شاهو رستمی در گفت‌وگو با آنا:
تلویزیون ریسک استفاده از چهره‌های جدید را بپذیرد/ در «نوروز رنگی» به لهجه قدیم کُردی نزدیک شدم
بازیگر سینما،تئاتر و تلویزیون معتقد است که هم مدیران تلویزیون و هم کارگردانان باید برای افزایش جذابیت آثار خود ریسک استفاده از بازیگران جدید را بپذیرند.
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ خبرگزاری آنا ، شاهو رستمی از بازیگران آینده‌دار تئاتر است که در سال‌های اخیر با حضور در آثاری همچون «در انتظار گودو»، «مرزداران»، «ریچارد سوم اجرا نمی‌شود» و «کمیته نان» توانایی‌های خود در صحنه را به رخ مخاطبان و منتقدان کشیده است. او سال گذشته و در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر، بازی در فیلم «زالاوا» به کارگردانی ارسلان امیری را به کارنامه کاری خود افزود.
از «زالاوا»ی وهم‌آلود تا «نوروز رنگی» مفرح
رستمی امسال با ایفای نقش در سریال «نوروز رنگی» به تماشاگران تلویزیون نیز معرفی شد؛ سریالی به کارگردانی علی مسعودی که در قالب طنز به مناسبات اجتماعی اهالی یک محله در مشهد در بازه زمانی نوروز سال ۱۳۶۷ می‌پرداخت. او در این سریال نقش یک زائر کُرد به نام آقاخانی رابازی می‌کرد که به همراه خانواده‌اش به مشهد آمده‌اند، اما دچار مشکل شده و همراه با خانواده زائر دیگری به نام آقای هاشمی مهمان خانواده «آقا صادق» می‌شوند.
شاهو رستمی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا با ابراز خرسندی از حضور در این سریال گفت: هنگام بازی در نوروز رنگی واقعاً حالم خوب بود، چون می‌دیدم که علی مسعودی رابطه دوستانه‌ای با عوامل و بازیگران دارد. ما دو گونه کارگردان داریم؛ یکی کارگردان‌هایی که به نوعی دیکتاتوری اعتقاد دارند و حرف، حرف خودشان است. دسته‌ای دیگر در عین جدیت، با بازیگر دوست هستند و درنتیجه حال عوامل همیشه خوب است. علی مسعودی در «نوروز رنگی» در قالب همین دسته دوم می‌گنجد و همین امر فضای مطلوبی را ایجاد کرده بود.
فضای صمیمانه پشتصحنه؛عاملی برای موفقیت یک اثر
وی اظهار کرد: در پشتصحنه «نوروز رنگی» حال من و سایر بازیگران خوب بود و می‌توانستم با سایر بازیگران ارتباط خوبی بگیرم. من همیشه بازیگری را در بازی بازیگر مقابلم تعریف می‌کنم یعنی بخشی از بازی من برای بازیگر مقابلم است. لازمه این قضیه این است که کارگردان به تو فضای لازم را بدهد تا این بده‌بستان شکل بگیرد.
رستمی در ادامه افزود: علی مسعودی در این سریال همزمان هم نویسنده، هم کارگردان و هم بازیگر بود. من به عنوان بازیگر می فهمم که برقراری تعادل بین این سه حوزه چقدر سخت است. یعنی باید هم روی متن تسلط داشته باشی و در صورت نیاز آن را تغییر بدهی، هم کیفیت بازی و دیالوگ گفتن بازیگران را کنترل کنی و هم حواست به شخصیتی که خودت بازی می‌کنی باشد.
بازیگر نقش آقاخانی در سریال «نوروز رنگی» افزود: برای رسیدن به لهجه در این سریال سعی کردم کمی به لهجه قدیم کردی نزدیک شوم؛ یعنی کمی سفت و سخت‌تر صحبت کنم. اگر دقت کنید مثلاً در سریال «نون‌خ» لهجه‌ای که شخصیت‌ها دارند به نسبت لهجه من در نوروز رنگی خیلی شسته‌رفته و روان‌تر است. در حالی‌که من کلمات را با شدت و غلظت بیشتری ادا می کردم.
تجربه همکاری با کارگردانی که ریسک‌پذیر بود
رستمی افزود:علی مسعودی از آن دسته کارگردانان ریسک‌پذیر است. یعنی به جای تکیه بر چهره‌هایی که قبلاً شناخته‌شده و امتحانشان را پس داده‌اند به دنبال کشف استعدادهای جدید می‌رود. برای همین بازیگران زیادی را در سال‌های اخیر معرفی کرده است. هم در کارهای قبلی او و هم در سریال نوروز رنگی به وضوح این قضیه دیده می‌شود.
وی گفت: ما یک سری کارگردان در سینما و تلویزیون داریم که گوشه‌ای می‌نشینند و به محض این که یک بازیگر می‌درخشد و مشهور می‌شود او را شکار می‌کنند. در حالی که باید با تلاش و زحمت و جستجو در سالن‌های تئاتر و یا دیدن فیلم‌های کارگردانان ناشناخته بازیگران بااستعداد را انتخاب کنند اما متأسفانه وضعیت به گونه‌ای است که کارگردانان ریسک نمی‌کنند و منتظرند که بازیگری چهره بشود و از لقمه حاضر و آماده استفاده کنند.
رستمی عنوان کرد: مدیران تلویزیون باید ریسک استفاده از بازیگران جدید را بپذیرند. این‌که برای یک سریال تلویزیونی حتماً از یک چهره استفاده کنیم، دیگر لوث شده است. من و خیلی از بازیگران تئاتر با این موضوع مشکلی نداریم اما لااقل اجازه بدهید که کنار آن بازیگر چهره، بازیگران جوانی که مجالی برای دیده‌شدن نداشته‌اند هم فعالیت کنند. آن فرد هم باید روزی رشد کند و قرار نیست که همیشه از یک تعداد محدود استفاده شود چراکه بالاخره بیننده در جایی آنها را پس می‌زند.
انتهای پیام/۴۱۰۴/
انتهای پیام/
