مبارزه با فساد باید در اولویت قرار گیرد/ تجربه آیتالله رئیسی در مقابله با فساد کارآمد است
به گزارش خبرنگار گروه سیاست خبرگزاری آنا، سید ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور منتخب مردم در اجلاسهای اخیر خود فساد ستیزی را به عنوان یکی از اهداف اولیه دولت سیزدهم معرفی کرده است. حنیف غفاری، کارشناس سیاسی در گفتو گو با خبرنگار گروه سیاست خبرگزاری آنا به بررسی ابعاد مختلف فساد و اهمیت فساد ستیزی در دولت پرداخت.
آنا: آیت الله رئیسی فساد ستیزی را جزء اهداف اولیه دولت سیزدهم دانسته است اما آیا این موضوع از وظایف همه دولتها نیست؟ علت کم کاری دولتهای قبلی در این موضوع چه بوده است؟
غفاری: فساد ستیزی هم از بعد سیستماتیک و اداری و هم از بعد فردی یکی از مؤلفههایی است که خروجی یک مجموعه را پویا و کارآمد میکند، اگر بخواهیم اهدافی مانند چابک سازی دولت، گردش سرمایه در یک مدار مطلوب و همچنین کسب خروجیها و دستاوردهای اقتصادی مؤثر در دستور کار قرار بدهیم نیاز داریم تا فسادهای اداری، مالی، مدیریتی و فسادهایی که افراد در این مدت در این چرخه مرتکب میشوند را از بین ببریم.
فساد ستیزی دو بخش عمده دارد رصد و مقابله با فساد؛ این دو در کنار هم تعریف میشوند یعنی زمانی که رصد کافی، هوشمندانه و جامع از ساختار کشور صورت نگیرد و مقادیر و نقاط فساد برانگیز در آن شناسایی نشود قطعا مقابله موفقی هم با فساد انجام نمیگیرد.
زمانی که دولت مردان اراده رصد و مواجهه با فساد داشته باشند؛ قطعا شاهد اتفاقات بسیار مهم و مؤثری در چابک سازی کشور خواهیم بود در غیر این صورت در ساختارها شاهد شکل گیری پدیدهای به نام فساد مزمن هستیم و مسئله فساد به یک مؤلفه کاملاً عادی در بین اشخاص و حتی کارمندان دستگاههای مختلف تبدیل خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
آنا: به نظر شما نقطه قوت دولت سیزدهم در مبارزه و مقابله با فساد در چیست؟
غفاری: یکی از نقاط قوتی که دولت جدید دارد این است که رئیس جمهور منتخب در قوه قضائیه نشان داده است که اراده لازم برای مقابله با فسادهای اداری و همچنین فسادهای جزئیتر؛ از جمله فسادهای فردی که در دل ساختار اداری کشور تعریف میشود، دارد. در قوه قضائیه هم تجربه موفقی را در این خصوص شاهد بودیم که البته باید گامهای محکمتری هم در دوران ریاست قوه قضائیه جدید برداشته شود.
از آنجایی که دولت اصلیترین سیستم اجرایی کشور است و رئیس قوه مجریه عالیترین مقام اجرایی کشور محسوب میشود اراده و تجربه رئیس دولت در مواجه با فساد بسیار میتواند مؤثر و مفید باشد و لازم است که این تجربه هرچه سریع تر به فعلیت برسد.
در دولتهای پیشین اقدامات ناکافی بوده است و در برخی از موارد هم به دلیل عدم وجود نظام سیستماتیک، به دلیل اینکه موضوع فساد جدی گرفته نشده بود و یا ابعاد آن محدود و محصور شده بود فساد ستیزی به درستی انجام نگرفت چنانچه حتی برخی از نزدیکان مسئولین دچار فساد مالی یا مفاسد دیگری شدند.
در موضوع فساد ستیزی تجربه، اراده و همچنین حقیر ندانستن این موضوع بسیار مهم است. مقوله فساد به عنوان اصلیترین مانع در کشور، روی نیازهای کوچک و بزرگ مردم تأثیر گذار است. بنابراین باید به صورت عملیاتی در چهارچوب یک نگاه ساختاری با آن مواجه کرد.
آنا: با توجه به اینکه آیت الله رئیسی بیان کردند که باید گلوگاههای فساد را از بین ببریم آیا فساد در کشور سیستماتیک شده است و باید با فساد سیستماتیک مبارزه کرد؟
غفاری: زمانی که از فساد سیستماتیک صحبت میکنیم به معنی آن است که ارادهای در یک سیستم وجود دارد مبنی بر شکل گیری حلقهها و لایههای فساد اما ما با فساد سیستماتیک به این معنا رو به رو نیستیم، بلکه با فسادی روبهرو هستیم که ناشی از عدم درک جامع نسبت به موضوع فساد و ناشی از عدم اراده لازم در مواجه با فساد هست.
گلوگاههایی که آیت الله رئیسی دربارش صحبت کردند بدین معنا است که ابتدا باید منشأ فساد شناسایی بشود و بعد از آن منشأ فساد را مهار کرد.
البته این به معنای عدم مقابله با وجوه جزئیتر فساد یا خروجی نهایی یک ساختار فاسد نیست بلکه به این معنا است که از بالا به پایین این اقدام انجام میگیرد یعنی آن منشأ ابتدا بسته میشود و بعد شبکههای متصل به آن به صورت خودکار قدرت خودش را از دست خواهد داد.
انتهای پیام/
انتهای پیام/