«احمدینژاد» از پستوهای قهر ۱۱ روزه تا ماندن به پای همرفیق
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، پس از پایان دولت نهم، دهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری ایران در روز ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ برگزار شد و در جریان آن محمود احمدینژاد بهعنوان هفتمین رئیسجمهور ایران انتخاب شد.
فضای سیاسی سال ۸۸ و علیالخصوص مناظرات انتخاباتی، بیم یک دولت پرالتهاب را در آن سالها میداد؛ کابینه نهم و دهم احمدینژاد نیز، نقاط قوت و ضعف خود را دارد که در این گزارش به بخشی از آن موارد میپردازیم.
بخش چهارم: هیزمی بر آتش فتنه ۸۸
در پی اعلام نتایج دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران و اعلام پیروزی دوباره محمود احمدینژاد، نتیجه انتخابات مورد اعتراض حامیان میرحسین موسوی و مهدی کروبی قرار گرفت.
در دومین روز از اعتراضات، محمود احمدینژاد در جشن پیروزی خود در میدان ولیعصر، مخالفین را خس و خاشاک خواند؛ احمدینژاد ضمن اعلام ضرورت اتحاد ۴۰ میلیون شرکتکننده در انتخابات، گفت: «در انتخابات ۴۰ میلیون نفر خودشان بازیگر اصلی و تعیینکننده اصلی بودند حالا ۴ تا خس و خاشاک در این گوشهها یک کاری میکنند. بدانید که این رودخانه زلال ملت جایی برای خودنمایی آنها نخواهد گذاشت.»
به باور کارشناسان اظهارات شتابزده محمود احمدینژاد باعث تحریک بخشی از جامعه شد؛ احمد توکلی نماینده مردم تهران در مجلس میگوید: «باید بپذیریم ۱۴ میلیون نفر به احمدینژاد رأی ندادهاند و اینها الآن درست یا نادرست سؤال دارند و احساس اهانت میکنند، اینها نه خس و خاشاک هستند و نه اراذلواوباش...»
یکی دیگر از اموری که بر پیچیدگی اوضاع میافزود و آن را باید یکی از ابعاد فتنه ۸۸ محسوب کرد، برخی از مسئلهسازیهایی بود که از سوی دولت انجام میشد.
بیشتر بخوانید:
- «عدالت» کلیدواژه اصلی گفتمان احمدینژاد شد/مسیر ناتمام!
دومین روز ثبتنام داوطلبان سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری
پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله خامنهای، روایتی از ماجرای اصرار احمدینژاد بر معاون اولی مشایی آنهم در شرایط ناآرام کشور در روزها و ماههای بعد از انتخابات ۸۸ را منتشر کرده است.
در بخشی از این مطلب آمده است؛
یکی دیگر از اموری که بر پیچیدگی اوضاع میافزود و آن را باید یکی از ابعاد فتنه ۸۸ محسوب کرد، برخی از مسئلهسازیهایی بود که از سوی دولت انجام میشد. مقصود از مسئلهسازی، اصرار بر استفاده از مشایی در سمت معاونت اولی رئیسجمهور و مقاومت پرهزینه در برابر خیرخواهی رهبر انقلاب در آن شرایط بغرنج است که به عزل دو وزیر توسط رئیسجمهور هم منجر شد؛ یعنی در وضعیتی که کشور با تبعات امنیتی خطرناک ناشی از فتنهی پس از انتخابات دستبهگریبان بود، وزیر اطلاعات عزل میشود. این حاشیهسازیها ضمن اینکه مشکلات واقعی را بر سر راه دفع فتنه ایجاد میکرد، میتوانست به انحراف در تشخیص حق از باطل و شناخت راه از چاه منجر شود، حاشیه را بر متن حاکم کند و بخشی از انرژی نظام را متوجه خود کند که متأسفانه چنین شد.
علیرضا زاکانی از مؤسسان جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی و نماینده مجلس شورای اسلامی، ناگفتههایی از حوادث سال ۸۸ را بعد از سالها روایت میکند. او از طرحهای دولت احمدینژاد برای سرکوب مخالفان پردهبرداری میکند و اختلافنظر رهبری با جریان احمدینژاد در شیوه تعامل با مخالفان را بازگو میکند.
گزیدهای از اظهارات زاکانی را در ادامه میخوانید:
«آن موقع دولت طرحی را ارائه داد که در زمان فتنه حدود ۶۰۰ و خردهای را بگیرند و گفتند اینها عوامل فتنه هستند، باید دستگیر شوند و رهبری مخالفت کردند. اینها ۶۰۰ و خردهای را حدود ۱۹۰ نفر کردند و اسامی را اعلام و باز رهبری معظم انقلاب مخالفت کردند. مجدد ایده جدیدی توسط دوستان احمدینژاد بیان شد که از شهرستانهای اطراف چهار میلیون نفر بیاوریم و اینها که در تهران هستند، جمع کنیم و رهبری مخالفت کردند. اینها چیزی است که کسی بیرون نمیگوید و رهبری دنبال این بودند که از طریق آرامش و پاسخگویی به همه سؤالات مردم این اعتماد و سرمایه اجتماعی نسبت بهنظام حفظ شود و نظاموظیفه دارد نوکری مردم را بکند. نظام به دنبال حل بحران ۸۸ به روشهای اقناعی بود. مقام معظم رهبری هم به همه فرمودند روشن کنید رأی اینها کجاست. رهبری پیغامی که میدادند میگفتند کسانی که هستند، پاره تن ما هستند. نگاه ایشان به معترضان حتی چنین بود. درباره معترضان میگفتند اینها پاره تن ما هستند و تعدی نشود».
بخش پنجم: ۱۱ روز قهر
اسفندیار رحیم مشایی از جمله چهرههای پرحاشیه و نزدیک به محمود احمدینژاد است؛ ۲۷ تیر ۸۸، محمود احمدینژاد، اسفندیار رحیم مشایی را برای هفتههای پایانی عمر دولت نهم بهعنوان معاون اول خود تعیین کرد.
مشایی به دلیل اظهارنظرهایی چون «دوستی با مردم اسرائیل»، تلاشها و اقدامات صورت گرفته در دولتهای نهم و دهم به حاشیه برد.
رحیم مشایی پیرامون دوستی با مردم اسرائیل معتقد بود که ایران امروز با مردم آمریکا و اسرائیل دوست است. هیچ ملتی در دنیا دشمن ما نیست؛ این افتخار است. البته ما دشمن داریم و ناجوانمردانهترین دشمنیها در دنیا به ملت ایران صورت میگیرد. ما مردم آمریکا را از برترین ملتهای دنیا میدانیم.
بعد از انتصاب رحیم مشایی بهعنوان معاون اول دولت دهم، رهبر انقلاب در نامهای خواستار برکناری او شد؛ سید محمدحسن ابوترابیفرد گفت: دستور رهبری مبنی بر برکناری مشایی «کتباً به رئیسجمهور ابلاغ گردیده است» و باید سریعاً اجرا شود اما متأسفانه باز توجهی نشد و لذا بنده مأموریت پیدا کردم که این موضوع را به اطلاع مردم برسانم.
در اتفاق دیگری، ۲۸ فروردینماه سال ۹۰ رئیسجمهور وزیر اطلاعات را در پوشش استعفا برکنار کرد اما دو روز بعد از انتشار خبر استعفای مصلحی، خبرگزاریها متن نامه رهبر معظم انقلاب به حیدر مصلحی مبنی بر ابقای وی بهعنوان وزیر اطلاعات را منتشر کردند.
این تصمیم رهبری موجب اختلافات وی با رهبری و در نهایت خانهنشینی احمدینژاد میشود.
سید مرتضی بختیاری، وزیر دادگستری دولت دهم احمدینژاد در برنامه «دست خط» درباره ماجرای ۱۱ روزه خانهنشینی رئیسجمهور اینگونه اظهار میکند که جمعی از وزرا سراغ احمدینژاد رفتیم و «حقیقتاً خیلی دلم شکسته بود. گفتم آقای دکتر اجازه ندهید بسیج سرافکنده شود، بسیج خیلی از شما حمایت کرد. نیروهای حزباللهی دلشکسته نشوند. در نهایت من سه بار ایشان را به حضرت زهرا (س) قسم دادم که اصلاً هم خودم گریهام گرفته بود و هم دوستانی که آنجا بودند برخی گریه کردند؛ نشد! بعد بیرون آمدیم و دست به دامن آیتالله یزدی شدیم. آنجا هم باز نشد.»
آیتالله یزدی با انتقاد از رفتار احمدینژاد مبنی بر عدم تمکین از دستور رهبری در مورد وزیر اطلاعات وقت، گفته بود: «خانهنشینی احمدینژاد طرحی است که با این ترتیب میخواهند جلو بروند و کاری بکنند که بتوانند رهبری را تضعیف کنند.»
برخی از رسانهها در آن مقطع زمانی مدعی بودند که اصرار مصلحی بر برکناری یکی از مدیران وزارت اطلاعات که موردحمایت اسفندیار رحیم مشایی، عامل برکناری وی بوده است.
مصلحی در گفتوگویی درباره مشایی میگوید: «یکی از حرفهایم این بود که مرید و مریدبازی هم حدی دارد و مشایی هر مقام معنوی هم که دارد، وی را در پستو بگذارید اما او همان حرف همیشگی که مشایی یعنی من و من یعنی مشایی را تحویلم داد.»
انتهای پیام/۴۱۶۳/
انتهای پیام/