مردی که جمع اضداد بود

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ تعبیر جمع اضدادبودن برای انسان‌های بزرگ همیشه به کار رفته است. انسان‌های بزرگ کارهای بزرگ را در کنار کارهای کوچک لحاظ می‌کنند. کارهای خیلی مهم، آنان را از کارهای ریز غافل نمی‌کند. پرداختن به مسائل کلان اجتماعی آنان را از مسائل ریز خانوادگی غافل نمی‌کند. فعالیت‌های اجتماعی آنان را از پرداختن به خودسازی مشغول نمی‌دارد. همه این ویژگی‌ها را در سردار شهید سلیمانی مشاهده می‌کنیم. او به حق جمع اضداد بود.(بیشتر بخوانید)

او همانگونه که دغدغه میدان‌های بزرگ را داشت، دغدغه خانواده شهیدان را نیز داشت و پیوسته از آنها دلجویی می‌کرد. برخلاف انسان‌های کوچک که تصور می‌کنند اگر کسی وطن‌دوست باشد، نمی‌تواند فراتر از کشور و ملت خود را ببیند و شعار نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران را سر می‌دهند، سردار سلیمانی معتقد بود که هم غزه و لبنان، هم یمن و بحرین، هم سوریه و عراق همه در کنار ایران اسلامی می‌توانند رشد کنند و تعالی پیدا کنند و خاری در چشم دشمنان باشند.

تعبیری که در بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب به آن اشاره شد؛ فرمودند سردار سلیمانی ملی‌ترین مرد و امتی‌ترین مرد بود. او برخلاف کسانی که تصور می‌کنند اگر کسی مرد عرفان باشد با جنگ و حماسه نسبتی ندارد؛ اما شهید سلیمانی مرد عرفان و حماسه بود. آری او در عین حالی که مرد محراب و عبودیت بود، مرد میدان‌های سخت بود و کارهای بزرگ در او هراس ایجاد نمی‌کرد. او حقیقتاً یک مکتب بود، همانگونه که رهبر انقلاب به این نکته اشاره کردند.

اما راز مطلب چیست؟ راز مطلب این است که همه این مسائل ذیل عبودیت، توکل و اعتقاد او به خداوند رقم می‌خورد. در واقع چون خدا در چشم او بزرگ بود، همه کارهای دیگر نزد او کوچک بود. این تعبیری است که امیرمؤمنان در نهج‌البلاغه برای انسان‌های بزرگ به کار برده است.

در یک کلام باید گفت: سردار سلیمانی شهید شد، چون شهید بود، همان‌گونه که خود گفته بود رحمت‌الله علیه.

*مجتبی جعفری سرپرست دانشگاه آزاد شاهین‌شهر

انتهای پیام/۴۱۰۳/۴۰۶۲/