آنا گزارش می‌دهد؛
آمارسازی مهمتر است یا توانمندسازی کارتن‌خواب‌ها؟/ بی‌خانمان‌ها «سوژه مناسبتی» مدیریت شهری در فصل سرما
شهرداری تهران به‌عنوان یکی از ارگان‌های مسئول در امر ساماندهی کارتن‌خواب‌ها بیش از آن‌که به فکر توانمندسازی و بازگشت آنها به خانواده باشد بیشتر بهدنبال اقدامات نمایشی و اضافه کردن مراکز گرمخانه‌ای است.
گروه اجتماعی خبرگزاری آنا-میثم خاکپور؛ هر ساله با آغاز فصل سرما، موضوع اسکان کارتن‌خواب‌ها و افراد بی‌خانمان در پایتخت همچون مباحث مناسبتی نقل محافل می‌شود.
سازمان‌های متولی امر همچون شهرداری تهران، سازمان بهزیستی و نیروی انتظامی وظیفه دارند تا هر ساله نسبت به ساماندهی وضعیت افراد بی‌خانمان اقدامات حمایتی را جهت حفظ جان آنها انجام دهند.
ساخت 3 گرمخانه جدید در دستور کار شهرداری تهران
سید مالک حسینی، سرپرست سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران در ارتباط با ساخت گرمخانه‌های جدید در تهران برای ساماندهی افراد بی‌خانمان می‌گوید که براساس مصوبه شورای شهر در افق برنامه سوم توسعه شهر تهران ساخت 5 گرمخانه مطرح شده که از این تعداد ساخت سه مورد آنها در دستور کار قرار دارد.
منطقه 4، 16 و یک گرمخانه در پهنه شرق و یا جنوب غرب، 3 گرمخانه‌ای است که ساخت آن در اولویت سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران قرار گرفته است.
دو مرکز با ظرفیت ۳۰۰ نفر برای مردان و یک مرکز با ظرفیت ۱۵۰ نفر برای زنان خواهد بود.
سرپرست سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری همچنین از تلاش این سازمان برای بهره‌برداری از این سه گرمخانه تا اردیبهشت 1400 خبر داد.
آمار پذیرش در گرمخانه‌ها چقدر است؟
حسینی در ارتباط با میزان خدمت‌رسانی سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی به افراد بی‌سرپناه در گرمخانه‌ها نیز می‌گوید که در سال گذشته برای نخستین بار خدمات گرمخانه در نیمه دوم سال شبانه‌روزی شد و این شرایط در سال جاری نیز برای هر دو نیمه سال ادامه خواهد داشت. از مجموعه افراد مراجعه‌کننده به گرمخانه‌ها در سال گذشته بیش از ۶۶ هزار نفر شبانه‌روز خدمت ارائه شد و بیش از ۳۰ درصد بهره‌مندها زنان بی‌سرپناه بوده‌اند.
آیا مسئولیت سازمان‌های حمایت از افراد بی‌خانمان در اسکان موقت آنها خلاصه می‌شود؟
به‌نظر می‌رسد ارگان‌های مسئول به‌ویژه شهرداری تهران در چند سال اخیر تنها بخشی از وظایفشان در بحث حمایت از کارتن‌خواب‌ها را در پیش گرفته‌اند که همانا اسکان آنها در فصل سرما بوده و دیگر کارویژه‌های خود را به دست فراموشی سپرده است.
این سازمان‌ها بیشتر بهدنبال آن هستند تا با اقدامات نمایشی تنها خرج روی دست شهر گذاشته و سازه‌های فیزیکی را که در معرض دید عموم است، افزایش دهند.
هر کسی که به نوعی با فضای گرمخانه‌ها و اقدامات حمایتی آشنایی داشته باشد می‌داند که حضور مددکار در این مراکز با هدف تلاش برای بازگرداندن به خانه و خانواده و همچنین توانمندسازی این افراد امری ضروری است.
البته که مشکلات اقتصادی همواره در سال‌های اخیر در حال افزایش است اما از یک‌سو شرایط همه این افراد غیرقابل بازگشت نبوده و خروجی این جلسات مشاوره باید در آمار و ارقامی خود را نشان دهد که اثری از آن نیست و از سوی دیگر آیا تعداد کارتن‌خواب‌ها این‌قدر بالاست که شهر تهران به یک‌باره نیازمند ساخت سه گرمخانه با ظرفیت 450 نفر است؟
شهرداری تهران در راستای ایفای نقش مسئولیت اجتماعی خود به جای اضافه کردن مراکز گرمخانه‌ای می‌بایست خدمات روانشناسی و مشاوره‌ای خود را افزایش دهد تا شرایط بازگشت این افراد به اجتماع فراهم شود. بسیاری از این افراد با وجودی که در حال حاضر بیکار هستند ولی سابقاً شغلی داشته و مهارتی را بلد هستند که اقدامات مشاوره‌ای این مراکز گرمخانه‌ای باید به توانمندسازی آنها منجر شود اما ظاهراً جز اسکان موقت این افراد و ارائه وعده‌ای غذا و اقدامات ساده‌ای از این دست، خبر دیگری از سازمان‌های حمایتی به گوش نمی‌رسد.
علت عدم استقبال برخی کارتن‌خواب‌ها برای حضور در گرمخانه‌ها چیست؟
گرمخانه یا خوابگاه واژه‌هایی آشنا برای افراد بی‌سرپناه و فاقد خانه و محلی سالم برای گذران زندگی است که گاهی هم با عملکرد ضعیف و غیر تخصصی پرسنل این مراکز، کارتن‌خواب‌ها و بی‌خانمان‌ها با وجود سرمای تحمل‌ناپذیر هوا ترجیح می‌دهند که شب را بیرون از گرمخانه و در خیابان سپری کنند.
فراهم نبودن بسیاری از امکانات مورد نیاز نظیر غذا و حمام مناسب و یا کم بودن و نقص خدمات این چنینی و عدم ارائه لباس‌های مناسب مثل لباس زیر و حوله و امثال این اقلام که تأمین آن جزء وظایف پیمانکارانی است که مدیریت گرمخانه‌ها را بر عهده می‌گیرند، برخی از کارتن‌خواب‌ها را وادار می‌کند تا علی‌رغم سردی هوا شب را بیرون از گرمخانه سپری کنند.
موضوع اتصال افراد بی‌خانمان به خانواده و پایان دادن به بی‌پناهی آنها موضوعی است که تنها با توانمندسازی و حمایت‌های روحی و روانی از این افراد جهت داشتن شغلی برای تأمین حداقل هزینه‌های زندگی امکان‌پذیر است و مشارکت و اقدامات همسوی دستگاه‌های متولی، ساماندهی افراد کارتن خواب و بی‌خانمان را می‌طلبد؛ امری که متأسفانه در حال حاضر حلقه مفقوده فعالیت مسئولان در حوزه آسیب های اجتماعی محسوب می‌شود.
انتهای پیام/4105/پ
انتهای پیام/
