ژیلا آل‌رشاد در گفتگو با آنا:
تئاتر آنلاین را نمی‌پسندم/ فاصله‌گذاری اجتماعی در سالن‌های نمایش خیلی سخت است
بازیگر و کارگردان تئاتر از سختی‌های کار نمایش در روزهای کرونایی می‌گوید.
به‌گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، ژیلا آل‌رشاد بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت هنری خود را سال ۱۳۷۸ آغاز کرده و دارای کارشناسی ارشد بازیگری از دانشگاه تربیت مدرس است.
این بازیگر تبریزی در این دو دهه علاوه بر فعالیت مستمر در عرصه تئاتر به عنوان بازیگر و کارگردان، جوایز گوناگونی را از جشنواره‌های مختلف ازجمله جشنواره تئاتر فجر، جشنواره بین‌المللی تئاتر آنکارا و جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشجویی دریافت کرده است. بازی در نمایش «جان و جو» به کارگردانی محمدرضا چرختاب که زمستان سال 1398 در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه رفت از آخرین کارهای او در عرصه تئاتر است.
آل‌رشاد همچنین در چندین مجموعه تلویزیونی و فیلم سینمایی نیز ایفای نقش کرده است. او سال گذشته در سریال «ترور خاموش» نقش یکی از مأموران مبارزه با قاچاق و توزیع مواد مخدر به نام «سمیه اشراقی» را بازی کرد. آل‌رشاد در کنار بازیگرانی چون سعید راد، حمیدرضا عطایی و جلال فاطمی گروه امنیتی «ترور خاموش» را تشکیل می‌دادند و به دنبال شناسایی عوامل اصلی یک باند مخوف بین‌المللی تولید مواد مخدر صنعتی بودند.
«فصل فراموش فریبا» به کارگردانی عباس رافعی هم که در سی و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد یکی از تجارب سینمایی این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است.
ژیلا آل‌رشاد در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره فعالیت این روزهای خود گفت: من هم مثل بسیاری از بازیگران تئاتر سعی کردم در این مدتی که فعالیت‌های هنری تعطیل بود، تمرین‌های مربوط به بیان و آمادگی بدنی را درخانه دنبال کنم و در کنار آن مطالعات مربوط به تئاتر را هم داشته باشم. اگر خدا بخواهد می‌خواهم نمایشی را روی صحنه ببرم که فعلاً در مراحل اولیه و اتود زدن است. برای بازی در یک فیلم سینمایی هم قرارداد بسته ام که ان‌شاالله جزئیات آن به زودی از طرف سازندگان اعلام می‌شود.
محدودیت کرونایی فقط برای سینما و تئاتر نباشد!
وی اظهارکرد: شیوع ویروس کرونا شرایط سختی رادر همه جای دنیا به وجود آورده و روی همه صنوف تأثیر گذاشته است. نمی‌توانم هنر و تئاتر را از این فضا جدا کنیم. باید این محدودیت‌ها را بپذیریم، اما از طرف دیگر اگر قرار است محدودیتی باشد باید در همه بخش‌های جامعه اتفاق بیفتد و نه فقط برای تئاتر و سینما. این روزها وقتی بیرون می‌روم، می‌بینم که همه در رفت و آمد هستند، بازارها باز شده و رستوران‌ها و کافه‌ها مشغول به کار هستند و در خیلی از اماکن و فعالیت‌ها هم پروتکل‌های بهداشتی رعایت نمی‌شود.
آل‌رشاد افزود: تئاتر پیش از این هم اقتصاد کم‌بنیه‌ای داشت و الان در این شرایط کرونایی، وضعیتش بدتر شده است.شنیده‌ام که تعدادی از سالن‌های خصوصی به خاطر مشکلات مالی در آستانه تعطیل‌شدن هستند. هنرمندان تئاتر هم که در این چهار ماه کار نکردند به شدت در مضیقه‌اند.
اگر قرار است محدودیتی باشد باید در همه بخش‌های جامعه اتفاق بیفتد و نه فقط برای تئاتر و سینما!
وی تصریح کرد:این درحالی است که بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی مدت زیادی است که تولید خودشان را شروع کرده‌اند و کارهای سینمایی هم کلید خورده است، اما در تئاتر چندروزی است که شاهد آغاز اجراها آن هم به صورت محدود هستیم.
سختی فاصله‌گذاری اجتماعی در تئاتر
این بازیگر و کارگردان تئاتر ادامه داد: ایجاد فاصله‌گذاری اجتماعی در تئاتر به‌عنوان یک هنر زنده و دوطرفه، خیلی مشکل است. ازسوی دیگر وقتی می‌گویند پنجاه‌درصد تماشاگران حق ورود به سالن را داشته باشند، طبیعی است که باعث ضعیف‌ترشدن اقتصاد تئاتر می‌شود. در شرایط عادی هم معمولاً سالن‌ها پر نمی‌شد.کارهای معدودی بود که فروش قابل‌توجهی داشت. هنر تئاتر آن‌طور که باید برای مردم اولویت ندارد و در سبد فرهنگی آنها قرار نگرفته است.
وی اظهار کرد: در این شرایط کرونایی، مردم رغبت ندارند که در چنین فضاهایی باشند. البته متأسفانه همانطور که اشاره کردم شما می‌بینید که در اتوبوس یا مترو این فاصله‌گذاری اجتماعی واقعاً رعایت نمی‌شود و از این نظر هم تئاتر مظلوم واقع شده است. به نظر من یک حمایت جامع لازم است تا دوباره تئاتر را زنده کند. این وقفه چند ماهه به تئاتر ضربه زد و امیدوارم به مرور زمان تئاتر حداقل به شرایط قبلی خود برگردد.
آل‌رشاد با اشاره به این که اجرای تئاتر در فضاهای روباز هم تا اندازه‌ای می‌تواند به جذب مخاطب در شرایط فعلی کمک کند افزود: تئاتر روباز یک قدمت تاریخی دارد. برخی مکان های عمومی این قابلیت را دارد که به عنوان صحنه نمایش مورد استفاده قرار بگیرد و تماشاگران هم راحت تر بتوانند از نمایش‌ها بهره ببرند. شرایط آب و هوایی هم در بیشتر نقاط کشور حداقل تا نیمه‌های پاییز این اجازه را می‌دهد که برخی نمایش‌ها را به این شکل روی صحنه ببریم.
تئاتر، اقتصاد کم‌بنیه‌ای داشت و در این شرایط کرونایی، وضعیتش بدتر شده است
وی عنوان کرد: البته هر نمایشی در این سالن ها قابل اجرا نیست و هر نمایش سالن خاص خودش را می‌طلبد. در بحث صدا، نور و تغییر میزانسن‌ها مشکلاتی را خواهیم داشت اما از آن مهم‌تر موضوع استقبال مخاطبان است. در شرایط فعلی تماشاگر رغبتی به خرید بلیت و تئاتر دیدن ندارد.
تئاتر آنلاین خوب است اما جای نمایش روی صحنه را نمی‌گیرد
این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون درباره اجرای تئاتر به صورت آنلاین در فضای مجازی هم گفت: من تئاتر آنلاین را نمی‌پسندم چرا که بحث زنده‌بودن تئاتر و ارتباط دو طرفه بازیگر و تماشاگران بسیار مهم است؛ اصلاً تئاتر با همین ارتباط زنده است. من به‌عنوان بازیگرِتئاتر دوست دارم روی صحنه باشم و نگاه و واکنش تماشاگر را حس کنم.
آل‌رشاد در ادامه افزود: تئاتر آنلاین می‌تواند یک مدیوم جدید و جداگانه در کنار دیگر مدیوم های تصویری باشد؛ از این‌نظر خیلی هم خوب است تا مردمی که به هر دلیلی شرایط دیدن نمایش‌ها از نزدیک را ندارند، حداقل از این طریق با تئاتر در ارتباط باشند.با این حال، لذت تئاتر به صورت کلاسیک و روی صحنه هم برای بازیگر و هم تماشاگر چند برابر است؛ چراکه بازی در تئاتر در لحظه اتفاق می‌افتد، مثل جلوی دوربین نیست که کات بدهیم و دوباره کار را از نو بگیریم.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/
