بحران داخلی در حزب کارگزاران / سرنوشت حزب حامی «روحانی» چه میشود؟
به گزارش خبرنگار حوزه سیاست داخلی گروه سیاست خبرگزاری آنا، حزب کارگزاران سازندگی، یکی از مهمترین احزاب سیاسی اصلاحطلب ایران است که فعالیت رسمی خود را از آذرماه سال ۱۳۷۴ آغاز کرد. مرحوم آیتالله هاشمیرفسنجانی در زمان حیاتش، رهبر معنوی این حزب بود و از ریاستجمهوری حسن روحانی در سال ۹۲ حمایتهای فراوانی کرد.
هماکنون نیز محسن هاشمیرفسنجانی، رئیس شورای مرکزی این حزب است و غلامحسین کرباسچی، دبیرکلی آن را بر عهده دارد؛ در کنار این دو، از سید حسین مرعشی، سخنگوی کارگزاران و محمد عطریانفر، رئیس کنگره سالانه حزب کارگزاران، بهعنوان نفرات اصلی این حزب یاد میشود. به باور کارشناسان، حزب کارگزاران سازندگی اصلیترین حزب حامی حسن روحانی در دو دوره انتخابات ریاست جمهوری، در سالهای ۹۲ و ۹۶ بوده است.
بیشتر بخوانید:
توجه به ادعاهای اصلاحطلبان وقت تلف کردن است
اصلاحطلبان با دروغگویی تهمانده هوادارانشان را از دست میدهند
با این تعاریف، اما حزب کارگزاران سازندگی طی روزهای اخیر دچار حاشیههایی شده و اخباری از کنارهگیری برخی چهرهها و اعضای شورای مرکزی این حزب به گوش میرسد، بهطوری که فرزانه ترکان، عضو سابق حزب کارگزاران سازندگی، در گفتوگویی، استعفای خود از ادامه عضویت در این حزب را علنی کرده و مدعی شده که تعدادی از بزرگان حزب هم استعفا دادهاند. وی اظهار کرد: «من به دلیل زاویهای که با برخی سیاستهای حزب کارگزاران، بهخصوص در انتخابات اخیر پیدا کردم، از عضویت در حزب کارگزاران استعفا دادم. چند نفر از افراد صاحبرأی و بزرگان حزب هم علاوه بر من از عضویت در حزب کارگزاران استعفا دادند.»
ترکان ضمن انتقاد از ثابت بودن دبیر و رئیس حزب کارگزاران تصریح کرد: «مشکل ما در حزب و در جامعه بزرگتر یعنی اصلاحطلبان این است که با زاویه بسته خودشان و فقط به جهت اینکه در قدرت جایی داشته باشند، وارد سیاست شدند و به مشکلات جامعه نگاه کردند؛ در صورتی که من فکر میکنم برای حل مشکلات باید برنامهریزی صورت میگرفت... اگر قرار باشد همیشه دبیر و رئیس ما و کمیسیون سیاسی ما همان افرادی باشند که ۱۵ و ۲۰ سال قبل بودند، نمیتوان تغییری حس کرد؛ چراکه این افراد هر کاری که بلد بودند و هرچه به ذهنشان رسیده تا امروز انجام دادهاند. باید اجازه بدهیم ایدههای نو و جوانهایی که خلاق هستند، بیایند و برنامه، کمک و راهکار ارائه بدهند.»
بهغیر از فرزانه ترکان، یدالله طاهرنژاد، نایب رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران نیز در روزهای اخیر از ادامه عضویت در این حزب استعفا داده است. طاهرنژاد که یکی از اعضای اصلی این حزب به شمار میآید، چند روز پیش استعفای خود را از شورای مرکزی حزب کارگزاران مطرح کرده، اما گویا نهاییشدن این امر نیازمند تصویب در کنگره حزب کارگزاران است.
گفته میشود یکی از دلایل اصلی نارضایتی اعضای مستعفی حزب کارگزاران، تداوم دبیرکلی غلامحسین کرباسچی و تأثیرگذاری حسین مرعشی طی دو دهه اخیر است. این افراد معتقدند که با توجه به شرایط بحرانی حال حاضر اصلاحات و کارگزاران، میبایست تغییرات جدی جهت بازسازی این جریان انجام شود که اولین لازمه آن، تغییر در ردههای اصلی مدیریت حزب است.
پایگاه اجتماعی حزب کارگزاران کاملاً از بین رفته است
از طرف دیگر، فرزانه ترکان در گفتوگوی دیگری در پاسخ به این پرسش که غیر از شما و «یدالله طاهرنژاد» چه کسانی از حزب کارگزاران استعفا دادهاند، گفت: «اجازه بدهید من نگویم که چه افراد دیگری الان در حال استعفا هستند و یا استعفا دادهاند. استعفای طاهرنژاد قطعی است و او متن استعفای خود را در گروه شورای مرکزی حزب کارگزاران به اشتراک گذاشته است. افراد دیگری هم هستند که بهتر است اجازه بدهیم خودشان درباره استعفایشان تصمیم بگیرند.»
عضو مستعفی حزب کارگزاران تأکید کرد: «پیش از این هم گفتم که ما باید دارای برنامه و طرح باشیم و بتوانیم فعالیتهای اجتماعی خود را تقویت کنیم که متأسفانه الآن این پایگاه اجتماعی در حزب کارگزاران کاملاً از بین رفته است، در هر صورت جزئیات انتقادات خود را بعد از خروج کامل از حزب بیان خواهم کرد.»
اما این سخنان ترکان بیپاسخ نمانده است؛ محمد عطریانفر، رئیس کنگره سالیانه حزب کارگزاران در گفتوگویی در واکنش به سخنان مطرحشده توسط ترکان اظهار کرد: «تنها کسی که از حزب کارگزاران استعفا کرده، خانم ترکان است و هیچ یک از دیگر اعضای حزب از عضویت استعفا نکردهاند. تصمیم آقای طاهرنژاد و یکی دو نفر دیگر از دوستان مبنی بر انصراف از عضویت شورای مرکزی برای پاسخ به خواسته مدنظر خانم ترکان مبنی بر اینکه باید میدان برای جوانترها باز شود و مسئولیتهای درونحزبی به جوانان واگذار شود، بوده است. مرجع تصمیمگیری برای پذیرش استعفای عزیزان از شورای مرکزی، کنگره حزب است و تا زمانی که کنگره برگزار نشود، این استعفاها منشأ اثر نیست.»
کارشناسان معتقدند پس از عملکرد ضعیف دولت روحانی در ۸ سال اخیر و نارضایتی مردم از این دولت، پایگاه اجتماعی اصلاحطلبان تضعیف شده است؛ این مسئله در انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم با کمتر از ۳ میلیون رأی عبدالناصر همتی بهعنوان تنها نماینده اصلاحات در این انتخابات ثابت شد. اکنون نیز حزب کارگزاران که مهمترین حزب اصلاحطلب در ایران به حساب میآید، دچار بحران داخلی شده و چند تن از اعضای اصلی این حزب، از ادامه فعالیت در آن کنارهگیری کردهاند. باید ببینیم آیا حزب کارگزاران و بهطور کلی اصلاحطلبان، میتوانند با گذر از این بحران، خود را بازسازی کرده و در آینده به صحنه قدرت سیاسی کشور بازگردند.
انتهای پیام/پ
انتهای پیام/