گزارش آنا؛
وظیفه حراست از تأسیسات هسته‌ای با کیست؟/ وین تا نطنز زیر ذره‌بین نفوذی‌ها
برخورد قاطعانه؛ حلقه مفقوده بازدارندگیتکرار حوادثی همچون خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای نطنز نشان می‌دهد درباره وظیفه حراست از تأسیسات هسته‌ای ابهام وجود دارد؛ در غیر این‌صورت، هنگام قصور باید پرسید چرا مرتکبان خیانت علیه منافع ملی محاکمه یا مجازات نمی‌شوند؟
گروه جهان خبرگزاری آنا-مجتبی اسماعیلی: باز هم حادثه‌ای مشکوک در تأسیسات هسته‌ای نطنز و این‌بار در تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم شهید احمدی‌روشن رخ داد. بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی که برای بررسی ابعاد حادثه به شمال استان اصفهان سفر کرده بود، گفت: بامداد یکشنبه حادثه‌ای در بخشی از شبکه توزیع برق مجتمع غنی‌سازی شهید احمدی‌روشن رخ داد که خوشبختانه صدمات انسانی و آلودگی به‌دنبال نداشته است. علت‌های حادثه در دست بررسی است و متعاقباً اطلاعات تکمیلی اعلام خواهد شد.
علی‌اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی نیز عصر همان روز گفت: اقدامی که علیه مرکز غنی‌سازی نظنز انجام شد، نشان‌دهنده شکست مخالفان پیشرفت‌های صنعتی و سیاسی کشور برای جلوگیری از توسعه چشمگیر صنعت هسته‌ای از سویی و مذاکرات موفق برای رفع تحریم‌های ظالمانه از سوی دیگر است. همین خط فکری در سخنان دیروز (دوشنبه) سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه تکرار شد و وی ابراز خرسندی کرد که حادثه‌ای بدتر در ابعاد انسانی و زیست‌محیطی رخ نداده است.
به نظر می‌آید فاجعه و نفوذ عمیقی که به‌دلیل باگ‌های زیاد برجام، به‌ویژه در بند پنجم آن وجود دارد و دسترسی را برای هرگونه عملیات خرابکارانه در تأسیسات هسته‌ای باز می‌گذارد، از چشم مسئولان دور مانده و خوشحالی خود را از این ابراز می‌کنند که سانتریفیژهای قدیمی «آی.آر. یک» آسیب دیده و قابلیت جایگزین شدن با سانتریفیوژهای جدید دارد!
از یک حادثه چند بار باید گزیده شویم!؟
خرابکاری‌های هسته‌ای در کشورمان سابقه‌ای قریب به یک دهه دارد. در سال ۱۳۹۳ بود که سازمان انرژی اتمی در اقدامی که انتقادات زیادی را برانگیخت، نمایشگاه «مقابله با خرابکاری صنعتی در سازمان انرژی اتمی» را برگزار کرد و در آن ابعاد مختلفی از خرابکاری‌ها علیه تأسیسات هسته‌ای کشورمان به معرض دید رسانه‌های داخلی و خارجی گذاشته شد. مشخص نیست ایده برگزاری چنین نمایشگاهی کجا و چگونه شکل گرفت؛ ولی در هیچ جای دنیا مرسوم نیست نقاظ ضعف امنیتی یک دولت و نهاد حساس به نمایش عموم گذارده شود.
درحالی‌که در همان زمان رئیس سازمان انرژی اتمی با افتخار از برپایی نمایشگاه سخن می‌گفت؛ رسانه‌های معاند از چنین نمایشگاهی برای هجمه علیه منافع ملی کشور و قدرتمند نشان دادن دشمنان در ضربه زدن به منافع کشورمان سوءاستفاده کردند.
با توجه به تکرار حوادثی همچون خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای نطنز در سال‌های اخیر مشخص نیست وظیفه حراست از تأسیسات هسته‌ای با کیست و در صورت قصور چرا مرتکبان خیانت علیه منافع ملی محاکمه یا مجازات نمی‌شوند؟
چند ماه از حادثه قبلی در نطنز نمی‌گذرد؛ حادثه‌ای که در آن رد پای صهیونیست‌ها مشهود بود و حال رسانه‌های صهیونیستی که هیچ، مقام‌های این رژیم زبان به اعتراف مستقیم و غیرمستقیم به دست داشتن در حادثه تأسیسات احمدی‌روشن گشوده‌اند. شبکه ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی به‌طور علنی دستگاه اطلاعاتی این رژیم (موساد) را عامل حادثه معرفی کرد؛ بنیامین نتانیاهو علنی از تهدید و حمله مستقیم به ایران سخن گفت و محافل رسانه‌ای و سیاسی آمریکا به نقش رژیم صهیونیستی در این خرابکاری اعتراف کردند. آمریکا حتی برای اینکه اذهان را از خود دور کند، منابع آگاه خود را به خط خبری رسانه‌ها برده است و واشنگتن‌پست به‌نقل از یکی از همین منابع آگاه دولت بایدن گفت: ما گزارش‌ها درباره حادثه در تأسیسات غنی‌سازی نطنز در ایران را مشاهده کرده‌ایم. آمریکا هیچ نقشی در حادثه ندارد و ما چیزی برای افزودن به گمانه‌زنی‌ها درباره دلایل حادثه نداریم.
اتحادیه اروپا نیز برای جا نماندن از قافله، درباره حادثه موضع‌گیری و اعلام کرد این نهاد اروپایی با نگرانی درحال دنبال کردن حادثه در نطنز است. این نهاد اروپایی بدون نام بردن از عامل یا عوامل حادثه تصریح کرد: حادثه در تأسیسات نطنز شاید اقدام خرابکارانه باشد. همچنین فدریک دال، از سخنگویان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت: این سازمان درباره حادثه اخیر در تأسیسات اتمی نطنز با مقام‌های ایران در تماس است.
این درحالی است که سایت غنی‌سازی اورانیوم نطنز که بخشی از آن در عمق زمین واقع شده، یکی از چندین تأسیسات هسته‌ای کشورمان است که تحت نظارت بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار دارد. بروز حادثه در فاصله کمتر از ۲۴ ساعت پس از برگزاری مراسم روز ملی فناوری هسته‌ای در ایران و اعلام راه‌اندازی مجدد مرکز مونتاژ سانتریفیوژهای پیشرفته رخ داد. رئیس سازمان انرژی اتمی درباره حادثه گذشته در نطنز گفت: سالن مونتاژ سانتریفیوژ ما را دشمن چند ماه پیش منفجر کرد، ولی بازنایستادیم و سالنی که جبران‌کننده سالن از دست رفته است را به‌صورت موقت برپا کردیم. الان در دل کوه و نزدیک نطنز شبانه‌روز در حال کار هستیم که سالن‌های حساس را به دل کوه می‌بریم. با توجه به این اظهارات مشخص نیست خرابکاری قبلی داخلی، نفوذی، یا حمله نظامی بود!
بیشتر بخوانید:
غنی‌سازی در نطنز متوقف نشده است
علت حادثه نطنز، مواد منفجره دفن شده در محل سایت بود + ویدئو
لغو مذاکرات وین پاسخ درخوری به اقدام خرابکارانه در نطنز است
در هر صورت نمی‌توان زحمات شبانه‌روزی مهندسان و کارشناسان پرتلاش سازمان انرژی اتمی کشورمان را در سایت نطنز نادیده گرفت که هدف خود را افزایش ذخایر اورانیوم غنی‌شده مورد نیاز کشور قرار داده‌اند و حتی دو زنجیره از سانتریفیوژهای ۴ IR را در این سایت در تولید اورانیوم غنی‌شده بهره‌برداری کرده‌اند؛ ولی این تلاش‌ها زمانی برباد رفته تلقی می‌شود که پی می‌بریم نفوذ خائنان و وطن‌فروشان از رده‌های بالای دولتی تا عمق تأسیسات هسته‌ای کشورمان ریشه دوانده و چشمان مصنوعی غربی‌ها در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که بی‌گمان به سرویس‌های جاسوسی معاند وصل هستند، زحمات دانشمندان هسته‌ای کشورمان را سر بزنگاه بر باد می‌دهند؛ گاهی با ترور، گاهی با انفجار و گاهی با انواع خرابکاری‌های سایبری و غیر سایبری.
در این میان، بحث حملات سایبری نیز مطرح شد. کمالوندی در مصاحبه با خبرنگار صداوسیما گفته بود در بخش برق مجتمع شهید احمدی‌روشن، قطع برق رخ داد و حادثه‌ای اتفاق افتاد و علت قطعی برق مشخص نشده است. ادعایی که ساعاتی بعد سخنگوی صنعت برق کشور آن را تکذیب کرد و به خبرگزاری وابسته به صداوسیما گفت: حادثه نظنز ربطی به توزیع شبکه برق کشور ندارد و برق تمامی شهرهای اطراف وصل است.
از ادعای غربی‌ها تا انکار سخنگوی وزارت امور خارجه
درحالی که ابعاد خرابکاری در نطنز همچنان بر افکار عمومی پوشیده است، روزنامه نیویورک‌تایمز چاپ آمریکا در گزارشی به‌نقل از مقام‌های اطلاعاتی (که مشخص نیست نامشان چیست و از کدام کشورند)، مدعی شد «انفجار» در سایت هسته‌ای نطنز باعث انهدام کامل سیستم مستقل داخلی برق شده است که تأمین برق سانتریفیوژهای زیرزمینی غنی‌سازی اورانیوم را برعهده داشتند.
این مقام‌ها رژیم صهیونیستی را عامل انجام عملیات طبقه‌بندی شده توصیف کرده و مدعی شدند انفجار، ضربه شدیدی به توانایی ایران در غنی‌سازی اورانیوم وارد کرده است و بازیابی تولید نطنز ممکن است دست‌کم ۹ ماه طول بکشد.
سعید خطیب‌زاده، سخنگوی وزارت امور خارجه درباره گزارش نیویورک گفت: هر آنچه در نطنز بود سانتریفیوژهای نسل اولی بود که نسبت به آنچه الان داریم بسیار ابتدایی بودند. آنچه در نطنز اتفاق افتاد نه می‌تواند دانش بومی ما را به عقب بیندازد و نه در مسیر قطعی رفع تحریم‌های آمریکاست.
باور کنیم اسرائیل در حال خرابکاری است!
«دولت روحانی به هر بهانه‌ای می‌کوشد میز مذاکراتش درباره برجام را حفظ کند»؛ این عبارت جزو نخستین جملاتی است که پس از خرابکاری در نطنز می‌توان از زبان برخی منتقدان شنید یا در محافل عمومی و خصوصی خواند. فهرست کردن خرابکاری‌هایی که رژیم صهیونیستی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران انجام داده است چندان دشوار نیست و حتی روزنامه جروزالم پست پس از حادثه نطنز تقویمی از عملیات‌های خرابکارانه ارائه کرده است؛ سال ۲۰۰۷ منابع تغذیه مورد استفاده برای تنظیم ولتاژ در تأسیسات هسته‌ای نطنز منفجر شد و ده‌ها سانتریفیوژ نابود شدند، سال ۲۰۱۰ ویروس استاکس‌نت که به‌طور مشترک به‌وسیله آمریکا و رژیم صهیونیستی ساخته شده بود، به تأسیسات نطنز نفوذ کرد و توانست بیش از یک‌هزار سانتریفیوژ را نابود کند. عملیاتی که ادوارد اسنودن، پیمانکار فراری آژانس امنیت ملی آمریکا از آن به‌عنوان پیچیده‌ترین عملیات سایبری یاد کرد.
استاکس نت باعث شد سرعت موتورهای سانتریفیوژهای ۱ IR-نوسان پیدا کند. ایران معمولاً موتورهای سانتریفیوژ را روی عدد یک‌هزار و هفت دور در ثانیه تنظیم می‌کرد تا به‌این‌وسیله از آسیب آنان جلوگیری کند. به نظر می‌آید استاکس نت سرعت موتور سانتریفیوژها را به یک‌هزار و ۶۴ دور در ثانیه افزایش داد و موجب شد موتورها منفجر شوند.
غربی‌ها می‌گویند تحقیق و توسعه شما نباید به فردو برود، چرا؟ زیرا در زیرزمین است و نمی‌توان آن را بمباران کرد
در مردادماه ۱۳۹۹ (۲۰۲۰) نیز کارخانه ساخت سانتریفیوژهای پیشرفته در نطنز با حادثه انفجار تخریب شد. جروزالم پست دراین‌باره نوشت: هدف از این انفجار ارسال پیام بدون ابهام به ایران بود که پیشرفت هسته‌ای آن فراتر از خط قرمزهای اسرائیل تحمل نخواهد شد.
همچنین پس از آنکه در سال ۲۰۲۱ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارش کرد ایران غنی‌سازی اورانیوم را در تأسیسات هسته‌ای نطنز با استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفته IR۴ آغاز کرده است، سخنگوی سازمان انرژی اتمی از وقوع حادثه دیگری در یکی از سوله‌های در دست احداث در محوطه باز سایت نطنز خبر داد و گفت که این حادثه تلفات جانی نداشته است.
اگر خرابکاری‌ها ناشی از نفوذ نیست، پس چیست؟
رهبر معظم انقلاب اسلامی در سال ۱۳۹۴ در دیدار ۲ هزار و ۵۰۰ نفر از فرماندهان بسیج با هشدار درباره نفوذ جریانی، تأکید کردند: نفوذ جریانی یعنی شبکه‌سازی در داخل ملت به وسیله پول و جاذبه‌ها که آماج این نفوذ جریانی، نخبگان و تصمیم‌سازان هستند. برخی به طرح موضوع نفوذ واکنش نشان دادند و گفتند که از این موضوع، استفاده جناحی می‌شود، البته اگر کسانی از آن استفاده جناحی می‌کنند، کار اشتباهی است، اما این حرف‌ها نباید موجب غفلت از اصل موضوع نفوذ و فراموشی آن شود. مهم این است که بدانیم و باور کنیم که دشمن در حال طراحی و برنامه‌ریزی در این زمینه است. در این شیوه که در دستگاه‌های سیاسی، حکومتی و حتی دینی سابقه‌ای طولانی دارد، عناصر نفوذی با زدن ماسکِ رفتاری یا گفتاری و در چهره دوست، در خانه افراد مورد نظر یا دستگاه و تشکیلات فرد مسئول ورود می کنند.
رهبر انقلاب اسلامی جمع‌آوری اطلاعات و جاسوسی را ازجمله اهداف نفوذ موردی خواندند، اما تأکید کردند: هدف مهم‌تری که در نفوذ موردی تعقیب می‌شود، تصمیم‌سازی است. در روش تصمیم‌سازی، فرد نفوذی تلاش می‌کند نگاه مسئول یا شخص مؤثر در حرکت‌های جامعه و کشور را درقبال موضوعات مختلف تغییر دهد تا او همان تصمیمی را بگیرد و حرکتی را انجام دهد که آن‌ها می‌خواهند.
با توجه به بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی و بدون هیچ تفسیر و تحلیلی، اذهان ناخودآگاه به سریالی می‌رسد که چندی پیش از رسانه ملی پخش شد و به هر دلیلی ناتمام ماند. آیا نفوذ سیستماتیک در دستگاه‌های دولتی از برجام گرفته تا سازمان انرژی اتمی باعث چنین خرابکاری‌هایی می‌شود؟ خرابکاری هم در بحث برجام هم در تأسیسات هسته‌ای و اگر جواب مثبت است، راه مقابله با آن چیست و چرا نهاد مسئول اقدامی برای مقابله با جریان نفوذ انجام نمی‌دهد؟ نمی‌خواهد، نمی‌تواند یا باز هم ماجرای تکراری مصلحت‌اندیشی؟
ماجرای بند پنج برجام
طبق بند پنج برجام، جمهوری اسلامی ایران طبق برنامه بلندمدت خود برای ۱۵ سال، فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی اورانیوم ازجمله تحقیق و توسعه تحت نظارت پادمانی خود را صرفاً در تأسیسات غنی‌سازی نطنز انجام خواهد داد، سطح غنی‌سازی اورانیوم خود را تا سقف ۳.۶۷ درصد نگه خواهد داشت و در فردو از هرگونه غنی‌سازی اورانیوم و تحقیق و توسعه غنی‌سازی اورانیوم و از نگاهداری هرگونه مواد شکافت‌پذیر خودداری خواهد کرد.
سعید جلیلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس سابق تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان ۱۳ آذر سال گذشته در بزرگداشت مجازی شهید محسن فخری‌زاده، دانشمند هسته‌ای کشورمان که از سوی بسیج دانشجویی دانشگاه‌های تهران برگزار شد، در این خصوص، نکات بسیار مهمی را بیان کرد. وی گفت: در بند پنج برجام آمده است اگر می‌خواهید همین فعالیت علمی و تحقیق و توسعه را درباره فلان موضوع علمی داشته باشید، صرفاً باید در نطنز انجام دهید. درواقع آن‌ها می‌گویند این کار را بکنید تا اگر خواستیم، بتوانیم در آن اخلال ایجاد کنیم! اگر در جاهای مختلف تحقیق و توسعه علمی داشته باشید، کار من سخت می‌شود و نمی‌توانم قوای تروریستی خود را به همه‌جا بفرستم. ایران این فعالیت‌ها را صرفاً در تأسیسات نطنز انجام دهد تا وقتی که این فعالیت‌ها در یک‌جا متمرکز شد، عناصر خرابکار خودش را می‌فرستد و در آن‌جا خرابکاری رخ می‌دهند. دیدید که چند وقت پیش این اقدام را انجام دادند.
وی ادامه داد: غربی‌ها می‌گویند تحقیق و توسعه شما نباید به فردو برود، چرا؟ زیرا در زیرزمین است و نمی‌توان آن را بمباران کرد. این استدلال دشمن در سال ۲۰۲۰ است. در توافق با ما، این را می‌خواهند. شما باید ظرفیت‌های خود را در نقطه‌ای متمرکز کنید و بعد همان‌جا را مورد هدف قرار می‌دهند. می‌گویند نباید به فردو بروید، زیرا زیر کوه است؛ این رفتاری است که دشمن انجام می‌دهد.
راه برون‌رفت از چالش امنیتی
با توجه به خرابکاری‌های اخیر در صنعت هسته‌ای کشورمان و هم‌زمان با مذاکرات احیای برجام در وین، به نظر می‌آید اگر تاکنون درباره نفوذ غفلت شده است، از امروز به بعد باید به‌طور کلان و قاطع با این معضل خطرناک برخورد کرد. گزینه نفوذ از آن رو بسیار پررنگ است که هیچ‌یک از سه اقدام خرابکارانه علیه نطنز با موشک دشمن انجام نشد، بلکه همواره پای نفوذی‌ها در میان بوده است؛ همان نفوذی‌هایی که در تأسیسات هسته‌ای خرابکاری می‌کنند، سر بزنگاه می‌توانند سردار و دانشمند هسته‌ای کشورمان را نیز شهید کنند.
باید از این تفکر خارج شد که اگر دشمن از در دوستی وارد می‌شود، قصد مصالحه ندارد؛ زیرا ممکن است دست راست خود را دراز کند و با دست چپ خنجر بزند. یکی از اهداف مذاکرات مزمن برجام را می‌توان سرگرم کردن مسئولان ما به گفت‌وگو و انجام عملیات موازی دشمن دانست؛ گویی مسئولان ما وقتی سرگرم مذاکره می‌شوند، فراموش می‌کنند پای میزی نشسته‌اند که در طرف مقابل دشمن حضور دارد.
آقایان چه بخواهند و چه نخواهند، برجام با همه اهمیتی که برای غربی‌ها دارد، ابزار رسیدن به هدف است، نه خود هدف. آن‌ها هشت سال است دولت غربگرا را سرگرم کرده‌اند و به موازات آن به‌دنبال نفوذ در عمق و هدف گرفتن اقتدار فنی، اقتصادی، نظامی و منطقه‌ای کشورمان هستند. این یک پیشنهاد نیست؛ واقعیتی است که می‌تواند مبنای عمل دولتمردان قرار بگیرد؛ از مسامحه با غرب و دشمن باید برحذر بود، چه در غرب آسیا و چه در وین. تهدید به تعلیق مذاکرات وین یا حتی تحقق آن می‌تواند تلنگری برای دشمن در ابعاد سیاسی باشد؛ دشمنی که نه‌تنها تحریم های ایران را لغو نمی‌کند؛ بلکه وارد بازی خرید زمان شده است.
علاوه بر این، باید فشار بر آمریکا و تروئیکای اروپایی افزایش یابد تا به صراحت درباره سه خرابکاری و یک اقدام تروریستی (شهید فخری‌زاده) اعلام موضع کنند و در ادامه زمینه‌های ضربه زدن به نیروها و مراکز و منافع آمریکا در منطقه فراهم شود. و بالاخره اینکه مجازات رژیم صهیونیستی در زمان و مکان مناسب و وارد کردن ضربات دردناک به پیکره این رژیم حق ایران است و قدرت بازدارندگی کشورمان را افزایش می‌دهد و دراین‌باره به هیچ وجه نباید مسامحه کرد.
انتهای پیام/۴۰۳۳/
انتهای پیام/
