نظام اداری هنرمندان را تبدیل به کارمند کرده است/ در ادغام موسسات فرهنگی قسمت محتوایی تسلیم قسمت اداری و ساختاری شد
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، در طی دو هفته گذشته آیین تکریم مهدی قزلی؛ مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان و نیکنام حسینیپور؛ مدیرعامل موسسه خانه کتاب برگزار شد. این دو مراسم با حضور محسن جوادی؛ معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و تعدادی از مسئولین حوزه ادبیات و کتاب و اهالی قلم همراه بود که حاشیههایی درباره ادغام سه موسسه فرهنگی وزارت ارشاد را نیز به همراه داشت.
در مسئله ادغام موسسات فرهنگی قسمت محتوایی تسلیم قسمت اداری و ساختاری شد
اسماعیل امینی، عضو هیئت مدیره بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان که در هر دو مراسم فوقالذکر حضور داشت در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا، درباره تغییرات و ادغام موسسات فرهنگی وزارت ارشاد اسلامی گفت: اینقدر که من میدانم گفتند که این یک ضرورت تشکیلات اداری است. یعنی ظاهراً سازمان برنامه از نظر آییننامهها ایراد گرفته و گفته که معاونتها نمیتوانند چندتا مؤسسه داشته باشند و مؤسسههای معاونتها باید در هم ادغام شود. منتهی غیر از این آییننامهها و مسائل اداری، اصل موضوع این است که ما به هر حال در نهایت، غلبه و فشار بروکراسی و آدمهایی که دیوانسالاری بروکراسی برایشان اهمیت دارد بر محتوی، بر هنرمندها، بر استادهای دانشگاه را در همه جا میبینیم. یعنی در نهایت قسمت محتوایی تسلیم قسمت اداری و ساختاری میشود.
وی با تأکید بر این نکته که فشار بروکراسی در همه حوزهها بر محتوا غلبه کرده است، عنوان کرد: در دانشگاهها کاری کردهاند که استاد به ابزار دست نظام اداری تبدیل شده است. در جاهای دیگر هم همین را میبینیم. مثلاً در صدا و سیما هم همین اتفاق افتاده است. من در نهایت فکر میکنم که آن بخش دیوانسالاری و اداری باید پشتیبان محتوی باشد نه ارباب محتوی؛ ولی متأسفانه در همه جا این اتفاق افتاده است.
طی این سالها نتوانستیم یک انقلاب اداری ایجاد کنیم؛ بنابراین نظام اداری تلاش میکند که ما را تغییر دهد و موفق هم بوده است.
این شاعر پیشکسوت افزود: این رویداد یک جا و دو جا نیست و شاید اقتضائات هم مثلاً به خاطر شرایط جدیدی که پول نداریم، این روند را رقم زده است ولی به هر حال این روالی است که در این سالها، برای یک سال، دو سال و 10 سال هم نیست. قسمت دیوانسالاری تلاش کرده که قسمت محتوایی و فکر و هنر و خلاقیت را در خدمت خودش قرار داده و تبدیل به کارمند کند.
امینی با اشاره به این نکته که در موسسات فرهنگی مورد نظر فعالیتهای خوبی با وجود کمی و کاستیها برگزار میشد که نگرانی وجود دارد این برنامهها تحت تأثیر ادغام این موسسات قرار بگیرد، اظهار کرد: با توجه به شرایط جدید که ما الان در شرایط انقباض هستیم، آییننامهها احتمالاً تعدیل پیدا کرده و گفتهاند که یک مقدار انقباضی کار کنید. احتمالاً این است والا من اصلاً از این مسائل سر در نمیآورم. ولی هر وقت که پول کم شود، همه جا همینطور است که از قسمت محتوایی و از آنهایی که دارند کار میکنند، از آنها کم میکنند. مثلاً آموزش و پرورش هر موقع بخواهد تعدیل کند، معلمها را بیرون میریزد. هیچوقت اداریها یا وزارتخانهایها را تعدیل نکرده یا حقوق آنها را کم نمیکند. دانشگاه اگر بخواهد تعدیل کند، اساتید را بیرون میریزید. برای اینکه آن دستگاه اداری آن پول را برای خودش میداند.
وی با انتقاد از رویکرد دستگاههای مختلف در برخورد با مسائل فرهنگی گفت: وقتی که بودجه صرف جایزه، صرف تقدیر از هنرمند یا صرف تعلیم و تربیت میشود، این را سخت میدانند. آن پولی که میآید را سهم خودش میداند و میگوید باید به حقوق و پاداش کارکنان تبدیل شود. در همه دستگاهها هم هست و فقط در ارشاد نیست. مثلاً در صدا و سیما فرض کنید برنامهای که آگهی و اسپانسر جذب کند، فارغ از محتوی، محبوب مدیران است. فارغ از اینکه اصلاً محتوی دارد یا ندارد؟ در راستای انقلاب هست یا نیست؟ از آنها زیاد درست میکنند چون پول میآورد.
نظام اداری هنرمندان را تبدیل به کارمند کرده است
عضو هیئت مدیره بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان ضمن بیان این نکته که هر کس توانست پول بیشتری بیاورد، یا با این بازیهای اداری توانست سازگار شود، آدم خوبی در سیستم اداری محسوب میشود، ابراز کرد: در نهایت به نظام دیوانسالاری میبازیم. دستگاه دیوانسالاری در نهایت ساخته انقلاب که نیست، ساخته دوره استبداد رضاشاهی است. یک جور برای محو کردن دستاوردهای مشروطه بوده است. ما طی این سالها نتوانستیم این را تغییر دهیم و یک انقلاب اداری در آن ایجاد کنیم؛ بنابراین او تلاش میکند که ما را تغییر دهد و موفق هم بوده است. یعنی به تدریج هنرمندها، متفکران، آرمانگراها، معلمها و استادها را تبدیل به کارمندهای مطیع کرده است.
نظام دیوانسالار و اداری هنرمندها، متفکران، آرمانگراها، معلمها و استادها را تبدیل به کارمندهای مطیع کرده است.
امینی خاطرنشان کرد: ما میگوییم برای سینما باید خرج کنیم، برای فوتبال باید خرج کنیم ولی اگر برای کتاب میخواهیم خرج کنیم، میگوییم چه خبر است؟! کتاب دارد همه پول را میبرد! فکر میکنم کل چیزی که برای کتاب خرج میشود اندازه درآمد یک سال یک فوتبالیست معمولی نیست. در حالی که در هیچجای دنیا بودجه دولتی صرف فوتبال نمیشود فوتبال یک بخش خصوصی است، برای خودش سهامدار دارد و سود و داد و ستد دارد و ... هیچ جایی دولت سرمایهگذاری نمیکند برای اینکه مثلاً فیلم سینمایی بسازند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: منطق بروکراسی حاکم است که میگوید معلم اگر ماهی 2 میلیون تومان میگیرد، این 2 میلیون تومان خیلی پول است. در دانشگاه هم وقتی حقوق اساتید را میدهند، این را میگویند آقا! پولها رفت! همهاش رفت توی جیب استاد دانشگاه! ولی اگر همان دانشگاه بخواهد مثلاً سردر درست کند، ممکن است 10 میلیارد خرجش کند.
انتهای پیام/4028/
انتهای پیام/