یادداشت/ فائزه مومنی؛
میراث ضرغامی/ وزارت گردشگری در دوران جدید متحول می‌شود؟
با وجود گذشت یک‌سال از مهلت قانونی، اما همچنان لایحه اهداف و وظایف وزارت فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به مجلس ارسال نشده است.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، فائزه مومنی نوشت: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی یک وزارتخانه جوان است که در ۲۴تیرماه ۱۳۹۸ متولد شد. با وجود گذشت یک‌سال از مهلت قانونی، اما همچنان لایحه اهداف و وظایف این وزارتخانه به مجلس ارسال نشده است. وزارتخانه جدید غیر از نداشتن قانون، اهداف و وظایف مشخص، دچار مسائل و چالش‌های درونی و بیرونی خاص خود است. عزت‌الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در زمان ارائه برنامه‌اش به مجلس بر ایجاد تحول در ساختار وزارتخانه، با تاکید بر توسعه گردشگری داخلی و خانواده‌محور در ایران اسلامی و همچنین اشتغال‌زایی در صنایع‌دستی و کسب درآمد از گردشگری خروجی و ورودی و البته حفاظت از میراث فرهنگی با توجه به خلأهای قانونی است، تاکید کرد. اما آیا این شروع وزیر میراث فرهنگی و گردشگری می‌تواند شرایط نامناسب این حوزه را بهبود ببخشد یا نه؟ این پرسشی بود که «صبح‌نو» از کارشناسان سه حوزه گردشگری، صنایع‌دستی و میراث فرهنگی پرسید. مصطفی ده‌پهلوان، استاد باستان‌شناسی دانشگاه تهران، معتقد است بدون همراهی سایر ارکان نظام امیدی به بهبود شرایط ندارد، برخلاف او لاریجانی، فعال حوزه گردشگری به حضور ضرغامی و ارتباطاتش امیدوار بوده و بختیاری، رییس مجمع صنایع‌دستی کشور درباره نادیده شدن این صنعت ازسوی وزیر و عواقبی که دارد، هشدار داد.
ضرغامی طی برنامه‌ای که به مجلس شورای اسلامی ارائه داد در سه حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی، چشم‌انداز عملکردی خود را ترسیم و درعین‌حال نقاط قوت و ضعف هر بخش را ارائه کرده است. برنامه او نشان می‌دهد، نقاط ضعف این حوزه بسیار زیاد است و درعین‌حال راه طولانی برای رسیدن شرایط به نسبت مساعد در انتظار اوست.
به اعتقاد ضرغامی، در حوزه گردشگری اگرچه امتیاز و نمره ایران در سال‌های اخیر افزایش چشمگیری نداشته است، اما افزایش ورود گردشگران به‌دلیل همین مزیت قیمتی، علاوه‌بر کاهش فشار بر ذخایر ارزی، می‌تواند به‌عنوان راهکاری برای جلوگیری از انزوای ایران باشد. از این رهگذر، گردشگری به‌عنوان ابزاری برای مبارزه با شرایط دشوار تحریم‌ها و کمک به احیای اقتصاد کشور، درخور توجه و برنامه‌ریزی بیشتر است. ضرغامی در تمام کمیسیون‌ها برنامه خود را بیشتر متمرکز بر گردشگری داخلی دانسته که در متن منتشرشده نیز با توجه به سهم ۷۱.۲درصد گردشگری داخلی از اقتصاد سفر و گردشگری جهانی تاکید شده است: پایه و اساس توسعه پایدار صنعت گردشگری کشور باید
بر مدار گردشگری داخلی باشد. هم‌اکنون بیش از ۸۰درصد سهم بازار گردشگری در ایران مربوط به گردشگران داخلی است. درعین‌حال، آمار داده که در ایران حدود ۴۰درصد از مردم اصلا سفر نمی‌روند و حدود ۳۰درصد از کارکنان دولت نیز در سال برنامه سفر ندارند. تهدیدهای جدی در گردشگری ازنظر ضرغامی، پروژه ایران‌هراسی دشمنان نظام جمهوری اسلامی، رکود ایجادشده در صنعت گردشگری به‌واسطه بحران کرونا، تبلیغات و بازاریابی شدید کشورهای رقیب برای جذب گردشگران هر چه بیشتر ازجمله جذب بازار ایران، حجم پایین سرمایه‌گذاری‌های خارجی در صنعت گردشگری ایران، مهاجرت متخصصان و اصناف گردشگری به سایر صنایع و کسب‌وکارهای فعال و تخریب‌های گسترده میراث طبیعی و فرهنگی به‌واسطه رفتار گردشگران و مسافران و غیره است.
وزیر جدید در بخش میراث فرهنگی وضعیت میراث فرهنگی ملموس، ناملموس و موزه‌های کشور، داشته‌های میراثی بسیار غنی اکتشاف‌شده و نشده (نزدیک یک‌میلیون اثر) در کشور، تنوع تاریخی و فرهنگی آثار و بناهای میراثی مربوطه به دوره‌های مختلف و وجود متخصصان و دلسوزان علاقه‌مند به میراث فرهنگی را ازجمله نقاط قوت میراث فرهنگی کشور برشمرده است. تهدیدهای جدی میراث فرهنگی به‌زعم ضرغامی، قاچاق روزانه آثار تاریخی- فرهنگی به کشورهای همسایه، بلاتکلیف بودن وضعیت حریم‌های تپه‌ها و محوطه‌های تاریخی، عدم وجود سازوکارهای کافی برای بیمه آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی، سکوت قانون‌گذار در قبال آثار ثبت‌نشده تاریخی ـ فرهنگی واجد ارزش و رشد غیرقابل‌کنترل اکتشافات و حفاری‌های غیرمجاز در کشور و غیره است. همچنین به اعتقاد او، صنایع‌دستی باید بتواند کاربرد و کارکرد خود را در سبک زندگی کنونی جامعه بازتعریف کند و از یک محصول صرفا تزیینی به محصولی کاربردی تبدیل شود اما درعین‌حال او یادآور شده که عدم معرفی صنایع‌دستی ایرانی به گردشگران با به‌کارگیری و آموزش روش‌های نوین تبلیغ و بازاریابی و فروش، ناکافی بودن نمایشگاه‌های ثابت و مناسب برای ارائه صنایع‌دستی در مراکز استانها و شهرها، جدا شدن صنایعی همچون صنعت فرش دستباف از فهرست صنایع‌دستی، عدم توجه به برندسازی در حوزه صنایع‌دستی، عدم حمایت از سرمایه‌گذاران در بخش صنایع‌دستی به‌منظور حفظ این صنعت و ایجاد اشتغال پایدار و تحقق یکی از عرصه‌های بروز اقتصاد مقاومتی ازجمله نقاط قابل‌بهبود در صنایع‌دستی است.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/
انتهای پیام/
