پریسا عشقی: «کار در واگن» دنبال سیاهنمایی نیست
به گزارش گروه فرهنگی آنا بهنقل از روابط عمومی شبکه مستند سیما، پریسا عشقی مستندساز درباره تولید اثر جدیدش در شبکه مستند سیما توضیح داد: « «کار در واگن» به زنان دستفروش مترو می پردازد. ما از سال گذشته تحقیقات این مستند تحلیلی واقع گرا را آغاز و سعی کردیم به علل افزایش روزافزان این پدیده پی ببریم و بسترهای اجتماعی اقتصادی را که باعث به وجود آمدن این شغل بی هویت شده اند بررسی کنیم.»
وی افزود: «دوربین مستند ما مشاهده گر و برخی جاها تعاملی است. به هر حال ما به شغلی می پردازیم که غیرقانونی است و شاغلان آن از دوربین فراری هستند. با این حال از بین سوژه های ما یک نفر حاضر شد وارد زندگی شخصی اش شویم.»
مدیران با دیدن «کار در واگن» دنبال راهکار بگردند
این مستندساز با تأکید بر اینکه این فیلم جای صحبت کردن کارشناس و مدیر و مسئول نیست، تصریح کرد: «ما به عکس العمل مردم درباره این پدیده در این شهر زیرزمینی پرداختیم و مدیران و روسا پس از تماشای این اثر است که باید پاسخگو باشند و به دنبال راهکار بگردند.»
عشقی با اشاره به دشواری های ساخت مستند در مترو، یادآور شد: «تصویربرداری در مترو قوانین سخت و فشرده ای دارد و در حالی که ما نیاز داشتیم روزهای زیادی در این فضا باشیم، تنها برای یک روز به ما مجوز دادند و برای همین یک روز حضور ما نیز حساسیت ویژه ای داشتند.»
دشواری های تولید مستند در مترو
وی ادامه داد: «سپس ما به سختی موفق شدیم برای چهار روز مجوز بگیریم. اما همان روز اول با این منع قانونی روبرو شدیم که به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی نباید به موضوع دستفروش های مترو پرداخت. این بود که کار ما را تعطیل کردند و هر گونه پیگیری برای نتیجه بهتر را نشدنی دانستند.»
کارگردان «خانه سیمین و جلال» تأکید کرد: «خوشبختانه این اتفاق با جلسه مدیران شبکه با دکتر شهرام گیل آبادی رییس مرکز ارتباطات و امور بین الملل شهرداری تهران همزمان شد و ما از طریق رییس دفتر گیل آبادی توانستیم مشکلمان را حل کنیم.»
عشقی گفت: «سپس ما برای جلب اعتماد مدیران مترو کوشیدیم و آنها فهمیدند قصد سیاه نمایی نداریم و اساسا این مستند ربطی به مترو ندارد.»
در «کار در واگن» قضاوت نمی کنیم
وی بیان کرد: «ما اصلا در این مستند قضاوت نکردیم. بلکه مخاطب با انواع و اقسام آدم های مختلف در سنین گوناگون روبرو می شود که هر کدام به دلیلی به دستفروشی در مترو روی آورده اند. اکثر این زنان سرپرست خانوار، مطلقه، یا بدسرپرست بودند، همسرشان اعتیاد داشت یا از کار افتاده بود و ما همه این ها را نشان دادیم.»
این مستندساز در پایان با اشاره به سختی های تدوین این اثر اعلام کرد: «ما 15 ساعت راش داشتیم که موضوع بندی و فهرست بندی آنها به نحوی که بیننده خسته نشود و فیلم جذاب باشد و به یک مستند گزارشی تبدیل نشود زمان زیادی از ما برد.»
«کار در واگن» از تولیدات جدید شبکه مستند سیما جزو 71 فیلمی است که به بخش «مسابقه ملی» جشنواره نهم سینما حقیقت در بخش فیلم های بلند راه پیدا کرده است.
انتهای پیام/