تسبیحات حضرت چیست و چه آثار و برکاتی دارد

تاریخچه تسبیحات حضرت زهرا (س)

امیرمومنان(ع) آنگاه که دید فاطمه (س) از سختی کارهای خانه در زحمت است به او توصیه کرد نزد پدر رفته و خدمتکاری درخواست کند تا در امور منزل همکارش باشد. حضرت فاطمه (س) نزد رسول خدا (ص) رفت و این موضوع را با ایشان در میان گذاشت. پیامبر (ص) فرمودند: «فاطمه جان چیزی به تو می‌دهم که برایت از خادم و آنچه در دنیاست بهتر باشد، بعد از نماز، ۳۴ بار الله اکبر و ۳۳ مرتبه الحمدالله و ۳۳ بار سبحان‌الله بگو. آن گاه این اذکار سه‌گانه را با «لااله الاالله» پایان ببخش و این برای تو از آنچه خواسته‌ای و از دنیا و آنچه در دنیا است بهتر خواهد بود.» در آن لحظه که این هدیه آسمانی به فاطمه (س) عطا شد فرمودند: «از خدا و رسول خدا راضی شدم.»

معنای ذکرهای تسبیح حضرت زهرا (س)

«الله‌اکبر»:‌ یعنی خدا از همه چیز بزرگتر است. انسان با گفتن این ذکر به نهایت عجز و ناتوانی خود به درگاه الهی بارها اعتراف می‌کند.

«الحمداللّه»:‌ یعنی سپاس مخصوص خدا است. انسان پس از ذکر اول و اقرار به ناتوانی خود در شناخت خالق، با گفتن الحمدالله که از افضل اذکار تسبیح است، وارد مرحله بعدی می‌شود.

«سبحان‌اللَّه»: یعنی خدا را حمد باد.

برکات تسبیحات حضرت زهرا (س)

تسبیح حضرت زهرا (س) دارای آثار و فضایل بسیار زیادی است. نجات یافتن از شقاوت و بدبختی است. هر انسانی به تناسب بینش و نگرشی که به جهان هستی و وجود پرآشوب خود دارد به دنبال خوشبختی است، به عبارتی دیگر یکی از مهم‌ترین مسائلی که همه‏ انسان‌ها را آگاه یا ناآگاه به خود مشغول داشته است به طوری که کارهای زندگی و برنامه‏‌هایشان را در جهت وصول به آن پی‏ ریزی می‏ کنند، مسئله‏ ی رسیدن به سعادت و گریز از شقاوت است.

خداوند پس از بیان بزرگ‌ترین نعمت الهی، یعنی رسالت پیامبر عظیم‌الشأن اسلام که مردم را با تعلیم و تزکیه به صراط مستقیم هدایت می‌کند، می‌فرماید: «فَاذْکرُونِی أَذْکرْکمْ وَ اشْکرُوا لِی وَ لَا تَکفُرُونِ»؛ «پس به یاد من باشید تا به یاد شما باشم و شکر مرا گویید و در برابر نعمت‌هایم کفران نکنید.»

به یاد من باشید یعنی به یاد ذات پاکی که سرچشمه تمام خوبی‌ها و نیکی‌ها است، باشید و بدین وسیله روح و جان خود را پاک و آماده پذیرش رحمت پروردگار سازید. توجه به این ذات پاک، بنده را در فعالیت‌هایش مخلص‌تر، متحدتر و نیرومندتر می‌سازد. ذکر خدا تنها به زبان نیست، بلکه منظور این است که بنده با تمام دل و جان به ذات پاک خدا توجه داشته باشد؛ توجهی که انسان را از گناه باز می‌دارد و به اطاعت از دستورات او دعوت می‌کند.

محمّد بن مسلم از امام باقر (ع) روایت کرده است: «تَسْبِیحُ فاطِمَةَعلیهاالسلام مِنْ ذِکرِ اللَّهِ الْکثِیرِ الَّذِی قال اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ «فَاذْکرُونِی أَذْکرْکمْ»؛ «تسبیح فاطمه (س) از اقسام ذکر بسیار است که خدا به آن دستور داده و فرموده که به یاد من باشید تا به یاد شما باشم.» این حدیث تسبیح حضرت فاطمه زهرا (س) را مصداقی از ذکر کثیر خدا می‌داند.

در حدیثی از امام صادق (ع) چنین روایت شده است: «مَنْ باتَ عَلی تَسْبِیحِ فاطِمَةَعلیهاالسلام کانَ مِنَ «الذَّاکرِینَ اللَّهَ کثِیراً وَالذَّاکراتِ»؛ کسی که با تسبیح فاطمه (ع) بخوابد، از مصادیق این آیه شریفه که می‌فرماید: «مردان و زنانی که خدا را فراوان یاد می کنند.»

قرآن کریم می‌فرماید: «یأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا اذْکرُوا اللَّهَ ذِکرًا کثِیرًا وَ سَبِّحُوهُ بُکرَةً وَ أَصِیلاً»؛ «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! خدا را بسیار یاد کنید، و صبح و شام او را تسبیح گویید.»

در روایتی آمده که اسماعیل بن عمار به امام صادق (ع) می‌گوید که حد و اندازه ذکر کثیر که خداوند در قرآن فرموده است، چقدر است؟ فرمود: «اِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وآله عَلَّمَ فاطِمَةَعلیهاالسلام اَنْ تُکبِّرَ اَرْبَعاً وَثَلاثِینَ تَکبِیرَةً وَتُسَبِّحَ ثَلاثاً وَثَلاثِینَ تَسْبِیحَةً وَتُحَمِّدَ ثَلاثاً وَثَلاثِینَ تَحْمِیدَةً فَاِذا فَعَلْتَ ذَلِک بِاللَّیلِ مَرَّةً وَبِالنَّهارِ مَرَّةً فَقَدْ ذَکرْتَ اللَّهَ ذِکراً کثِیراً»؛ رسول خدا (ص) به فاطمه (س) یاد داد که ۳۴ بار تکبیر، ۳۳ بار تسبیح و ۳۳ بار تحمید بگوید. پس اگر تو یک بار شب و یک بار روز این کار را انجام دهی، در حقیقت خدا را با ذکر بسیار یاد کرده ای.»

منظور از ذکر کثیر آن است که بنده در همه حال به یاد خدا باشد و هرگز او را فراموش نکند. تسبیح فاطمه (س) نیز در مرحله لفظ و ذکر زبانی از مصادیق ذکر کثیر است که خود مقدمه ذکر قلبی و به یاد خدا بودن است و آن نیز مقدمه انجام وظایف بندگی و ترک معصیت است.

بیشتر بخوانید:‌

• عکس‌نوشته ایام فاطمیه ۱۴۰۰ با کیفیت بالا


• پیام تسلیت ایام فاطمیه و شهادت حضرت زهرا (س)


• «کشتی پهلوگرفته» را نوشتم تا به دایره معرفت حضرت فاطمه(س) نزدیک شوم

فضیلت تسبیح فاطمه زهرا (س)

از امیر مومنان علی (ع) روایت شده است که فرمودند: «فَوَ اللَّهِ ما تَرَکتُهُنَّ مُنْذُ عَلَّمَنِیهِنَّ رَسُولُ اللَّهِ»؛ به خدا سوگند! از آن روزی که رسول خدا (ص) آن ذکرها را به من یاد داده است، هیچ‌گاه آن‌ها را ترک نکرده ام.» شخصی پرسید: حتّی در شب‌های جنگ صفین هم ترک نکرده‌ای؟! فرمود: «نَعَمْ وَلا لَیلَةَ صِفَّینِ؛ آری! حتی در شب‌های جنگ صفین هم ترک نکرده‌ام.»

از امام باقر (ع) روایت شده است: «ما عُبِدَ اللَّهُ بِشَیی ءٍ مِنَ التَّحْمِیدِ اَفْضَلَ مِنْ تَسْبِیحِ فاطِمَةَعلیهاالسلام وَلَوْ کانَ شَیی ءٌ اَفْضَلَ مِنْهُ لَنَحَلَهُ رَسُولُ اللَّهِ فاطِمَةَعلیهاالسلام»؛ از جهت حمد و ذکر، خدا با چیزی بهتر از تسبیح حضرت فاطمه زهرا (س) عبادت نشده است. اگر عملی بهتر از آن بود، پیامبر خدا آن را به زهرا (س) عطا می‌کرد.»

از امام صادق (ع) روایت شده است: «مَنْ سَبَّحَ اللَّهَ فِی دُبُرِ الْفَرِیضَةِ تَسْبِیحَ فاطِمَةَ الْمِائَةَ مَرَّةً وَاَتْبَعَها بِلا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ مَرَّةً غُفِرَ لَهُ»؛ «هر کس پس از نماز واجب، با تسبیح فاطمه (س) صد بار به تسبیح خدا بپردازد و به دنبال آن یک بار «لا اِلهَ اِلَّا اللَّه» بگوید، آمرزیده می‌شود.»

در حدیث دیگری از آن حضرت روایت شده است: «تسْبِیحُ فاطِمَةَعلیهاالسلام فِی کلِّ یوْمٍ فِی دُبُرِ کلِّ صَلاةٍ اَحَبُّ اِلَی اللَّهِ مِنْ صَلاةِ اَلْفِ رَکعَةٍ فِی کلِّ یوْمٍ»؛ «تسبیح فاطمه زهرا هر روز بعد از هر نماز، از هزار رکعت نماز در هر روز، نزد خدا محبوب‌تر است.»

از امام صادق علیه السلام روایت شده است: «مَنْ سَبَّحَ تَسْبِیحَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِعلیهاالسلام فِی دُبُرِ الْفَرِیضَةِ قَبْلَ اَنْ یثْنِیَ رِجْلَیهِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ»؛ «هر کس بعد از نماز واجب، پیش از آن که پاهای خود را جفت کند (قبل از به هم خوردن حالت جلوس تشهد و سلام)، تسبیح فاطمه زهرا (س) بگوید، خداوند او را می‌آمرزد.»

از این احادیث مشخص می‌شود که گفتن تسبیح حضرت فاطمه زهرا (س) ارزش فوق العاده‌ای دارد و بهترین زمان گفتن آن، بعد از نماز واجب، بدون فاصله و پیش از به هم خوردن حالت نماز است.

انتهای پیام/۱۱۰/