جدال کوهنورد اصفهانی با مرگ برای صعود به قله اورست

به گزارش گروه ورزش خبرگزاری آنا برنامه صبحگاهی «صبح پارسی» که از دوشنبه تا جمعه هر هفته ساعت ۹ صبح به تهیه کنندگی علیرضا نظارت و ابراهیم ارجمندی بر روی آنتن شبکه جام جم می‌رود، با موضوع تاثیر اراده و همت بر موفقیت بر روی آنتن رفت. در این برنامه پس از پخش آیتم‌هایی از جمله ورزش صبحگاهی، میز فرهنگی، اخبار ویژه و نماهنگ‌هایی با موضوع انگیزشی و با تصاویری از طبیعت، امیر محمد زند و آلاء خامه یار با امیر اسدی صنعتگر و متخصص حوزه خودرو و امین دهقان کوهنورد فاتح اورست به گفت‌وگو نشستند.

در بخش اول گفت‌وگو اسدی گفت: صنعت خودرو همیشه با چالش روبه‌رو بوده است. خودروسازی از سال ۳۵ وارد عرصه صنعتی کشور شد و تا قبل از انقلاب شرکت‌های بزرگ این عرصه وارد صنعت خودروسازی در ایران شدند اما در آن زمان ایران مونتاژکار خودرو بود نه سازنده آن. بعد از انقلاب برای رونق این صنعت در کشور احساس نیاز شد ولی در دهه ۶۰ به خاطر جنگ بحران این صنعت را داشتیم.

وی عنوان کرد: امروز ما در تولید قوای نیروی محرکه و موتور در دنیا حرف برای گفتن داریم. در خودروسازی تجاری و صنعت سنگین در دنیا حرف برای گفتن داریم. در کشور در حال تولید موتور ملی هستیم چون وقتی تولید کننده خودرو می شویم باید قطعات را هم به‌صورت قوی تولید کنیم.

صنعتگر حوزه خودروسازی افزود: صنعت خودرو سازی در دو زمینه تولید خودرو و تولید قطعه تقسیم بندی می‌شود، تولید خودرو فقط موتور و ماشین تولید می‌کند و در تولید قطعه نیز در خط مقدم ایستاده‌ایم.

اسدی بیان کرد: وقتی برای همکاری با دیگر کشورها در این صنعت با یک کمپانی وارد همکاری می‌شویم هر دو طرف قرارداد دارند و باید به مفاد آن پایبند باشند. اما این در حالی است که پس از تحمیل تحریم به ایران، طرف‌های اروپایی مثل پژو در قراردادهایی که با ما داشتند خلف وعده کردند. به عقیده من از ابتدا نباید با پژو وارد بحث و همکاری می‌شدیم چون این کمپانی در صنعت خودروسازی هم چندان حرفی برای گفتن نداشت. تحریم‌ها تاثیر بسیار زیادی بر روی این صنعت داشت.

وی ادامه داد: به خودروسازی کشور در کشور منتقد هستم اما نمی‌گویم کارگر خط تولید مقصر است؛ در ایران پایش عملکرد توسط مدیران خودروسازی نداریم و در نظارت بسیار ضعیف هستیم. پراید وقتی وارد ایران شد در آمریکا در حال استفاده بود یا پژوی ۴۰۵ در اروپا استفاده می شود اما به دلیل نظارت کافی که بر روی تولید ان ها در ایران وجود ندارد کیفیت آن کم شده است.

این فعال حوزه خودروسازی با اشاره به تاثیر تحریم‌ها برا این صنعت اظهار کرد: صنعت خودروسازی کشور با دو نوع تحریم مواجه است؛ یکی تحریم خارجی که محدودیت‌هایی را در قراردادهای ما به وجود آورده و دیگری تحریم داخلی که مدیران ما هستند، مدیران ما باید در زمان تحریم‌های ایستادگی کرده و این موضوع را محکوم می‌کردند اما سکوت کردند. بعد از تحریم‌ها چینی‌ها وارد این بازار شدند و از این موضوع سوء استفاده کردند و با واردات بی رویه ماشین‌های چینی، ضربه بزرگی به صنعت خودروسازی وارد شد.

اسدی خاطر نشان کرد: پس از مذاکره های بسیاری که با سران صنعتی ایران انجام داده ایم نوید روزهای خوبی را برای صنعت خودرو می دهم چون اولویت اول صنعت کشور در حال حاضر، خودروسازی است.

در بخش دوم گفت‌وگو دهقان گفت: انرژی کوه‌ها مغناطیسی دارد که انسان به آن معتاد می‌شود و صیغل روح و جسم با همدیگر است ولی باید با آگاهی و مطالعه باشد.

وی عنوان کرد: در حاشیه اصفهان زندگی می‌کردیم بچه بودیم در رودخانه زاینده رود شنا را یاد گرفتیم، پدرم معلم بودند و به دنبال پیشرفت علمی و ورزشی ما بودند از کودکی با ورزش عجیب بودم اما از ۱۱ پیش به‌صورت حرفه‌ای کلاس‌های درس کوهنوردی را شرکت کردم و به مربی رسمی فدراسیون کوهنوردی کشور تبدیل شدم. تا کنون به ۱۰ قله برون مرزی صعود کرده و ۱۳ بار دماوند را تا قله بالا رفته‌ام.

فاتح قله اورست با اشاره به فعالیت‌های خود در حوزه عکاسی افزود: ۵۰ تا مدال جهانی در عکاسی گرفته‌ام؛ عکاسی را از کودکی با دوربین پدرم یاد گرفتم چون او هم در این حوزه فعال بود و دوربین آنالوگی داشت که ما هم از همان طریق عکاسی را اول به صورت آنالوگ و بعد دیجیتال آموختیم.

دهقان بیان کرد: همیشه اهدافم را در دفترچه‌ام می‌نویسم، در حال حاضر هدفم صعود به بام قاره‌های جهان است چهار قله را تا کنون رفته‌ام و به‌عنوان اولین ایرانی پرچم ایران را آن جا نصب کرده‌ام ولی چند قاره هنوز مانده است و نیازمند اسپانسر هستم که بخشی از هزینه‌هایم را تامین کنند و من بتوانم به قله‌های جهان صعود کنم.

وی اظهار کرد: در صعود به اورست همگی کرونا گرفتیم. هرسال در صعود اورست چندنفر می‌میرند همه به من می‌گفتند آن ایرانی صعود نمی‌کند اما چون دوره‌های مختلف مربی‌گری را طی کرده بودم به‌عنوان مربی در آن صعود نقش داشتم و در مدرک صعود من هم عنوان مربی ثبت شده است و دیگران به‌عنوان عضو بودند.

این کوهنورد اصفهانی خاطرات صعودش به قله اورست را این‌طور بیان کرد: وقتی به اورست صعود کردم ۲۵ دقیقه روی بام جهان نشستم و کل جهان زیر پای من بود و به عظمت دنیا و کوچکی خودم پی بردم. پرچم ایران را در لباسم جاساز کرده بودم، آنقدر هوا سرد بود یخ‌های زیپ لباسم را جدا می‌کردم تا پرچم و موبایلم را در بیاورم با وجود اینکه در مسیر صعود کرونا گرفته بودم ولی توانستم صعود کنم و وقتی پرچم را روی قلبم گذاشتم احساس می‌کردم کل مردم ایران با من روی اورست ایستاده‌اند.

دهقان ادامه داد: از ۷۵۰۰ متر که بالاتر برود به‌خاطر کاهش سطح اکسیژن به آن منطقه مرگ می‌گویند. در ۸۰۰۰ متر اکسیژن ما تمام شد باید به کمپ‌های پایین‌تر برای اتراق کردن می‌آمدیم اما کولاک بود و نشد و مجبور شدیم در همان سطع ارتفاع با وجود کولاک بمانیم. شب سختی را گذراندیم و چون خطر مرگ ما را تهدید می‌کرد مدام می‌ترسیدم که آیا می‌توانم دوباره فرزندانم را ببینم یا نه.

انتهای پیام/۴۱۲۷