گریهدرمانی؛ راهکار جدید اروپا و آمریکا برای تأمین سلامت روحی/ نسخه جامعه شناسان غربی، در بطن اسلام است
گروه جهان خبرگزاری آنا - مجتبی اسماعیلی، روانشناسان سالهاست در حوزه سلامت روانی دست به ابتکارات مختلف زدهاند تا مردم جامعه در سنین مختلف از حضور در اجتماع احساس لذت بخشی داشته باشند. با وجود این، عوامل جبری و غیر جبری همچون کهولت سن، ازدواج فرزندان و ترک خانه پدری، طلاق، مرگ یا در سالهای اخیر شیوع کرونا باعث شده است روال زندگی بخش یا عمدهای از مردم تغییر کند و سبک زندگیها دستخوش تحول شود. جوامع پدید آمدند تا بخشی از نیاز انسانها که برقراری ارتباط با محیط بیرون است را تأمین کنند و هر فردی علاوه بر نیاز به تنهایی و گریز به درون خود، بخش عمدهای از اوقاتش را به ارتباطگیری با سایر افراد میگذراند که اگر چنین نباشد، از لحاظ روانشناسی فردی بیمار و دچار اختلالات روحی به شمار میرود.
بیشتر بخوانید:
بیان تجربه تلخ تجاوز جنسی به زنان غربی در شبکههای اجتماعی
طلاقهای عاطفی روی روابط جنسی اثرگذار است
روانشناسان معتقدند انسانها اگر در برابر عوامل یا تنشهای محیطی یا داخلی نتوانند احساسات خود را تخلیه کنند یا به سمت سرکوب احساسات خود پیش بروند، بهتدریج دچار اختلالات روانی همچون خشونت، واپسگرایی امیال خود و جنون میشوند یا در بدترین حالت ممکن است خودکشی کنند. به همین دلیل عنوان میشود طول عمر خانمها ۱۰ تا ۱۵ سال بیشتر از آقایان است، زیرا خانمها راحتتر از آقایان گریه میکنند و راحتتر میخندند. درحالیکه بیشتر آقایان به اشتباه فکر میکنند گریه کردن عاملی است که میتواند شأن آنها را از نظر دیگران کم کند و جایگاهشان را تغییر دهد. نمونه عینی چنین موضوعی را میتوان در مراسمهای عزا مشاهده کرد؛ خانمها گریه و زاری بیشتری میکنند و پسازآن هم به کارهای دیگری مانند پذیرایی از مهمانان میرسند. اما آقایان در چنین مراسمی خیلی گریه نمیکنند و ترجیح میدهند در گوشهای ساکت بمانند که متأسفانه بعدها ممکن است دچار مشکلات جدیتری مانند سکته، بیماریهای قلبی و ... شوند.
راهکار اروپاییها
جامعه شناسان اروپایی سالهاست تلاش میکنند با پارامترهای مذهبی همچون تشویق مردم به رفتن به کلیساها، دعا و اعتماد کردن به کشیشها بهعنوان افرادی که میتوان با آنها درباره مشکلات حرف زد، کمک خواست و برای مدتی آرام شد و خلاء ناشی از کمبود عاطفه در غرب را اینگونه پر کنند. فاجعهای که برای جامعه شناسان غیرمنتظره بود و ضربه سختی به این طراحی اجتماعی در اروپا زد، رسوایی بزرگ کشیشها و گزارشهای متعدد از تجاوزات جنسی آنها به کودکان بود که ضربه سختی به اعتماد و باور مردم زد. آنچه رسانههای غربی تلاش کردند بر آن سرپوش بگذارند، سرکوب باورهای دینی و اعتقادی مردم اروپا بود که خود را در گرایش به اعتقادات و باورهای دیگر نشان داد؛ گروهی به سایر باورها گراییدند و موجی از اسلامگرایی در میان اروپاییها پدید آمد.
آنچه در اسلام عزاداری و تباکی خوانده میشود و مورد هجمه رسانههای غربی قرار گرفته، از منظر روانشناسان اروپایی موردی پسندیده و عاملی مهم در راستای کاهش نگرانیهای روحی افراد جامعه است
ناگفته پیداست آنچه جامعه شناسان اروپایی برای مردم تجویز کردهاند همان راهکاری است که دین مبین اسلام قرنها پیش برای نشاط و سرزندگی جامعه بر آن تأکید کرده است. حضور در مراسمهای مذهبی همچون مولودیها و عزاداریها (جمع گریه و خنده) همان نسخهای است که جامعه شناسان غربی پس از واپسگرایی مردم، افزایش خشونت و شدت گرفتن آمارهای خودکشی در غرب تجویز کردهاند. رسانههای غربی در حالی اسلام را دین عزا و ماتم جلوه میدهند که جامعه شناسان اروپایی بر نقش گریستن در کاهش تلاطم روحی تأکید میکنند و اینگونه مانورهای رسانهای غرب در تناقض و تضاد با گرایشهای اجتماعی خودشان قرار دارد.
اروپاییها برای اینکه مردم دچار تنهایی و در ادامه، انزوای اجتماعی نشوند و بحرانهای اخلاقی حاد سراسر قاره سبز را فرا نگیرد، علاوه بر راهکار فوق، پیشنهاد دیگری را مطرح کردند و آن راهاندازی اتاق گریه در نقاط مختلف بوده است که تاکنون اسپانیا، آمریکا و انگلیس از آن استقبال کردهاند. درواقع برای از بین بردن مشکلات سلامت روان، ساختمان و فضای «اتاق گریه» (La Lloreria) در مادرید ساخته شد که خدماتی منحصربهفرد ارائه میکند. این فضا دارای نشانههایی است که به بازدیدکنندگان میگوید هنگام برخورد با چالشهای مربوط به سلامت روان درخواست کمک کنند.
در این فضا تابلویی در برابر دید بازدیدکنندگان قرار دارد که روی آن نوشته است «به La Lloreria خوش آمدید، وارد شوید و گریه کنید». یادداشت دیگری با رنگ صورتی میدرخشد که نوشته «من نیز اضطراب دارم». همچنین در گوشههایی از اتاق تلفنهایی تعبیه شده که دارای شماره تماس افراد، ازجمله روانشناس است که در صورت ناراحتی میتوان با آنها تماس گرفت.
هدف از راهاندازی «اتاق گریه»
هرکس میتواند در ساختمان واقع در مرکز مادرید حضور یابد و هدف از تشکیل آن زدودن افسردگی از چهره جامعه عنوان شده که البته به سلامت روان وابسته است. پس از مراجعه افراد به اتاق، آنها تمایل دارند خشم، سرخوردگی و تنهایی خود را بروز دهند، فرد گریه میکند و به دنبال کمک است. جان نلسوم، دانشجوی سوئدی که در اسپانیا زندگی میکند، درباره این اتاق میگوید: این واقعاً ایدهای عالی برای تجسم سلامت روان است. گریه در اسپانیا مانند بسیاری از کشورهای دیگر مایه ننگ فرد تلقی میشود، اما در اینجا فرد آزادانه میتواند اندوهش را بروز دهد.
در سال ۲۰۱۹، ۶۷۱ نفر بر اثر خودکشی در اسپانیا جان باختند که دومین علت شایع مرگومیر پس از علل طبیعی است
چندی پیش پدرو سانچز، نخستوزیر اسپانیا گفته بود، ۱۰۰ میلیون یورو (۱۱۶ میلیون دلار) صرف مراقبتهای روانی شده که شامل خدماتی مانند خط راهنمای خودکشی ۲۴ ساعته است. وی درباره بیماریهای روانی در روز جهانی بهداشت روانی گفت: این تابو نیست، بلکه مشکل بهداشت عمومی است و باید درباره آن صحبت کنیم، آن را نمایان و بر مبنای آن عمل کنیم.
طبق گزارشها، در سال ۲۰۱۹، ۶۷۱ نفر بر اثر خودکشی در اسپانیا جان باختند که دومین علت شایع مرگومیر پس از علل طبیعی است. همچنین از هر ۱۰ نوجوان اسپانیایی یک نفر دارای بیماری روانی است، درحالیکه ۵.۸ درصد از کل جمعیت این کشور از اضطراب رنج میبرند.
در آمریکا نیز مشابه چنین فضایی وجود دارد، ولی اختصاصی و برای دانشجویان است. دانشگاه «یوتا» اتاقک گریه ساخته که دانشجویان در مدت امتحانات پایان هفته برای کاهش اضطراب به این اتاقک میروند و به تخلیه احساسات خود بهوسیله گریه میپردازند. گفته میشود این اتاقک بهوسیله یکی از دانشجویان هنر دانشگاه ساخته شده و دارای فضای کوچک و شخصی است که در راهرو دانشگاه قرار دارد.
روی در ورودی اتاقک نوشته شده «اتاقک برای دانشجویان است تا هنگام مطالعه برای امتحانهای پایان هفته خود، به مدت ۱۰ دقیقه استراحت کنند تا از فشار روانیشان کاسته شود. قبل از ورود در بزنید و مدت زمان استفاده از اتاق فقط ۱۰ دقیقه است».
بیشتر بخوانید:
تیر خلاص تنهایی بر سبک زندگی غربی/ جامعه انگلیس رکورددار انزوای اجتماعی
طلاق عاطفی و تفکر فردمحوری از عوامل گسترش «بحران تنهایی» در غرب
همچنین در این اتاقک تعدادی عروسک و اسباببازی هم قرار داده شده که دانشجویان میتوانند آنها را در آغوش گرفته و گریه کنند. دانشجویان این دانشگاه بر این باورند اتاقک گریه بسیار مفید است و باید در تمامی دانشگاهها راهاندازی شود.
تأثیر گریه جمعی بر آرامش روانی
آنچه در اسلام عزاداری و تباکی خوانده میشود و مورد هجمه رسانههای غربی قرار گرفته است، از منظر روانشناسان اروپایی موردی پسندیده و عاملی مهم در راستای کاهش نگرانیهای روحی افراد جامعه است. گاهی شدت ناراحتی و مشکلات آنقدر زیاد است که حتی حوصله حاضر شدن در جمع و بودن کنار دیگران وجود ندارد، اما روانشناسان معتقدند با گروه بودن و در جمع حاضر شدن هنگام سوگواریها و ناراحتیها در مقایسه با تنها ماندن و در خلوت نشستن تأثیرات بیشتری دارد. زمانی که فرد در گروه قرار میگیرد و همراه با آنها گریه میکند، کارکردهای مثبت بیشتری را تجربه خواهد کرد.
درهرصورت در دوره کنونی علاوه بر همه عوامل محیطی افزایشدهنده نگرانیها و آلام روحی، شیوع کرونا نیز بر شدت نگرانیها، تنهاییها و مصیبتهای افراد و خانوادهها افزوده است. شیوع کرونا و اتخاذ سیاست فاصلهگذاری اجتماعی مردم را منزوی کرده و بر روابط اجتماعی تأثیر گذاشته است؛ اما نباید فراموش کرد تنهایی ممکن است عواقبی جدی برای سلامت روان جامعه داشته باشد و میتوان با پدید آوردن محیطهایی شاد، از آسیبهایی همچون افسردگی، اضطراب و حتی زوال عقل دوری کرد. ارتباط از راه دور همچون استفاده از شبکههای اجتماعی تا حدی میتواند به کاهش احساس تنهایی کمک کند و از عوارض ناخوشایند آن بهویژه برای افراد آسیبپذیر بکاهد.
انتهای پیام/۴۰۳۳/
انتهای پیام/