حسینی در گفتگو با آنا تشریح کرد؛
دلایل ظهور فرقه‌گرایی در دوره امام صادق(ع) چه بود؟
عضو هیئت علمی گروه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی همدان گفت: «ظهور فرقه‌گرایی در عصر امام صادق(ع) دلایل مختلفی از جمله ورود دو یا سه نسل از تازه مسلمانان فرهنگ‌های مختلف به جهان اسلام، ظهور زنادقه، ظهور متصوفه و تلاش یهودیان و مسیحیان برای ایجاد انحراف و التقاط در باورهای دینی مردم دارد.»
سیدحمید حسینی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا در همدان به تبیین و تشریح سیره ششمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت امام صادق(ع) پرداخت و با اشاره به مهم‌ترین اتفاقات حیات مبارک آن امام همام اظهار کرد: «مهم‌ترین اتفاقات زمان امام صادق(ع)، درگیری دشمنان امام (امویان و عباسیان) با یکدیگر بود که موجبات مهیا شدن فرصت علم‌آموزی، اندیشه‌ورزی و تعلیم دین برای حضرت را به وجود آورد و با استفاده از همین فرصت تاریخی بود که یاران و شاگردان امام(ع) که به 4 هزار نفر می رسیدند، آثار و افکار ایشان را به خوبی در آفاق تفکر دینی بسط و گسترش دادند.»
رئیس هیئت اندیشه‌ورز دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان درباره سیره زندگانی امام صادق(ع) چنین توضیح داد: «سیره دو بخش دارد، اصول ثابت و اصول متغیر؛ امام صادق(ع) مانند همه معصومین (علیهم‌السلام) اصول ثابت در سیره اخلاقی داشتند، یعنی تمام محسنات و مکارم در اخلاق، رفتار، عبادت، علم و وسایل ابعاد وجودی آن حضرت در اوج بود.»
عضو هیئت علمی گروه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان ادامه داد: «بنابراین اصول متغیر جای دقت، فهم و بررسی دارد که برخی آن را نفهمیده و تصور کرده‌اند سیره ایشان با امام علی(ع) و یا پیامبر اکرم(ص) تعارض دارد که البته چنین نیست.»
حسینی تصریح کرد: «به عنوان مثال زهد که در اصل به معنای دل نبستن به دنیا و غفلت نکردن از یاد خداست با فراهم بودن امکانات دنیایی یا فراهم نبودن آن تفاوت دارد؛ در زمان پیامبر اکرم(ص) و امام علی(ع) امکانات دنیایی فراهم نبود، در زمان امام حسن(ع) و امام صادق(ع) فراهم بود، بنابراین زهد به معنای ترک عمدی امکانات و نعمت‌های دنیا نیست و در شناخت سیره معصومین(ع) باید به این نکته توجه کرد.»
وی در پاسخ به این سؤال که بُعد علمی در دوران امام صادق (ع) بیشتر نمود داشته یا در دوران امام رضا (ع) گفت: «البته شباهت‌ها و تفاوت‌هایی وجود دارد؛ در زمان امام رضا(ع) مامون با هدف کنترل امام او را به خراسان آورد و با انگیزه تحقیر او را وارد مجالس مناظره کرد، اما عدو سبب خیر شد چون خدا خواست از همان طریق علوم و معارف اهل بیت(ع) انتشار یابد.»
اصحاب ایران امام صادق(ع) چه کسانی بودند؟
عضو هیئت علمی گروه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان افزود: «اما در زمان امام صادق(ع) به دلیل به‌وجود آمدن شرایط خاص در بین مردم به آن حضرت اقبال شد، در هر صورت نمود علمی امام صادق(ع) بیشتر تحقق یافت؛ چنانکه به عنوان مثال در کتاب اصول کافی بعد از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بیشترین روایات از امام رضا(ع) است، حضرت رضا (ع) حوزه علمی داشت که طبق نقل 313 شاگرد داشته است، اما حوزه امام صادق(ع) شاگردان بیشتری داشته و البته اینها در نمودار شدن علم است، وگرنه معصومین(ع) نور واحد هستند.»
حسینی با اشاره به اصحاب ایرانی امام صادق(ع) بیان کرد: «برخی از یاران امام صادق(ع) جزء موالی یعنی غیرعرب‌ها و مشتمل بر ایرانی و غیر ایرانیان بوده‌اند که سعید بن سعید، محمد بن منصور، ابو هارون اسحاق، عبدالحمد جرجانی و سلیمان بن مهران از طبرستان از آن جمله‌اند.»
وی اضافه کرد: «نوح ابن شعیب خراسانی، یخی ابن حر خراسانی، ابوعلی احمد خراسانی، سلام ابن ابی عمر خراسانی، صالح خراسانی و حمزه بن حبیب که قرائت قرآن را از امام آموخت از خراسان و ادریس ابن عبدالله اصفهانی، ابوالحسن اصفهانی، عمر بن محمد اصفهانی از اصفهان و مومن اطلاق و جبر بن حیان رازی نیز از چهره‌های معروف دیگر ایرانی بوده‌اند.»
عضو هیئت علمی گروه الهیات و معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان درباره چرایی ظهور فرقه‌گرایی در دوره امام صادق(ع) نیز عنوان کرد: «ظهور فرقه‌گرایی در عصر امام جعفر صادق(ع) دلایل مختلفی دارد؛ از جمله ورود دو یا سه نسل از تازه مسلمانان فرهنگ‌های مختلف به جهان اسلام، ظهور زنادقه، ظهور متصوفه، ظهور مشابه و امثال آن، البته وقوع نهضت ترجمه و آشنا شدن مسلمانان با افکار و عقاید سایر ملل و پدیدار شدن جریان فقهی که براساس رأی دیگران و همچنین تلاش یهودیان و مسیحیان برای ایجاد انحراف و التقاط در باورهای دینی و فهم نادرست کتاب و سنت را از سوی برخی مسلمانان نباید از نظر دور داشت.»
انتهای پیام/4078/
انتهای پیام/
