تضمین تولید، مانع‌زدایی‌هاست/ تسهیلاتی که چراغ راه شد

به گزارش گروه اقتصاد خبرگزاری آنا،  اگر از افراد موفق بپرسید اولین قاعده‌ی کامیابی‌شان چیست، همه‌شان می‌گویند،  خودشان  کاری که انجام می‌دهند باور دارند و از ابراز این باور نمی‌ترسند. این روزها بسیاری از جوان‌ها به دنبال رمز و راز موفقیت هستند، اما نمی‌دانند که برای دستیابی به روی‌ای‌ای بزرگ نباید آنها را تعریف کرد بلکه باید آنها را نشان داد.

خانم شراره اقطاعی از جمله این افراد است، او با دست‌خالی توانسته تا برای یک‌صد نفر  اشتغال ایجاد کند، اشتغالی که با باورهایی ارزشمند همراه است. کارش را با استفاده از تسهیلات صندوق کارآفرینی امید آغاز کرده و حالا در سالی  که رهبر معظم انقلاب اسلامی آن را سال «تولید؛ پشتیبانی‌ها، مانع‌گذاری»  نام‌گذاری کرده‌اند از مسئولان می‌خواهد که تولیداتش را پشتیبانی کنند.

  اگر به کارگاه او  سری بزنید، شاهد خواهید بود که در آنجا سوزن‌های چرخ‌خیاطی رونق گرفته و آوای خلاقیت، امید و ایده‌های جدید شنیده می‌شود. اقطاعی کار خود را با یک چرخ‌خیاطی در منزل آغاز کرد. دوخت و دوزش به‌قدری خوب بود که همیشه زن‌های فامیل مشتری دائمی‌اش بودند، اما خانه برای رونق گرفتن کار او کوچک بود، بنابراین تصمیم گرفت تا کار خود را در مکانی دیگر گسترش دهد. او در سال ۸۰ تصمیم خود را عملی ساخت و  واحدی ۴۰ متری در مشهد اجاره کرد تا در مسیر جدید گام بگذارد.

او دراین‌باره می‌گوید : در آن زمان  با تعجب شاهد بودم که بدون هیچ تبلیغی مشتری دارم، اینجا بود که به توانمندی خودم ایمان آوردم.

رفته رفته با توسعه کار،  او ۱۰ نفر از شاگردان چرخ‌کار خود را زیر بال‌وپر گرفت. طراحی و برش‌های خیاطی را خود انجام می‌داد و چرخ‌کاری و تمیزدوزی را به عهده همکارانش می‌گذاشت.

تحصیلات این بانوی کارآفرین دیپلم ادبیات بود، اما برای پیمودن راه جدید نیاز به تحصیلات دانشگاهی داشت بنابراین در سال ۹۰ در رشته طراحی دوخت  وارد دانشگاه الزهرا مشهد شد  و توانست تا مدرک  کارشناسی را در این رشته اخذ کند.

حالا با قدرت هرچه بیشتر وارد میدان شده بود تا کارگاه بزرگ‌تری را راه‌اندازی کند، اما حالا در مقابل او سد بزرگ نبود سرمایه قرار داشت.

زنده کردن امید

او مصمم بود، سرمایش اش  که تنها ۳ چرخ‌خیاطی بود ، اما وقتی به دنبال راه‌حل می‌گشت، فهمید که صندوق کارآفرینی امید به کارآفرینان در روستاها  تسهیلات ۴ درصدی اختصاص داده است که می‌تواند چراغی برای ادامه مسیر باشد.

در این مسیر تصمیم گرفت تا در یکی از روستاهای اطراف مشهد، کار خود را شروع گسترش دهد، اما  دهیار روستا  استقبال چندانی از او نکرد و بر این باور بود که خیلی از خانم‌ها به نام  روستا و به کام خودشان این وام‌ها را دریافت می‌کنند و خبری از فرصت شغلی نیست  .

 اما او ناامید نشد،  به دهیار قول داد که اگر خلاف گفته‌اش ثابت شود، پول را بازمی‌گرداند. بنابراین با این امید نامه استانداری را برای  دریافت ۲۰۰ میلیون تومان، سرمایه اولیه به صندوق کارآفرینی امید ارائه کرد و  در آن زمان توانست با ۱۵۰ میلیون تومان آن پول ۱۱ چرخ‌خیاطی تهیه کند و با ۵۰ میلیون تومان مکانی را در روستا برای راه‌اندازی کارگاه خود مهیا کرد.   این کارگاه کار خود را با دو نفر شروع کرد و در ادامه  تعداد کارگرانش به ۲۰ نفر رسید.

اما در سال ۹۷ – ۹۸ بود که رونق این کار سبب شد تا بسیاری از خانم‌های خانه‌دار از او تقاضای شغل کنند، اما او باز چاره‌ای اندیشید.

کار در خانه

کیفیت کار او سبب تقاضای بالا برای محصولاتش شد و او به همراه کمیته امداد، ۱۰۰ چرخ‌خیاطی تهیه و  بسیاری از کارها را به بانوان خانه‌دار بدون سرپرست سپرد.   او در سال ۹۸ با فروشنده‌ای بسیار فعال و کارآمد آشنا شد و با او برای فروش بیشتر محصولاتش به توافق رسید. حالا که خیالش  از فروش و تحویل به‌موقع محصولاتش راحت شده بود یک سوله ۴۰۰ متری اجاره کرد. این بار کارگران بیشتری را به کار جذب نمود، اما ارزشمندترین اقدامش حمایت از زنان بی‌سرپرست و مردانی بود که اعتیاد خود را ترک کردند. او دو سوله ۴۰۰ متری برای کارگاهش در نظر گرفت. به گفته خودش این کار بدون مشکل نبود، اگرچه خانم‌های بدون سرپرست، کارگرانی همراه هستند اما مردانی که اعتیاد خود را ترک کرده‌اند به‌واسطه فشاری که بر روی آنان وجود دارد، کم‌حوصله‌ترند. با این حال عقیده دارد که حمایت از این افراد است که توسعه کسب‌وکارش را ارزشمندتر می‌کند.

ریشه‌یابی مشکلات

در این میان استاندار، بخشدار، مدیر صندوق کارآفرینی و بازرسان وزارت کار از او تشکر و او  تشویق کردند.   اما لوح تقدیر، کتاب  و... و. گره‌ای از مشکلاتش نمی‌گوید. یکی از دلایل فروش بالای تولیداتش این است که او از صفر تا ۱۰۰ بر کار را نظارت دارد. نخ پارچه‌ها را خود تهیه و به پارچه‌بافی‌های موردنظرش  برای تولید پارچه‌ها می‌داد.   او خود د طرح‌ها  و مدل‌های پارچه را سفارش  می‌دهد و این‌گونه کارش   اشتغال غیرمستقیم هم  به همراه دارد. او که مادر  ۲ پسر ۲۴ و ۲۵ ساله و یک دختر ۱۲ ساله است همه کارگرانش را از امتیاز بیمه روستایی برخوردار کرده اما با کمبود سرمایه روبروست و در میانه راه نوسان قیمت‌ها بر روی دوشش سنگینی می‌کند  کیفیت محصولاتش به شکل  ۱۰۰ درصدی قابل‌رقابت با محصولات مشابه خارجی می‌داند و اطمینان دارد که این محصولات توان  ارزآوری دارند.  اقطاعی می‌گوید : همان‌گونه که تسهیلات آن روز صندوق کارآفرینی موجب گشایش کار شد، امروز هم  حمایت از تولیدکنندگان می‌تواند کار او را توسعه دهد.

انتهای پیام/۴۱۲۹/