرح دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان) بوده که آغاز فعالیت آن به سال ۱۳۶۹ بازمی‌گردد. فعالیت بیش از ۳۰ ساله این رشته، توجه دانشگاه به ماهیت و توسعه هر چه مطلوب‌تر آن، حضور استادان برجسته و دانشجویان علاقه‌مند و کوشا در این زمان، منتج به معرفی معماران، دانش‌آموختگان و آثار معماری فاخری شده که در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی شاخص هستند. این واحد دانشگاهی و دانشکده معماری و شهرسازی، مفتخر هستند که دانش‌آموختگان بارها موفق به کسب جوایز معتبر کشوری در سمینارها و مسابقات مختلف شده‌اند.

جایزه معمار یکی از برجسته‌ترین جوایز معماری کشور بوده که سالانه برگزار شده و پروژه‌های موفق اجرایی را مورد بررسی و داوری قرار می‌دهد و در این مسیر از وجود معماران مطرح داخلی و بین‌المللی به‌عنوان داور بهره می‌برد. حضور معماران حرفه‌ای، داوران برجسته و قدمت مسابقه معمار، باعث اعتبار ویژه این جایزه بین جامعه معماران کشور شده است.

در جریان مسابقه معمار ۱۴۰۰، دانشجویان رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) موفق به ارائه اثری موسوم به «پلتفرم صورتی» شدند که توانست نظر مثبت داوران مسابقه را به خود جلب کند.

بیشتر بخوانید:

برگزاری نخستین ایده شو و استارت‌آپ گل‌گاوزبان ایرانی در دانشگاه آزاد اسلامی شهر قدس

پروژه «پلتفرم صورتی» که توسط دانشجویان کارشناسی ارشد دانشکده معماری و شهرسازی واحد دانشگاهی اصفهان، محسن خزدوز و ادیب ایروانی به انجام رسیده، یکی از آثار دانش‌آموختگان رشته معماری بوده که موفق به کسب رتبه نخست حوزه بازسازی در «مسابقه معمار» سال ۱۴۰۰ شده است.

خبرنگار خبرگزاری آنا به همین مناسبت با ایروانی و خزدوز، طراحان این اثر گفت‌وگو کرده و مختصری درباره این پلتفرم و نحوه اجرای آن جویا شده است.

پلتفرم صورتی چیست؟

ایروانی درباره ایده این طرح اظهار کرد: ایده اجرا و کار از مواجهه با یک انبار متروک ۱۷ متر مربعی و ۵۵ متر مکعبی باقیمانده از بناهای دوران پهلوی نخست که در بدنه گذر چهارباغ بالا به‌جا مانده بود، آغاز شد. خیابان چهارباغ بالا، بخشی از معروف‌ترین خیابان اصفهان با شهرتی جهانی و خیابانی در امتداد چهارباغ عباسی بوده که از سی و سه پل آغاز و تا محدوده باغ‌های هزار جریب ادامه دارد و ساختمان‌سازی در آن از زمان پهلوی اول آغاز شده است.

وی افزود: با در نظر داشتن اینکه حفظ و بهبود یک ساختمان، بهتر و پایدارتر از تخریب و ساخت مجدد آن است از ابتدا مداخله خودمان را فرصتی برای بررسی امکان توان‌بخشی در نظر گرفتیم تا ببینیم چگونه می‌توانیم هم کالبد و روح بنای قدیمی را حفظ کنیم و هم معماری معاصر خودمان را برای رفع نیازهای امروز و با استفاده از ظرفیت‌های بنا در آن جای دهیم و این دو را در تضاد و تکامل با هم به گفت‌وگو بنشانیم.

دانش‌آموخته رشته معماری واحد اصفهان ادامه داد: با توجه به سابقه سونامی تخریب کارخانه‌های میراث صنعتی چهارباغ بالا با هدف تفکیک و توسعه ساختمانی آنها در سال‌های گذشته و باقی ماندن فقط کارخانه ریسباف از دورانی که اصفهان «منچستر ایران» خوانده می‌شد، این سؤال پیش می‌آید که چگونه می‌توان به نمونه‌ای برای بازگرداندن این فضاهای ازدست‌رفته به چرخه حیات به شکلی که سازگار با شرایط امروز باشد و بتواند تاثیری فراتر از خود به جای گذارد، رسید؟

برنامه پلتفرم صورتی

ایروانی با تشریح برنامه ایده «پلتفرم صورتی» گفت: با توجه به شرایط و موقعیت پروژه به کارفرما پیشنهاد دادیم از این سرمایه خود استفاده مجدد کند و آن را پلتفرمی برای هنرمندان به صورت خاص و محدود قرار دهد تا بتوانند از آن فضا با کاربردهای مختلف از جمله محل نمایش آثار هنری، برگزاری رویداد، ورکشاپ، اتاق جلسه و اقامت استفاده کنند.

طراحی پلتفرم صورتی

خزدوز هم درباره چگونگی طراحی ایده «پلتفرم صورتی» توضیح داد: برای رسیدن به این اهداف، ابتدا ظرفیت‌های بنا از جمله ارتفاع بلند و تاقچه‌ها را شناسایی کردیم و با توجه به برنامه، تصمیم گرفتیم جعبه سرباز صورتی رنگ را به شکل بسیار تمیز، صاف و نازک درون حجمی قدیم که بسیار کهنه، سخت و سنگین است، قرار دهیم. هر دو در نهایت خام بودن و بدون آنکه آنها را با هم مخلوط کنیم. مانند جوانی که به گذشته نگاه می‌کند و برعکس...

دانش‌آموخته رشته معماری اضافه کرد: به این ترتیب با حفظ شرایط موجود بنا، یک دیواره با ورق فلزی تا ارتفاع خط بالای تاقچه‌ها قرار دادیم تا با استفاده از قابلیت نازک بودن آن، خاصیت آهن ربایی برای نصب آبجژه‌ها نیز داشته باشد. این دیواره قسمت آبدارک، سرویس بهداشتی، حمام، انبار و درب ورودی را تعریف می‌کند و با نردبامی به فضای استراحت(روی سقف آبدارک و سرویس بهداشتی) دسترسی دارد. برای رسیدن به انعطاف‌پذیری بیشتر، چراغ‌ها(با قابلیت جابه‌جایی، تنظیم و جهت نصب بر روی ضخامت ورق دیوارها) طراحی و ساخته شد و طراحی میز با پایه‌های متحرک و امکان تغییر ارتفاع که با برداشتن صفحه رویی آن قابل استفاده جداگانه به عنوان میزهای کوچک نیز، انجام شد.

خزدوز مطرح کرد: در نما، کارهای انجام نشده به اندازه کارهای انجام‌شده مورد توجه بوده تا حافظه شهر حفظ شود. به این ترتیب، پلتفرمی طراحی و اجرا کردیم که قابل انعطاف و تغییر است به این معنی که برای آغاز به رنگ صورتی بوده و در ادامه می‌تواند در شرایط مختلف رنگ عوض کند و به رنگ جدید درآید.

انتهای پیام/۴۱۲۱/۴۰۶۲/