سیل در آلمان/ اروپای مدرن، مقهور خشم طبیعت، ناتوان در مدیریت بحران

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، با توجه به اینکه بارها مقامات مسئول در سطوح بین‌الملل از تغییرات اقلیمی و تأثیر منفی آن بر روند عادی زندگی انسان‌ها سخن گفته‌اند وقوع رخدادهای طبیعی ازجمله بارش‌های سنگین باران و برف، موج سرما و خشک‌سالی و گرمای شدید دور از انتظار نیستند اما موضوعی که در هنگام وقوع سیل در اروپا در همین سه چهار روز اخیر پیش آمد یعنی ناتوانی دستگاه‌های امدادرسان در کشورهای پیشرفته و ضعیف عمل کردن سازوکارهای پیش‌بینی و هشدار نشان داد که توان غول‌های اقتصادی قاره سبز در این مواقع که مردم نیاز اساسی دارند بسیار کمتر از حد انتظار است.

لازم است در ابتدا نگاهی به گزارش‌ها از خساراتی که اروپا در سال‌های اخیر ازاین‌گونه حوادث دیده است انداخته شود. بر اساس گزارش‌های موجود وقوع طوفان، سیل و موج گرما طی چهار دهه گذشته نزدیک به ۵۰۰ میلیارد یورو به کشورهای اروپایی خسارت وارد کرده است.

اروپا سابقه ۵۰۰ میلیارد دلار خسارات بلایای طبیعی را دارد

آژانس محیط‌زیست اروپا نیز در این زمینه اعلام کرده است که در فاصله سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۷ میلادی کشورهای اروپایی حدود ۴۵۳ میلیارد یورو از بابت رخدادهای طبیعی مانند سیل لطمه دیده‌اند.

وضعیت ۳۳ کشور حاضر در منطقه اقتصادی اروپا شامل اعضای اتحادیه اروپا به‌علاوه سوئیس، نروژ، لیختن‌اشتاین، ایسلند و ترکیه در این گزارش که سال ۲۰۱۹ منتشر شد بررسی شده است.

گفتنی است که حوادث طبیعی تنها طی سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ میلادی حدود ۱۳ میلیارد یورو به کشورهای اروپایی خسارت وارد کرده است.

با اندکی برنامه‌ریزی کشورهای درگیر در این سیل ازجمله آلمان و بلژیک می‌توانستند از پیش به مقابله با این حادثه طبیعی بروند

با توجه به این گزارش می‌توان گفت که اروپا با حوادث طبیعی بیگانه نیست و این بسیار تعجب‌آور است که باز هم غافلگیر می‌شوند و نمی‌توانند خدمات خوبی به حادثه دیدگان ارائه دهند.

اتفاقاً در این میان، آلمان همیشه بیشترین ضربه مالی را از حوادث طبیعی متحمل می‌شود. در ۴۰ سال گذشته آلمان بالغ‌ بر ۹۶ میلیارد یورو از بابت حوادث طبیعی خسارت‌دیده است. ایتالیا و فرانسه نیز به ترتیب باتحمل زیان ۶۴ و ۶۲ میلیارد یورویی در مقام دوم و سوم قرار گرفته‌اند.

در این میان فرانسه با ۲۳ هزار و ۴۱۵ کشته، شاهد بیشترین تلفات انسانی ناشی از وقوع حوادث طبیعی بوده است. ایتالیا با ۲۰ هزار و ۶۵۷ جان باخته در مقام دوم است. مقام سوم تلفات انسانی حوادث طبیعی نیز با ۱۴ هزار و ۶۱۱ نفر جان باخته در اختیار اسپانیا است.

حال اگر به بررسی دلایل علمی وقوع سیلاب‌ها بپردازیم روشن‌تر می‌شود که با اندکی برنامه‌ریزی کشورهای درگیر در این سیل ازجمله آلمان و بلژیک می‌توانستند از پیش به مقابله با این حادثه طبیعی بروند.

سیل زمانی روی می‌دهد که خاک و گیاهان نتوانند بارش را جذب نموده و درنتیجه کانال طبیعی رودخانه کشش گذردهی رواناب ایجادشده را نداشته باشد. به‌طور متوسط تقریباً ۳۰ درصد بارش به رواناب تبدیل می‌شود که این میزان با ذوب برف افزایش می‌یابد.

بیشتر بخوانید:

آلمانی‌ها برای شکسته نشدن سد محل وقوع سیل دست به دعا شدند

۱۵ جان‌باخته و مفقود براثر سیل در بلژیک

سیلاب‌های رودخانه اغلب ناشی از بارش‌های شدید باران است که در برخی موارد با ذوب برف نیز همراه می‌شود. کارشناسان سیل اخیر را ناشی از بارش شدید در زمان کوتاه دانسته‌اند.

سیلابی که بدون پیش‌هشدار یا هشدار در رودخانه جاری شود تند سیل نامیده می‌شود؛ تلفات جانی این تند سیلاب‌ها که در حوزه‌های کوچک به وقوع می‌پیوندند عموماً بیشتر از تلفات جانی سیلاب‌های رودخانه‌های بزرگ است.

مقامات کشورهای اروپایی که با توجه به گزارش سال ۲۰۱۹ می‌توانستند برای جلوگیری از وقوع سیل برنامه‌ریزی کنند به هر دلیل در این زمینه سهل‌انگاری کرده‌اند.

بسیاری از روش‌های جلوگیری از سیل سابقه چند هزار ساله دارند. روش‌های سازه‌ای جلوگیری از وقوع سیل زیرمجموعه‌ای از مدیریت سیل است که شامل احداث یک سازه محکم و استفاده مناسب از آن است.

طراحی، احداث و استفاده مناسب از این سازه‌ها اثرات تخریبی سیل را رفع یا کاهش می‌دهد که این امر با ذخیره، محدودسازی و انحراف جریان سیلاب تا حدی که ازلحاظ اقتصادی توجیه‌پذیر باشد، انجام می‌شود.

سیل زمانی روی می‌دهد که خاک و گیاهان نتوانند بارش را جذب نموده و درنتیجه کانال طبیعی رودخانه کشش گذردهی رواناب ایجادشده را نداشته باشد و از طرفی روش‌های اصلی مهار سیل نیز شامل احیای جنگل‌ها، احداث سیل بندها، سدها، مخازن و کانال‌های سیلاب بر هستند.

هم‌اکنون در بسیاری از کشورها، ایمنی صدها میلیون نفر در مقابل سیل وابسته به سدها، سیل بندها و کانال‌های انحراف سیل است.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان که در واشنگتن به سر می‌برد فقط به ابراز همدردی با خانواده‌های کشته‌شدگان و مفقودان این سیل پرداخت. نه دستور ویژه‌ای صادر کرد نه سفرش را نیمه‌کاره رها کرد تا به کشور بحران‌زده بازگردد

به نظر نمی‌رسد که کشورهای درگیر سیل در اروپا از دانش زیست‌محیطی یا طراحی سازه پایینی برخوردار باشند یا اینکه تجربه دست‌وپنجه نرم کردن با بلایای طبیعی را نداشته باشند اما در این خصوص این منابع مالی هستند که اگر به‌موقع و به‌جا هزینه شوند حتماً از این نوع فاجعه‌های جلوگیری می‌کنند.

نکته دیگر می‌تواند زد و بند کارفرمای سفارش‌دهنده سازه جلوگیری کننده از وقوع سیل با پیمانکار مجری یا شرکت ناظر باشد که کیفیت کار را تا حدی پایین آورده که نتواند سیلاب را به‌خوبی هدایت کند و از شهرها و روستاها دور کند.

متأسفانه مقامات آلمان که بیشترین آسیب را در سیل اخیر دیده است تنها به ارائه گزارش خسارات و تلفات یا ابراز همدردی بسنده کرده‌اند و کسی نیست که بگوید از پیش‌بینی‌هایتان برای جلوگیری از وقوع این فاجعه هم صحبت کنید.

به‌عنوان‌مثال سخنگوی سرویس آب‌وهوای آلمان، در بیانیه‌ای گفت که آلمان در یک‌صد سال گذشته چنین بارشی به خود ندیده است.

به گزارش آسوشیتدپرس، مناطق نوردراین- وستفالن و راینلاند- فالتس در آلمان از کل ۱۰۶ مورد مرگ‌ومیر در کشور بیشترین آسیب‌دیدگی باران سیل‌آسا اخیر را متحمل شده‌اند.

مالو درایر، نخست‌وزیر ایالت راینلاند- فالتس به قانون‌گذاران ایالتی گفت: ما هرگز چنین فاجعه‌ای را ندیده‌ایم، این واقعاً ویرانگر است.

ازجمله مواردی که باعث غم و اندوه فراوان شده مرگ ۱۲ نفر از ساکنان یک مرکز نگهداری افراد معلول در همین ایالت است.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان که در واشنگتن به سر می‌برد فقط به ابراز همدردی با خانواده‌های کشته‌شدگان و مفقودان این سیل پرداخت. وی نه دستور ویژه‌ای صادر کرد نه سفرش را نیمه‌کاره رها کرد که به کشور بازگردد تا از نزدیک به حل مشکل نظارت کند.

آلمان باآن‌همه امکاناتی که ادعای آن را دارند مجبور شده است از ارتش کمک بگیرد. آنگرت کرامپ- کارنباوئر وزیر دفاع فدرال آلمان هم تأکید کرد که اکنون امدادرسانی به مناطق سیل‌زده اولویت اصلی ارتش است. ارتش مجبور شده است از تانک‌ها خود برای جابجایی درخت‌ها و موانع دیگر استفاده می‌کند.

وی ادامه داد: گل و لایی که خیابان‌ها و خانه‌های مردم را در برگرفته به‌قدری زیاد است که روزها کار برای تمیز کردن آن‌ها نیاز است.

در منطقه خسارت‌دیده اهروایلر در ایالت راینلاند-فالتس از سرنوشت حدود ۱۳۰۰ نفر اطلاعی در دست نیست.

راجبر لوانتز، وزیر امور داخلی این ایالت در مصاحبه‌ای با بیان اینکه شمار قربانیان احتمالاً طی روزهای آینده افزایش خواهد یافت گفت: تا وقتی برای مدت طولانی خبری از افراد ندارید...باید از بدترین حالت بترسید.

در دو ایالت نوردراین-وستفالن و راینلاند-فالتس در یک روز بیش از ۱۰۰ تا ۱۵۰ میلی‌متر بارش گزارش شد که از متوسط یک ماه هم بیشتر است. در منطقه ریفرشاید طی ۹ ساعت ۲۰۷ میلی‌متر باران بارید.

طبیعت ناکارآمدی مقامات پرمدعای اروپایی را رو کرد

در این میان، فرانک والتر اشتاین مایر، رئیس‌جمهوری آلمان گفت که وی از ویرانی ناشی از سیل مبهوت شده است. وی قول داد که از خانواده قربانیان و شهرهایی که خسارت زیادی دیده‌اند حمایت کند.

خسارات خیلی گسترده هستند به‌عنوان‌مثال تونل A۴۴ در جنوب فرودگاه دوسلدورف کامل با نفوذ آب بسته شده است.

سیلاب حتی به مرزهای آلمان با جمهوری چک هم رسیده است و مشکلاتی را هم در آنجا ایجاد کرده است.

سیلاب شدید در کشورهای دیگر هم گزارش شده است. تعداد کشته شدگان در بلژیک در روز جمعه به ۲۰ نفر افزایش یافت و ۱۹ نفر همچنان مفقود هستند.

به گزارش آسوشیتدپرس رود وستره طغیان کرده است و شهر پپینستر را آب گرفته است. شهردار فیلیپ گودین در یک جلسه مطبوعاتی گفت که شدت آب باعث ریزش چندین ساختمان شده است.

بزرگراه‌های اصلی بلژیک نیز در آب غرق شده‌اند و خدمات قطارهای راه‌آهن متوقف شده است. یک قطار هم پس از شسته شدن بخشی از مسیر توسط سیلاب از مسیر خارج شده است.

مقامات شهر ونلو در جنوب هلند ۲۰۰ بیمار بستری در بیمارستان را به دلیل تهدید خطر طغیان رودخانه تخلیه کرده‌اند.

الکساندر دی کرو، نخست‌وزیر بلژیک روز سه‌شنبه آینده را عزای ملی اعلام کرد. هلند و لوکزامبورگ هم از این بارش‌ها اخیر و سیلاب‌ها آسیب دیده‌اند.

سؤال اینجاست که اگر یک چنین حادثه طبیعی در یک کشور مستقل مانند ایران پیش می‌آمد رسانه‌های همین کشورهای درگیر به‌سرعت انگشت اتهام را به سمت مسئولان نشانه می‌رفتند ولی تابه‌حال در این کشورها به‌جز انتقادات مردمی که برخی منابع محلی در شبکه‌های اجتماعی سخن رانده‌اند هیچ رسانه معتبر یا شناخته‌شده بین‌المللی خواستار پاسخگویی مسئولان در کشورهای حادثه‌دیده نشده‌اند که خود نوعی استاندارد دوگانه است.

انتهای پیام/۴۱۵۵/پ