دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
03 شهريور 1399 - 08:36

جدیدترین دستاورد دفاعی وزارت دفاع را بیشتر بشناسید

وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از نخستین موتور سبک توربوفن ایرانی جهت بکارگیری در هواپیماهای بدون سرنشین ساخت داخل رونمایی کرد.
کد خبر : 510147
1399060212263047821018494.jpg

به گزارش خبرنگار گروه سیاسی خبرگزاری آنا، اولین موتور سبک توربوفن ایرانی با نام جهش 700 و نیز خط تولید موتور ملی اوج توسط وزارت دفاع و پشتیبانی از نیروهای مسلح رونمایی شد.


موتورهای توربوجت به عنوان پایه موتورهای پرواز هواپیماهای رزمی با سرعت های مافوق صوت شناخته می‌شود. در جنگنده های جت نسل اول تا نسل سوم مورد استفاده قرار می‌گرفتند. این موتورها در سرعت های فراصوت کارایی بالاتری دارند اما مصرف سوخت و صدای تولیدی آنها نیز بالا است، ولی با ساخت نسل جدید آنها میزان مصرف سوخت کاهش می‌یابد.


موتورهای توربوفن، نوع بسیار پیچیده‌ای از موتورها هستند که فرآیند مکش هوا و تولید گازِ داغ و گرفتن نیرو از این گاز توسط توربین انجام می‌شود.


در موتورهای توربوفن، ابتدا هوا از طریق کمپرسور وارد اتاقک احتراق می‌شود و بعد از احتراق از طریق شیپوره یا نازل خروجی خارج شده و در طی این فرآیند، نیروی تراست لازم را جهت رانش هواپیما به جلو تأمین می‌کند، البته در موتورهای توربوفن، مقادیر دیگری از هوا از طریق کنارگذر نیز عبور داده می‌شود که در نهایت به گازهای خروجی داغ پیوسته و نیروی تراست را افزایش می دهد.


در حوزه پیشران‌های جت، انواع و اقسام موتورها وجود دارند که «توربوجت»، «توربوفن»، «توربو پراپ»، «پراپ ‌فن»، «توربو شفت»، «رم ‌جت»، «اسکرم جت» و «توربو رمجت» ازجمله آن‌ها هستند، اما تنها دو موتور توربوجت و توربوفن با مقبولیت در به‌کارگیری در جنگنده‌ها روبه‌رو شده‌اند که در ادامه درباره ویژگی‌های این دو پیشرانه توضیح داده شده است.


در این نوع موتورها یک مجموعه پره یا فن در جلوی کمپرسورها قرار گرفته است که کار مکش هوا و شتاب دهی به آن را برای عبور از مجرای اطراف هسته موتور بر عهده دارد.


 طراحی و ساخت موتورهای توربوفن پیچیدگی های بیشتری نسبت به توربوجت دارد. در زمینه موتورهای توربوفنِ موشک های کروز، اولین دستاورد به موتور موشک سومار باز می گردد که در رده مینی توربوفن قابل دسته بندی است.


پیشرانه‌های توربوفن در مقایسه با توربوجت‌ها با تولید حرارت کم در مدت‌ زمان طولانی با سوختی کم و نزدیک به سطح زمین به پرواز ادامه می‌دهند. همین ویژگی باعث می‌شود که امکان ردیابی آن‌ها توسط حسگرهای حرارتی یا رادارهای زمین بسیار کاهش یابد. در بسیاری از هواپیماهای نظامی نوین مانند F۱۵ و F۱۶ و F۲۲ از موتورهای توربوفن استفاده شده ‌است. هم‌چنین بهینه سرعت این نوع موتورها تا سرعت دو ماخ (دو هزار و ۱۲۴ کیلومتر) است.


در بین پهپادهای شناخته شده در دنیا، پرنده مشهور RQ-170 از موتوری مشابه جهش700 استفاده می‌کند. به علاوه جهش700 قابلیت عملکرد مطمئن در ارتفاع بالا تا 60000 هزار پا یعنی بیش از 18 کیلومتری را دارد که ارزش عملیاتی پهپادها را در مأموریت نظارت و شناسایی بسیار بهبود می‌دهد.


انتهای پیام/4082/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب