معضل امروز تئاتر، نبود اطلاعرسانی مناسب است/ ستارهپروری در تئاتر کار درستی نیست
افسون شکاری تهیهکننده نمایش «کشتن گربه بابا فونتن یا دیگه منو صدا نزن مادر!» در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی آنا گفت: «من علاقه زیادی به متنهای محمد رحمانیان دارم و این اثر نیز جزو نمایشنامههای محبوب من است. بنابراین در زمانی که دادویی اعلام کرد تصمیم دارد این اثر نمایشی را روی صحنه ببرد همکاری در این اثر شریف و سنگین را پذیرفتم.»
وی درباره بازگشت مالی هزینههایی که صرف تولید این اثر کرده اظهار کرد: «هرکس که در زمینه تولید و ساخت یک اثر سرمایهگذاری کند، نباید چندان به بازگشت پول دل بسپارد و برای رسیدن به میزان هزینهای که داشته بیندیشد.»
شکاری ضمن اظهار امیدواری از اینکه هزینه صرف شده برای این نمایش با فروش بلیت برگردانده شود، عنوان کرد: «از برگردانده نشدن هزینهای که برای این نمایش کردهام ناراحت نمیشوم؛ چراکه متن نسبت به بعد مادی، ارزش بیشتری برایم دارد.»
وی در ادامه به حمایت نشدن سرمایهگذاران خصوصی اشاره کرد و افزود: «متأسفانه در تئاتر در قبال سرمایهگذاری و یا جذب اسپانسر، هیچ حمایتی از سوی نهادهای دولتی انجام نمیشود و در اکثر موارد تمام هزینه ها به صورت شخصی پرداخت میشود. ما در اطلاعرسانی اجرای آثار نمایشی در اقصی نقاط شهر در حد چاپ و توزیع تراکت عمل میکنیم.»
شکاری تصریح کرد: «متأسفانه شرایطی ایجاد شده که هنرمندان ترجیح میدهند برای دیده شدن از چند بازیگر چهره استفاده کنند در حالی که خیلی از هنرمندان هستند که سالها در تئاتر کار کردهاند اما شناخته شده نیستند، چراکه حمایتی از آنها نشده است. در حال حاضر تئاتر به سمت ستارهپروری رفته و این از نظر من جریان صحیح و مناسبی نیست.»
تهیهکننده نمایش «کشتن گربه بابا فونتن یا دیگه منو صدا نزن مادر!» پیشنهاد کرد: «اگر بخواهیم تئاتر رشد کند باید در تولید و اجرای آثار نمایشی از هنرمندان تئاتری استفاده کنیم. همچنین اگر تهیهکنندگانی که به شکل آزاد کار میکنند حمایت شوند قطعاً گیشه رونق پیدا خواهد کرد و توجه برای اجرای آثار نمایشی با حضور هنرمندان تئاتری بیشتر خواهد شد.»
وی یادآور شد: «برخی از هنرمندان تئاتری با اجرای چند اثر بدون حمایت، سرخورده میشوند. بنابراین نیاز است تا با برخی همراهیها از سوی نهادهای دولتی چرخ تئاتر به حرکت در آید و با تزریق پول گیشه رونق پیدا کند.»
وی که برای تبلیغات نمایش «کشتن گربه بابا فونتن یا دیگه منو صدا نزن مادر!» دچار مشکلات عدیدهای شده است، دراین باره عنوان کرد: «گروههای هنری با معضل تبلیغات روبهرو هستند اما این امر در تئاتر خصوصی بیشتر وجود دارد. چراکه اطلاعرسانی گسترده در شبکهها و بنرهای نصب شده در بزرگراهها هزینه زیادی میطلبد که از عهده اکثر تهیهکنندگان خارج است. تبلیغات امروزه تئاتر تنها به اطلاعرسانی در چند گروه مجازی و موسسه تیوال و تیکت خلاصه میشود.»
وی در ادامه یکی دیگر از معضلات تئاتر را محدود بودن قشر خاص مخاطبان معرفی کرد و افزود: «قشر وسیعی از اجتماع با تئاتر میانه ای ندارند. چراکه تئاتر برای عموم مردم معرفی نشده است و این وظیفه نهادهای دولتی است. متأسفانه خیلی از افراد جامعه حتی یک بار هم سالن تئاتر شهر را ندیده اند در حالی که تئاتر بخشی از زندگی همه آدمها است.»
انتهای پیام/