در چه شرایطی مهریه پرداخت نمی‌شود؟

به گزارش خبرنگار حوزه قضائی گروه جامعه خبرگزاری آنا، مهریه یا صداق به وجه یا مالی گفته می‌شود که مرد به موجب عقد نکاح ملزم و متعهد به پرداخت آن می‌شود. به عبارت دیگر قبل از انجام عقد، زن و مرد بر روی مبلغی به عنوان مهریه به توافق می‌رسند که در نتیجه زوج بعد از نکاح آن را پرداخت می‌کند. البته براساس ماده ۱۰۸۷ قانون مدنی انجام عقد نکاح دائم بدون در نظر گرفتن مهریه صحیح است، چنانکه به موجب قانون مذکور « اگر در نکاح دائم مهر ذکر نشده یا عدم مهر شرط شده باشد نکاح صحیح است و طرفین می‌توانند بعد از عقد مهر را به تراضی معین کنند و اگر قبل از تراضی بر مهر معین بین آنها نزدیکی واقع شود، زوجه مستحق مهرالمثل خواهد بود.»

نکته حائز اهمیت در مورد مهریه این است که در خصوص حداقل و پایه آن شرطی وجود ندارد اما مطابق ماده ۲۲ قانون حمایت از خانواده مصوب اسفند ۹۱، هرگاه مهریه در زمان وقوع عقد تا یکصد و ده سکه تمام بهار آزادی یا معادل آن باشد وصول آن مشمول مقررات ماده ۲ قانون اجرای محکومیت‌های مالی است اما چنانچه مهریه بیش از این میزان باشد در خصوص مازاد فقط ملائت و توانایی مالی زوج ملاک پرداخت است. رعایت مقررات مربوط به محاسبه مهریه به نرخ روز کماکان الزامی است.

با وجود اینکه مهریه براساس توافق طرفین تعیین می‌شود اما قانون‌گذار در مورد پرداخت آن شرایطی را در نظر گرفته و آن را به دو نوع عندالمطالبه و عندالاستطاعه تقسیم کرده است. براساس مهریه عندالمطالبه هر زمان زوجه اراده کند و مهر خود را طلب کند، مرد موظف است که آن را به طور کامل پرداخت کند. مگر اینکه بتواند عدم استطاعت و عدم توانایی مالی خود را به اثبات برساند که در این صورت دادگاه با توجه به توانایی‌های مالی و درآمد مرد، مهریه را تقسیط می‌کند.

در حقیقت هنگامی که صداق به صورت عندالمطالبه تعیین می‌شود، اصل بر این است که مرد توانایی و استطاعت پرداخت آن را دارد، مگر آنکه خلاف آن ثابت شود و بار اثبات آن نیز بر عهده شوهر است. بنابراین او باید ثابت کند توانایی کافی برای پرداخت تمام و یا پرداخت بخش زیادی از مهریه را به صورت یکجا ندارد.

اما در شرایطی که مهریه به صورت عندالاستطاعه تعیین می‌شود پرداخت آن از طرف مرد مشروط به داشتن استطاعت و توانایی کافی مالی است و اصل بر این قرار دارد که مرد توانایی کافی برای پرداخت مهریه به صورت یکجا را ندارد.بنابراین اگر زوجه مهریه خود را مطالبه کند، اصل بر این است که زوج توانایی پرداخت تمام و یا بخش زیادی از آن را به صورت یکجا ندارد و بار اثبات خلاف این موضوع بر عهده زوجه است.

گفتنی است که این امکان وجود دارد، بخشی از مهریه به صورت عندالمطالبه و بخشی دیگر به صورت عندالاستطاعه در نظر گرفته شود که در چنین شرایطی حکم هر قسمت از مهریه مطابق با شرایطی است که شرح آن گفته شد.

انتهای پیام/۴۱۵۸/