ایده بتنی دانشآموز دبیرستانی با ورود به دانشگاه محکم شد/ تولید محصولاتی ضد آب، منور و سبک با مقاومت بالا
گروه استانهای خبرگزاری آنا، مشاهده و تفکر مقدمات فعالیت در عرصه پژوهش است، وقتی یک دانشآموز دبیرستانی هرساله میبیند که مسئولان شهری چگونه برای نونوارکردن معابر و جداول شهری هزینههای هنگفت میپردازند به فکر راه چاره میافتد و ایده ساخت محصولی (بلوکهای نانو) برای جبران این هزینه در ذهن او شکل میگیرد.
تولید بتن بهصورت نانو نخستین طرح فناورانه رسول بدوحی دانشجوی رشته عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج است، طرحی که در شرکت چندمنظوره او به مرحله محصول رسید و در کنار آن طرحهایی مانند الکترونیک، مکانیک، عمران و کشاورزی را نیز دنبال میکند.
بدوحی دانشجوی رشته عمران و عضو مرکز رشد واحدهای فناور دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج بوده و بهزودی با شرکت خود به نام «سهافاخر افلاک سنه دژ» در این مرکز مستقر میشود.
خبرنگار خبرگزاری آنا در گفتوگو با بدوحی جزئیات طرح تولید بتن بهصورت نانو از لحظه ایده تا محصول و فراز و فرودهای طیشده را پیگیر شده است که در ادامه میخوانیم.
آنا: ابتدا درباره فعالیت فناورانه و چگونگی شکلگیری ایده توضیح دهید.
بدوحی: شرکتی که ایجاد کردم، شرکتی چندمنظوره است؛ چراکه جدای از طرح تولید بتن بهصورت نانو، طرحهای دیگری در حوزههای الکترونیک، مکانیک، عمران و کشاورزی را دنبال میکنم. با مشاورهها و راهنماییهای لازم تصمیم گرفتم شرکتی ایجاد کنم که از طریق آن بتوانم به همه طرحها دسترسی پیدا کرده و نیاز به ثبت شرکت جدیدی نباشد و به اهداف و نیازهایم برسم؛ بنابراین شرکت چندمنظورهای با عنوان «امور پیمانکاری و تخریب ساختمان و ابنیه» را ثبت کردم و تولید بتن بهصورت نانو نخستین طرحی است که اسم تجاریاش را «بتولایت» گذاشتهام؛ البته هنوز فعالیتی نداشتهام و بتنی که درست کردهام برای نمای ساختمان سفارش گرفتم که متأسفانه به مسئله کرونا برخورد کردیم.
آنا: درباره فرآیند ایده تا محصول و فراز و فرودهای مسیر بگویید.
بدوحی: نخستین بار که این ایده به ذهنم رسید، اول دبیرستان بودم. در کنار مدرسه و ایام نزدیک به عید نوروز جداول را رنگ میکردند. با خود گفتم چرا باید هر سال این رنگآمیزی انجام شود. به ذهنم رسید که جداولی طراحی کنم که خاکریزهای آبرفتی داشته باشد، سبک باشد که هر سال مجبور نباشند هزینههای گزافی صرف رنگآمیزی و نگهداری آن کنند.
این طرح در ذهن من بود تا رسیدم به سوم دبیرستان که یکی از معلمان به من گفت که جشنوارهای به نام جشنواره خوارزمی وجود دارد که میتوانی در آن شرکت کرده و موفق شوی. من هم شرکت کردم و در استان کردستان به رتبه نخست دست پیدا کردم. در مرحله نخست کشوری موفق شدم تا اینکه به مرحله دوم کشوری رسیدم.
آن زمان گفتند که این طرح از یک دانشآموز بعید است و اینکه بتواند آن را به ثمر برساند، باید فرمول ساخت را به ما بدهی. از آنجایی که تا آن موقع ثبت اختراع نکرده بودم، گفتم تا ثبت اختراع نکنم، فرمول ساخت نمیدهم. آنها گفتند بعید است دانشآموزی بتواند چنین طرح مهندسی را به سرانجام برساند؛ بنابراین حضور در جشنواره خوارزمی را تا زمان دانشگاهم لغو کردم.
آنا: فرآیند و مسیر فعالیت خود بعد از ورود به دانشگاه آزاد اسلامی را تشریح کنید.
بدوحی: یکی از استادان در دانشگاه عنوان کرد که دانشگاه آزاد اسلامی از دانشجویانی که طرحهای جدید دارند و موفقیتهایی را کسب کردهاند، حمایت می کند تا مرحلهای که شرکت دانشبنیان راهاندازی کنند؛ بنابراین با کمک دانشگاه کمکم فرآیند ساخت بتن نانویی را آغاز و با وجودی که اصلاً نمیدانستم که ساختن بتن اصول خاص خود را دارد، نخستین بتن را آماده کردم (درون جعبه کبریت یا قوطی خلال دندان) و برای آزمایش استحکام از طبقه چهارم ساختمان آن را به پایین پرتاب میکردم تا ببینم چقدر مقاومت از خود نشان میدهد.
در مسیر ساخت این بتن با کمک یکی از مهندسان با نحوه و معیار اندازهگیری کیفیت بتن آشنا شدم و وی عنوان کرد که بتن باید قالبهای مشخصی داشته باشد و در بازههای هفت روزه و ۲۸ روزه در آب باشد و بعد آزمایشها انجام شود؛ بنابراین تمام کارهایم را استانداردسازی کردم و به آزمایشگاه خاک و پی رامان در سنندج بردم. آنجا اندازهگیری کردند و زیر دستگاه پرس بردند. هفت نمونه درست کردم که هر کدام کارایی و خاصیتهای خود را دارد.
آنا: بعد از تولید نمونه آزمایشگاهی چه اقداماتی انجام شد؟
بدوحی: در ادامه فعالیت، معاون علمی و فناوری رئیس جمهور برای بازدید از نمایشگاه محصولات فناورانه و دانشبنیان به سنندج آمد و وقتی فعالیت و کار من دیده شد، عنوان کردند که میتوانم درخواست وام بدهم؛ البته مکاتباتی برای دریافت وام بهمنظور اجرای پروژه با مرکز رشد کردستان و دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج صورت گرفته و در دست اقدام است.
برای تأسیس شرکت در حوزه بتن باید به غیر از مجوزی که برای ساختمان و ابنیه دارم، یکسری مجوزهای دیگر را هم بگیرم که اقدام کردهام، درخواست ثبت اختراع برای بتن را ارائه دادهام. وقتی بتن را برای آزمایش به شرکت خاک و پی بردم، یک لیست آزمایش داشتند و عنوان کردند که اطلاعات تکمیلی کامل نیست و باید مدارک جامع بفرستید؛ بنابراین این موضوع هم به بعد از عید موکول شد و الان مدارک را آماده کردهام تا اقدام کنم، اظهارنامه ثبت اختراع را نیز انجام دادهام.
آنا: حمایتهای دانشگاه آزاد اسلامی از طرح و ایده شما به چه صورت بوده است؟
بدوحی: دانشگاه آزاد اسلامی هرجا نمایشگاهی از محصولان فناورانه برپاشده بهصورت رایگان مقدمات حضورم را فراهم و هزینهها را خود دانشگاه متقبل شده و از من حمایت مالی و معنوی کرده است و امیدوارم با حمایت مسئولان شرکت فناور «سهافاخر افلاک سنه دژ» هرچه سریعتر به شرکت دانشبنیان تبدیل شود.
آنا: در مورد ویژگیهای بتن بتولایت و تفاوتهایی که با بتنهای معمولی دارد توضیح دهید.
بدوحی: بلوکهای معمولی در اثر بارش باران خیس شده و آب جذب میکنند و در صورتی که یخ بزنند، میشکنند، بتن «بتولایت» ضد آب بوده و آب در آن نفوذ پیدا نمیکند. این موضوع را استادان نانو دانشگاه کردستان تأیید کردهاند و جالبترین خاصیتاش این است که خیلی سبک و مقاومت بالایی دارد و با استفاده از فناوری نانو ساخته شده است. برای این منظور چند دوره نانو در مدرسه گذرانده بودم. استادانی هم داشتم که گفتند میتوانی از نانو استفاده کنی و برای کسب اطلاعات بیشتر از یکی از استادان دانشگاه کردستان بهره بردم و از دوستان دیگر هم در مورد نانو اطلاعات گرفتم.
آنا: درباره کاربرد و مشخصات محصولات بتنی نانو بگویید.
بدوحی: بلوکها توپُر اما وزنشان سبک است. در طول روز هر مقدار نور سفید یا آبی بگیرد، به همان مقدار نور میدهد. مثلاً اگر یک ساعت نور به بلوکها بخورد، شبها خودش به اندازه همان یک ساعت مثل چراغ میدرخشد. این محصول رنگهای مختلفی دارد. معمولاً در بلوارها بلوکهای سفید یا قرمز استفاده میشود. میتوانیم طی فرآیندی بلوکها را رنگ کنیم تا دیگر کلاً رنگش از بین نرود و در رنگهای قرمز، نارنجی، سبز، آبی یا هر رنگ دیگری آنها را تولید کنیم و دیگر رنگ آنها از بین نرفته و دائمی است. الان محصول بتن رنگی که تولید کردهام بعد از هفت سال هنوز رنگ خود را از دست نداده است.
انتهای پیام/۴۱۱۷/۴۰۶۲/
دانلود فایلانتهای پیام/