ورزش ایران نیاز به خانهتکانی دارد/ وزیر جدید باید اعتماد دوباره را به اهالی ورزش برگرداند/ برخی افراد به دنبال سهمخواهی هستند
به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، با فروکش شدن تب انتخابات و مشخص شدن رئیس جمهور جدید، شمارش معکوس برای مشخص شدن ترکیب کابینه جدید دولت آغاز شده است. در این میان جامعه ورزش در انتظار معرفی وزیر جدید است، پر رفت و آمدترین دوره وزارت ورزش و جوانان در دولت یازدهم رقم خورد، در ۲۶ مردادماه ۹۲ پس از آن که مسعود سلطانیفر موفق به کسب رأی اعتماد مجلس نشد، حسن روحانی، رئیس جمهور، طی حکمی سیدرضا صالحیامیری را به سرپرستی وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد و دو ماه بعد در ۲۷ مهرماه ۹۲ او را بهعنوان وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس معرفی نمود. اما در جریان بررسی صلاحیت صالحیامیری در آبان ۱۳۹۲، او با کسب ۱۴۱ رأی مخالف، ۱۰۷ رأی موافق و ۱۳ رأی ممتنع موفق به اخذ رأی اعتماد از مجلس نشد. پس از آن روحانی، محمد شریعتمداری را بهعنوان سرپرست وزارت ورزش و جوانان منصوب کرد، نصرالله سجادی هم به عنوان سومین وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس شورای اسلامی معرفی شد، اما نتوانست رأی اعتماد بهارستاننشینان را کسب کند و به همین دلیل روحانی محمود گودرزی را بهعنوان چهارمین وزیر پیشنهادی وزارت ورزش و جوانان به مجلس معرفی کرد، بالاخره گودرزی از فیلتر مجلس عبور کرد و با کسب ۱۹۹ رأی موافق، ۴۴ رأی مخالف و ۲۴ رأی ممتنع توانست به عنوان وزیر ورزش و جوانان از مجلس رأی اعتماد بگیرد. در ۱۳۹۵ محمود گودرزی از طرف مجلس استیضاح و نصرالله سجادی سرپرست این وزارتخانه شد، در نهایت در آبان ۱۳۹۵ مسعود سلطانیفر به عنوان وزیر ورزش و جوانان معرفی شد و رأی اعتماد از مجلس را گرفت.
از دیماه سال 89 که وزارت ورزش و جوانان تشکیل شد،حمید سجادی اولین گزینه برای تصدی این وزارتخانه بود که البته نتوانست رأی اعتماد از مجلس بگیرد، پس از آن محمد عباسی سرپرستی این وزارتخانه را برعهده گرفت و توانست رأی اعتماد از مجلس را بگیرد و بهعنوان اولین وزیر ورزش و جوانان لقب گرفت که تا پایان دولت دهم در این وزارتخانه حضور داشت. از زمان تشکیل وزارت ورزش تا به امروز، سه نفر در ادوار مختلف متصدی این وزارتخانه بودهاند، در این میان تنها رزومه محمود گودرزی فعالیت ورزشی داشته است و دو وزیر دیگر محمد عباسی و مسعود سلطانیفر هیچ پیشینه ورزشی در کارنامه خود نداشتند. البته گودرزی هم که بهعنوان وزیر ورزش معرفی شد و در رزومهاش هم فعالیت ورزشی وجود داشت گزینه مناسب و تمام عبار برای این وزارتخانه نبود که اگر بود، مجبور نمیشد پس از اتمام دوره چهارسالهاش استعفا بدهد.
با توجه به این شرایط بدون شک اولین مطالبه از دولت سیزدهم این است که وزیری با متر و معیار دقیق و حرفهای برای ورزش تعیین کند و از همه مهمتر فردی از دل ورزش باشد. در دوره گذشته خروج نخبگان ورزش به وفور دیده شد و اهالی اهل فن و متخصص جایی در دوره سلطانیفر نداشتند و حالا اصلیترین مطالبه جامعه ورزش این است که کسی روی کار بیاید که به دغدغههای آنها آشنا باشد و دیگر شاهد حضور افراد سیاسی و غیرورزشی در این وزارتخانه نباشند. یکی از مهمترین اتفاق دوره گذشته در ورزش خروج نخبگان ورزشی و مهاجرت آنها به کشورهای دیگر بود. سعید ملایی، کیمیا علیزاده، علیرضا فیروزجا سه چهره نامدار ورزشی ایران بودند که افتخاراتی را برای ورزش ایران در میدانهای بینالمللی به دست آوردند اما در این دوره شاهد مهاجرت آنها بودیم به طوری که نام کیمیا علیزاده و سعید ملایی در بین اسامی تیم پناهندگان قرار دارد که با پرچمی غیر از ایران در المپیک حضور پیدا میکنند و این زنگ خطر برای حاکمیت ورزش ایران است و نیاز است در دوره جدید فردی روی کار بیاید تا بتواند این مسائل را به درستی مدیریت کند. در ادامه با امیر واعظ آشتیانی مدیرعامل اسبق استقلال در مورد معیارهای وزیر آینده ورزش گفتوگو کردیم که به شرح زیر است:
سرمایهگذاری در ورزش همیشه جواب داده است
امیر واعظ آشتیانی در گفتوگو با خبرنگار آنا، درباره ویژگیهای وزیر ورزش در دولت جدید گفت: به اعتقاد من همانطور که آیتالله رئیسی به صورت مستقل وارد انتخابات شد و به عنوان رئیس جمهور منتخب از سوی مردم انتخاب شد، برای ورزش هم به طور حتم تصمیم خواهد گرفت. وزیر ورزش باید یک مدیر آگاه، اصلح، شجاع و برنامهمحور باشد و در دولت آینده اولویت اول باید ورزش باشد چرا که پتانسیل بالایی دارد و با توجه به کثرت جمعیت و همچنین اهمیت سلامت، فضای همدلی و اعتماد ملی تقویت خواهد شد. سرمایهگذاری در ورزش همیشه جواب داده است، به این خاطر که اشتغال یک کشور به بخش ورزش هم اختصاص دارد.
وی عنوان کرد: ورزش به عنوان یک ابزار اقتصادی میتواند 3 تا 4 درصد تولید ناخالص کشور را افزایش دهد و با توجه به وابستگی ورزش به موضوعات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی با تقویت ورزش در جامعه میتوان به نوعی رسیدگی به تمام این امور نیز بهبود بخشید. در سال 2014 تا 2017 که به لحاظ اقتصادی وضعیت دنیا با چالش روبهرو بود، ورزش در طی این سالها کمترین آسیب را دید. مسابقات مختلفی که در سراسر دنیا برگزار شد، همچنان با استقبال هواداران روبهرو بود. این نشان میدهد که اقتصاد ورزش آسیبپذیری کمتری دارد و ریسک سرمایهگذاری در این حوزه هم پایین است.
بیشتر بخوانید:
آخرین ترفند دولت برای بقای بازنشستگان در ورزش ایران! +سند
به کسانی که در ورزش خنثی عمل کردند نباید دوباره اعتماد کرد
کارشناس ورزشی کشورمان اظهار کرد: با توجه به این ظرفیت، نیاز است که در دولت آینده وزیری متصدی وزارت ورزش و جوانان شود که در تصمیمگیریها مستقل باشد و با شجاعت و برنامهمحور کار کند. نیاز است که در دولت آینده به افرادی که امتحان خود را پس دادهاند دوباره اعتماد نشود. نباید به کسانی که در مدیریت ورزش خنثی عمل کردند و تنها عناوین را اشغال کردهاند دوباره مسئولیت داده شود. در این میان افرادی هم به دنبال سهمخواهی هستند و خودشان را به بدنه دولت میچسبانند که در دولت آینده باید این مسائل به صورت کارشناسی بررسی شود و از حضور این افراد جلوگیری کنند.
ورزش ایران نیاز به خانهتکانی دارد
واعظ آشتیانی تأکید کرد: من اعتقاد دارم که ورزش نیاز به خانهتکانی دارد. وزیر ورزش باید فارغ از اصولگرایی و اصلاحطلبی انتخاب شود. در این چند سال اخیر ورزش کشور در سطوح مختلف با یک بحران مدیریتی روبهرو شد و نیاز است که یک مدیر فعال، انقلابی، شجاع و برنامهمحور روی کار بیاید. متأسفانه سوءمدیریت در ورزش اتفاقات ناگواری را رقم زد. در یک دهه گذشته این حوزه با سوءمدیریت زیادی مواجه شد و همین موضوع باعث ایجاد فضای بیاعتمادی در جامعه ورزش شد. وزیر ورزش باید این اعتماد از دست رفته را بازگرداند و زمینه حضور افراد آگاه و خوشفکر را ایجاد کند. در چند سال اخیر متأسفانه فضای ورزش به سمت باند و باندبازی کشیده شده است و نیاز است که با انتخاب یک وزیر مدبّر و آگاه، بهترین نفرات انتخاب شوند.
انتهای پیام/4057/
انتهای پیام/