دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

چرا حضرت عبدالعظیم به سیدالکریم معروف شد؟

«سیدالکریم» یکی از القاب اصلی حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) است، لقبی که ریشه در تبار و کنیه این حضرت دارد.
کد خبر : 620364
عبدالعظیم حسنی

به گزارش خبرنگار حوزه دین و آئین گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، بارگاه حضرت عبدالعظیم(ع) سال‌های سال است که به مأمنی برای دل‌شکستان و دردمندان پایتخت بدل شده، بارگاه امنی که البته از همه جای ایران مهمان دارد و تا به امروز این مهمان‌ها کرامات زیادی را از آن دیده‌اند، اتفاقی که باعث شده به حضرت عبدالعظیم «سیدالکریم» هم بگویند.


تیره و تبار حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) با چهار رابطه به امام حسن مجتبی (ع) می‌رسد. او از بزرگترین محدثان تاریخ شیعه است که در زمان امام جواد (ع) و امام هادی (ع) احادیث زیادی را از این امامان نقل می‌کرد. او به دستور امام هادی و برای در امان ماندن از شر خلیفه عباسی، به شهر ری در ایران مهاجرت کرد.


چرا حضرت عبدالعظیم به سیدالکریم معروف شد؟


چرا حضرت عبدالعظیم به سیدالکریم معروف شد؟


حضرت عبدالعظیم (ع) ارادت و اطاعت ویژه‌ای نسبت به سادات داشت و به معنای واقعی کلمه مطیع امام زمان خویش بود. نقل ازاست که امام هادی (ع) ثواب زیارت آرامگاه او را با زیارت بارگاه سیدالشهدا در کربلا قیاس کرده است و به همین دلیل هم بارگاه حضرت عبدالعظیم کربلای مردم ایران است.


کرامات زیادی در طول این سال‌ها مردم از این گنبد و بارگاه دیده‌اند به قدری بوده که لقب «سیدالکریم» را به حضرت عبدالعظیم اعطا کنند، لقبی که به ذات پاک و شریف این سید اولاد پیغمبر اشاره دارد. جد بزرگ او امام حسن مجتبی (ع) کریم اهل بیت است و همین کرامت است که نسل به نسل به فرزندان سبط اکبر پیامبر رسیده است و نمود آن را در نواده شهیرش ابوالقاسم، عبدالعظیم حسنی شاهدیم. به همین دلیل است که به حضرت عبدالعظیم و همینطور اکثر سادات حسنی، «کریم بن کریم» می‌گویند.


دستگیری از مستمندان، کمک به فقرا، همراهی با مردم و... دیگر صفات از این دست، بزرگترین ویژگی‌های عبدالعظیم حسنی بود. کسی که باوجود مهاجر و غریب بودن در ایران، اما جای خود را در دل مردمی که نزدشان روزگار می‌گذراند پیدا می‌کرد و همواره در همان سمتی که مردم بودند، حضور داشت.


چرا حضرت عبدالعظیم به سیدالکریم معروف شد؟


جایگاه فرهنگی بارگاه حضرت عبدالعظیم (ع)


باوجود اینکه نیروهای خلیفه عباسی از عراق تا ری او را تعقیب کردند و کوی به کوی و برزن به برزن به دنبالش در حرکت بودند، اما عبدالعظیم از حرکت نایستاد و در این مسیر ثابت قدم‌تر از پیش، به جلو حرکت کرد. پس از شهادت او در ری، مردم ایران مراسم باشکوهی را برای بدرقه‌اش برگزار کردند و از همان سال‌های ابتدایی، محل دفن او را گرامی شمردند. تا جایی که امروز، به یکی از اماکن متبرکه و پر رفت و آمد مردم ایران و به خصوص مرکزنشینان تبدیل شده است.


جایگاه حضرت عبدالعظیم به قدری بالاست که بسیاری از علما، شدیدا توصیه کرده‌اند که مردم از بارگاه ایشان دیدن کنند. علمایی همچون آیت‌الله بهجت که از ایشان نقل است: «هر کس در ری باشد و هفته‌ای یک بار به زیارت او نرود به خود جفا کرده است». یا امام خمینی (ره) که درنخستین ساعات پس از بازگشت به وطن، به زیارت این سید والامقام رفت. مقام معظم رهبری نیز «ری» را به واسطه وجود بارگاه حضرت عبدالعظیم (ع) قبله تهران است نامیده‌اند، قبله‌ای که مردم پایتخت به آن توجه ویژه‌ای دارند.


چرا حضرت عبدالعظیم به سیدالکریم معروف شد؟


جدا از این، شاید یکی از دلایل سیدالکریم بودن حضرت عبدالعظیم این است که حرم ایشان با تعلیم و تربیت علما، بزرگان و مراجع علمی، به نوعی منشاء کرامت است. حرمی که پس از برپایی، همواره مکانی برای بهروه‌وری فرهنگی و معنوی مسلمانان بوده و وقایع مهم تاریخی‌ای نیز با آن گره خورده است.


انتهای پیام/۴۱۷۳/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب