«خارش هفت ماهه» ضعف روابط امروزی را به چالش می‌کشد

مریم مالمیر نویسنده و کارگردان نمایش «خارش هفت ماهه» در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا گفت: «در نمایش «خارش هفت ماهه» فضای ذهنی آدم‌ها را نشان می دهم که به قدری گسترده است که می تواند درباره یک واقعه مدام تخیل کند.»

وی افزود: «وقتی این نمایشنامه را به نگارش در آوردم، به این موضوع فکر می‌کردم که وقتی یک اتفاق در زندگی ما رخ می‌دهد ما مدام در ذهن خود می‌گوییم که اگر فلان کار را می کردم این‌گونه نمی‌شد و یا اگر فلان کار را نمی‌کردم اینگونه نمی‌شد. در حالی که با کمی بالا و پایین کردن آنچه روی داده است می‌بینیم که در هر صورت اتفاقی قرار بوده بیافتد.»

این نویسنده و کارگردان تئاتر در معرفی هر چه بیشتر این اثر عنوان کرد: «نمایش«خارش هفت ‌ماهه» طراحی صحنه مینی‌مالی دارد و فضای داخلی یک کافه را نشان می‌دهد. در آغاز نمایش یک میز کوچک روی صحنه قابل رویت است که در طول داستان بزرگ‌تر می‌شود. با بزرگ‌شدن میزی که روی صحنه قرار گرفته فاصله ایجاد شده میان افراد نشان داده خواهد شد.»

وی درباره سالن اجرایی این اثر نمایشی تصریح کرد: «بهتر بود که این اثر را در سالنی دیگر اجرا می‌کردم چراکه تماشاخانه دراما امکانات چندان مناسبی برای این اثر ندارد. بخشی از این نمایش فضای ذهنی کاراکتر مریم است که از طریق صدا به تماشاگر نشان داده می‌شود که متأسفانه با نبود امکانات صوتی قوی در این تماشاخانه این ارتباط سخت‌تر برقرار می شود.»

کارگردان نمایش «خارش هفت ماهه» همچنین اظهار کرد:‌ «اگر در یک نمایش فقط قاب‌بندی صحنه مدنظر باشد تماشاخانه دراما سالنی مناسب برای اجرا است اما نمایشی چون «خارش هفت ماهه» بهتر بود در سالنی مجهزتر اجرا می‌شد. ضمن این‌که من برای اجرای این اثر هزینه زیادی کرده‌ام که با توجه به تازه تأسیس بودن سالن و محدود بودن مخاطبان قطعاً میزان هزینه صرف شده به من بازگردانده نخواهد شد.»