بخش اول/ گفتمان‌های ۴ دولت اخیر زیر ذره‌بین آنا/۳؛
«عدالت» کلیدواژه اصلی گفتمان احمدی‌نژاد شد/مسیر ناتمام!
احمدی‌نژاد در زمان تبلیغات انتخابات سال ۸۴ اعلام کرده بود که به هیچ حزب و گروهی تعهد ندارد و قصد دارد کابینه ۷۰ میلیونی تشکلیل دهد.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، امید فعال؛ از دیدگاه میشل فوکو، گفتمان‌ها موضوعاتی را که در مورد آن‌ها سخن می‌گویند شکل می‌دهند و آن را می‌سازند.
پس از پایان دولت اصلاحات، انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۴) نهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران بود؛ که طی دو مرحله در تاریخ ۲۷ خرداد و ۳ تیر همان سال برگزار شد و در جریان آن محمود احمدی‌نژاد به‌عنوان ششمین رئیس‌جمهور ایران انتخاب شد.
او در زمان تبلیغات انتخابات سال ۸۴ اعلام کرده بود که به هیچ حزب و گروهی تعهد ندارد و قصد دارد کابینه ۷۰ میلیونی تشکلیل دهد.
در مقاله‌ای با عنوان بررسی نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران از منظر تحلیل گفتمان (دوفصلنامه مسائل اجتماعی، چاپ ۱۳۸۷)، در این‌باره آمده است: «در انتخابات نهم ریاست جمهوری «ولایت‌فقیه» دال مرکزی گفتمان احمدی‌نژاد و «دولت اسلامی»، «توسعه اقتصادی اسلامی»، «تهاجم فرهنگی»، «عدالت اجتماع»، «رشد سیاسی» دقایق گفتمان او را تشکیل می‌دادند. گفتمان احمدی‌نژاد از نشانه‌های گفتمان انقلاب و گفتمان سنتی دهه ۷۰ حاصل‌شده است و در میان سایر نامزدها او بر ولایت‌فقیه تأکید بیشتری دارد و تهاجم فرهنگی را جدی می‌گیرد.»
این گفتمان را این چنین می‌توان ترسیم کرد:
۱. معرفی اسلام به‌عنوان بهترین راهکار در تمام حوزه‌های زندگی.
۲. تشکیل حکومت و دولت اسلامی.
۳. برپایی مردم‌سالاری دینی.
۴. برقراری عدالت، مهرورزی، عشق، عاطفه، همدلی و محبت.
۵. توجه به خواست جوانان و استفاده از آنان در سمت‌های مدیریتی.
۶. برقراری توسعه اقتصادی به‌گونه‌ای که آثارش در سفره‌های همه ملت مشاهده شود.
۷. یکدست بودن جامعه و نبود طبقه‌ای خاص میان مردم.
بخش اول: سفرهای استانی
از ابتکارات احمدی‌نژاد در دولت نهم و دهم، راهبرد «سفرهای استانی» متعدد بود، البته پیش‌تر نیز این سفرها در دولت‌های قبل برقرار بود اما در دولت احمدی‌نژاد با سازوکار جدیدی جنبه عملیاتی‌تری به خود گرفت؛ سفرهای استانی با سیاست‌هایی همچون تمرکززدایی، اصلاحات اداری، عملیـاتی ساختن مردم‌سالاری دینی، پیش رفتن به‌سوی عدالت اجتماعی و آمایش سرزمینی مرتبط است.
محمود احمدی‌نژاد از شروع به کارش نزدیک به ۱۱۰ سفر استانی انجام داد با این هدف که حضور مقام‌های دولتی در مناطق مختلف حاضر شوند و باعث می‌شود ارتباط مردم و مسئولان بیشتر شود. با این حال سفرهای استانی احمدی‌نژاد مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان و ناظران سیاسی بود.
«فرهیختگان» در گزارشی به بررسی هزینه سفرهای استانی دولت احمدی‌نژاد پرداخت؛ در بخشی از این گزارش آمده است: محمود احمدی‌نژاد اگرچه طی هشت سال، دولت خود را به سفرهای استانی معروف ساخت اما با همه تبلیغاتی که برای آن‌ها صورت گرفت، از دید منتقدان دولت‌های نهم و دهم سفرهای استانی در ردیف یکی از بزرگ‌ترین نقاط ضعف عملکرد این دو دولت به شمار می‌رود زیرا به اعتقاد آنان تصمیمات «کارشناسی‌نشده» بسیاری در زمانی کوتاه (چند صد مصوبه در چند ساعت) و بدون تأمین اعتبار به تصویب می‌رسید.
بخش دوم: اقتصاد در دولت احمدی‌نژاد
*افزایش قیمت بنزین
از تیرماه ۱۳۸۶ هر لیتر بنزین سهمیه‌ای با نرخ ۱۰۰ تومان و بنزین آزاد ۴۰۰ تومان عرضه شد. مرحله بعدی افزایش قیمت بنزین در ۲۸ آذر ۱۳۸۹ با اجرای هدفمندسازی یارانه‌ها در ایران کلید خورد و هر لیتر بنزین سهمیه‌ای به ۴۰۰ تومان و بنزین آزاد ۷۰۰ تومان افزایش یافت.
عبدالرضا مصری وزیر اسبق کار و رفاه اجتماعی در تشریح نحوه عملکرد دولت وقت در سال ۸۶ برای اقناع جامعه در زمینه سهمیه‌بندی و افزایش قیمت بنزین اظهار کرد: بنده در خاطر دارم آن شبی که بنزین و گازوئیل گران و یارانه به‌حساب سرپرستان واریز شد، تمام بانک‌ها برای شارژ کردن عابر بانک‌ها تا نزدیک‌های صبح روز بعد باز بودند و افراد زیادی از سرپرستان در صف عابر بانک‌ها یارانه خود را همان شب دریافت کردند.
*هدفمندی یارانه‌ها
طرح هدفمندسازی یارانه‌ها با هدف ایجاد عدالت بین افراد جامعه اجرا شد و در تاریخ ۲۷ آذر ۱۳۸۹، محمود احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهوری وقت با حضور در تلویزیون، آغاز اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها را رسماً اعلام کرد.
این طرح نیز، مانند دیگر پروژه‌ها اقتصادی موافقان و مخالفان خود را دارد اما آنچه مسلم است اینکه اگر اصولی و با برنامه‌ریزی اجرا می‌شد، می‌توانست تأثیرات بسزایی بر اقتصاد کشور بگذارد و یک گام مهم در مسیر تحقق عدالت اجتماعی برداشته شود. عدم اجرای مراحل بعدی حمایت ویژه از اقشار آسیب‌پذیر و عدم پرداخت بخشی از درآمدهای حاصل از آن در تولید داخلی از جمله نواقص این طرح بود.
رهبر انقلاب در این‌باره فرمودند: «یک مصداق از این جهاد اقتصادی، همین طرح تحول اقتصادی است که دولت دو سه سالی است این را مطرح کرده. یک بند از طرح تحول اقتصادی، هدفمندی یارانه‌ها بود؛ که خب، بحمدالله قانونش تصویب شد و عملیاتی شده. البته من در زمینه‌ی کمک به تولید سؤال دارم. حالا آقایان در گزارش گفتند؛ لیکن آن چیزی که مصوبه‌ی قانونی بود برای کمک به تولید، تحقق پیدا نکرده. باید به تولید کمک کنید. ۱۳۹۰/۶/۶»
*مسکن مهر
مسکن مهر یکی از جنجالی‌ترین پروژه‌های بعد از انقلاب است و تاکنون نیز حواشی زیادی با خود به همراه دارد؛ بر اساس این طرح، بنا بود که سالانه تعداد یک میلیون و پانصد هزار واحد مسکونی یا زمین در سطح کشور واگذار و اقشار کم درآمد خانه‌دار شوند.
بسیاری از ایرانیان که حتی فکرش را هم نمی‌کردند که روزی خانه دار شوند، صاحب خانه شدند اما این طرح با چند اشکال همراه بود؛ واگذاری اراضی نامناسب برای احداث مسکن مهر، ضعف خدمات زیربنایی و روبنایی لازم از جمله آب، فاضلاب، بیمارستان، مدرسه و فضای سبز، ضعف فنی و اجرایی در عملکرد پیمانکاران و مجریان طرح مسکن مهر و گاهی پایین بودن کیفیت ساخت و سازها از جمله مشکلات طرح مسکن مهر است.
احمدی‌نژاد طرح‌هایی را هم به طور مستقیم برای اجرای پروژه عدالت‌محوری اجرا کرد؛ اجرای طرح سهمیه‌بندی بنزین، اجرای طرح هدفمندی یارانه ها در سال ۸۹، پرداخت سهام عدالت و مسکن مهر از جمله این طرح‌ها بود.
مدیریت نادرست منابع ارزی، علاج نکردن تورم، علاج نکردن تعطیلی برخی کارخانجات و صنایع، ضعف در مدیریت واردات و نبود اهتمام ویژه به مسئله اشتغال‌زایی و بهره‌وری از جمله مشکلات اساسی اقتصاد در دولت محمود احمدی نژاد بوده است. دلار در مجموع ۸ سال احمدی‌نژاد از حدود ۹۰۰ تومان به حدود ۳۵۰۰ تومان رسید که به معنای رشد ۲۸۰ درصدی در ۸ سال است.
بخش سوم: سیاست خارجه
محمود احمدی‌نژاد در هشت سال ریاست‌جمهوری مجموعاً ۱۱۹ سفر خارجی به ۴۵ کشور جهان داشته که در این میان نیویورک و ونزوئلا بیشترین سهم را داشته است.
از نمونه‌های موفق در حوزه سیاست خارجه می‌توان به سفر رسمی او به لبنان روز چهارشنبه ۲۱ مهر ۱۳۸۹ اشاره کرد؛ رئیس جمهور وقت در مسیر پنج کیلومتری فرودگاه بیروت تا کاخ ریاست جمهوری لبنان مورد استقبال بی‌نظیر مردم لبنان قرار گرفت.
با نگاه به تغییر و تحولات رخ‌داده در سطح منطقه و جهان، می‌توان پی‌برد که سیاست‌گذاران ایران در سال ۱۳۸۴ احساس کردند که آمریکا و کشورهای اروپایی غیرقابل اعتماد بودنشان به اثبات رسیده است و ایران به‌منظور رهایی از این انزوای سیاسی، نظامی و اقتصادی باید متحدانی در آسیا، آمریکا لاتین و آفریقا پیدا کند؛ زیرا این کشورها در روابط اقتصادی خود مسائلی مانند صلح با اسرائیل و پرونده هسته‌ای را ایران را دخالت نمی‌دهند و بر اساس اصل «بده و بستان» اقتصادی حاضر با همکاری با ایران هستند.
در سال ۸۵، سفر سه‌روزه «محمود احمدی‌نژاد» رئیس‌جمهوری کشورمان به منطقه آمریکای لاتین که به‌منظور تقویت روابط دوستانه و گسترش همکاری‌های چندجانبه صورت گرفت، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های سراسر جهان داشت. روزنامه روسی «راسیسکایا گازتا» در این خصوص نوشت: «در شرایطی که خصومت در روابط تهران و واشنگتن تشدید شده و تهدیدهای مقامات عالی‌رتبه آمریکایی علیه ایران رو به افزایش است، احمدی‌نژاد تصمیم به اقدامی گرفت که در گذشته هیچ‌یک از سران جمهوری اسلامی ایران به آن دست نزدند.»
رهبر انقلاب در این‌باره فرمودند: «در زمینه‌ی ارتقاء جایگاه کشور در عرصه‌ی سیاست خارجی و مسائل بین‌المللی هم همین جور است. امروز در عرصه‌ی سیاست خارجی، ثقل و وزنه‌ی کشور با چند سال قبل تفاوت دارد؛ ما در مسائل، تأثیرگذاریم؛ اینها مهم است. در حوادثی هم که پیش آمده، ما تأثیرگذار بوده‌ایم - که آن، داستان جداگانه‌ای دارد - به نظر ما آن هم خیلی مهم است. ۱۳۹۱/۶/۲»
انتهای پیام/۴۱۶۳/
انتهای پیام/
