هیچ ابرقدرتی نمیتواند حتی با وجود تحریمها در تجارت قانونی ایران اخلال ایجاد کند
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری آنا، آمریکا همچنان به توطئه علیه صنعت نفت ونزوئلا ادامه میدهد؛ ولی اینبار دامنه توطئه به فلج کردن استخراج نفت این کشور منحصر نماند و کاخ سفید راه پالایش نفت را به روی دولت بولیواری بست، مانع از ارسال مواد خام نفتی برای تولید بنزین شد و فشارهای خود را علیه شرکتهای نفتی دنیا افزایش داد.
شرکت «سیتگو» (CITGO) ونزوئلا که نقش محوری در پالایش نفت برعهده دارد؛ در توطئه آمریکاییها بخشی از موضوع بود؛ چراکه ارتباطش را با شرکت ملی نفت ونزوئلا قطع و درآمدهای حاصل از تولیدات نفتی را به نفع اقتصاد آمریکا و خوان گوایدو، رهبر مخالفان ونزوئلا مصادره کرد. ونزوئلا ۱۸ پالایشگاه نفت و چاه استخراج بنزین در اختیار دارد که ۶ حلقه از آنها در داخل و ۱۲ حلقه نیز در خارج از این کشور و در حیطه مالکیت شرکت سیتگو است. آمریکا از یک سال و نیم پیش تلاش کرد تا در حد توان خود ارتباط میان این پالایشگاهها و چاههای نفت را با شرکت ملی نفت ونزوئلا قطع کند؛ بهعنوان نمونه ارتباط شرکت نفت ملی ونزوئلا را با کوبا قطع و سنگاندازیهایی در زمینه ارتباط این شرکت با شرکتهای پتروشیمی برای دریافت مواد خام کرده است.
بیشتر بخوانید:
درسهایی که نفتکشهای ایرانی به جهان دادند
توطئه علیه دولت دوست جمهوری اسلامی ایران ادامه یافت تا اینکه تهران با ارسال پنج نفتکش حامل بنزین به سمت کاراکاس دو راهحل برای عبور از بحران ارائه کرد؛ راهحل اضطراری که میتواند تبعات مستقیم ناشی از محاصره اقتصادی ونزوئلا را کاهش دهد و راهحل بلندمدت. در راهحل اضطراری سوخت محموله نفتکشها میتواند حیات را به ونزوئلا بازگرداند و در راهحل دوم مواد لازم برای تولیدات واحدهای پتروشیمی که از تولید بازماندهاند فراهم میشود.
ورود نفتکشهای ایرانی به جمهوری بولیواری ونزوئلا به جهان درسهای مهمی داد، ازجمله اینکه ثابت کرد تحریمهای آمریکا زمانی که کشورها ثروت خود را داشته باشند، شیوه استفاده از آن و نحوه انتقال محصولاتشان را بدانند کارایی خود را از دست میدهد. تحریمهای مالی به گرد پای حکمرانی صنعت و آگاهی از فناوریهای علمی نمیرسد. هنگامی که کارتهای فشار آمریکا از دست استعمارگر خارج میشوند، تحریمها قابلیت نفوذ ندارند و تضعیف میشوند.
ایران سیاستهایش را بر مبنای منافع ملی اتخاذ میکند
«موسس کشیشیان»، تحلیلگر ارمنی در گفتگو با خبرنگار حوزه سیاست خارجه گروه بینالملل خبرگزاری آنا درباره پیامهایی که جمهوری اسلامی ایران با ارسال محموله بنزین به ونزوئلا برای جهان ارسال کرد و توانست تحریم ادعایی آمریکا را با چالش مواجه کند، گفت: نخستین پیام حرکت مقتدرانه نفتکشهای ایرانی برای حمل بنزین به ونزوئلا این است که ایران اثبات کرد کشوری مستقل است و سیاستهایش را بر مبنای منافع ملی خود و نه درخواستها و تهدیدهای دیگران اتخاذ میکند.
موسس کشیشیان، سردبیر هفتهنامه ارمنی «آراکس»
وی افزود: روابط اقتصادی و سیاسی ایران با دیگر کشورها بر مبنای احترام متقابل، حفظ منافع مشترک و البته اقتدار و شأن آن در عرصه داخلی و خارجی تعریف شده است و بر همین اساس به پیش میرود. این اقدام ایران پیامهایی روشن و آشکار برای آمریکا و جهان دارد و آن این است که ایران بهعنوان کشوری قدرتمند و تمدنی کهن در برابر باجخواهیها تسلیم نخواهد شد. از سویی به نظر میآید آمریکا به تحریم معتاد شده و آنچه در حال اجرای آن است، از تحریم گذشته و نوعی «تروریسم اقتصادی» است که دیگر کشورهای جهان راهی جز مقابله با آن ندارند.
به باور بسیاری از ناظران بینالمللی، جمهوری اسلامی ایران توانست به دنیا ثابت کند هرجا پای منافع ملی در میان باشد و تجارت قانونی، هیچ ابرقدرتی نمیتواند حتی با وجود تحریمهای ادعایی اخلال ایجاد کند. همچنین این روحیه مقاومت میتواند به سایر کشورهای تحت ظلم استکبار جهانی صادر شود.
سردبیر هفتهنامه ارمنی «آراکس» با تأکید بر این موضوع عنوان کرد: پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دنیا به سوی تکقطبی شدن پیش رفت و آمریکا در فکر تحمیل خود به جهان بهعنوان قدرت هژمون بود؛ اما تغییرات منطقهای و جهانی وضعیت جدیدی را رقم زد.خودکفایی ایران در بسیاری از عرصهها و اتخاذ سیاستهای مستقل، محاسبات آمریکاییها را دگرگون کرد و به این نتیجه رسیدند که باید با ایران سر میز مذاکره برجام نشست.
مدیر سایت و کانال خبری «آراکسنیوز» تأکید کرد: روی کار آمدن چهرهای همچون دونالد ترامپ در آمریکا بار دیگر معادلات را بر هم زد، آمریکاییها زیر میز مذاکرات زدند با این خیال که ایران از موضع ضعف هر نوع پیشنهاد جدیدی را خواهد پذیرفت، اما این رؤیای یانکیها به واقعیت نزدیک نشد.
تسلیمناپذیری ایران از سویی و زیادهخواهیهای آمریکا از سوی دیگر آمریکاییها را به سوی اعمال فشار حداکثری بر ایران پیش برد.
آنان در کنار تحریمهای ظالمانه، سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سابق نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را ترور کردند که پاسخ به موقع و قدرتمند ایران به آن، هیمنه آمریکا را در منطقه و جهان متزلزل ساخت و برخی از کشورهای منطقه که آمریکا را قدرت بیچون و چرا میپنداشتند و به حمایتهای آن دل بسته بودند، به فکر تجدیدنظر در سیاستهای خصمانه خود نسبت به ایران و نزدیکی با کشورمان انداخت.
ایران نسبت به دیگر کشورهای منطقه شریک قابل اعتمادتری است
موسس کشیشیان گفت: ایران در عمل نشان داده است میتواند شریک بهتر و قابل اعتمادتری برای کشورهای زیر تحریم یا فشار نسبت به دیگر کشورهای منطقه باشد، چه اینکه وقتی چند سال پیش قطر تحریم شد، ایران در کنارش ایستاد و موجب تقویت اعتماد دو کشور شد. امروز نیز حرکت نفتکشهای ایرانی به سمت حیاط خلوت آمریکا آن هم با وجود تهدیدات رئیسجمهور این کشور، به دنیا و بهویژه کشورهای مورد ظلم واقعشده ثابت میکند مقاومت اصولی در سایه رشد اقتصادی و امنیت داخلی تنها راه رسیدن به اهداف است.
به گزارش آنا، اثبات قدرت نظامی ایران پس از حمله موشکی به پایگاه هوایی عینالاسد این باور را ایجاد کرده که تقابل نظامی به زیان آمریکاست و آنها حتی توان برخورد حتی غیرقانونی با نفتکشهای ایرانی را با وجود همه جنجالهای سیاسیون آمریکایی نداشتند. کشیشیان دراینباره گفت: آمریکاییها خود را قدرت هژمون میدانند و این یعنی اینکه خود را در زمینه اقتصاد و نظامی سرآمد دنیا و به تبع آن صاحب سیاستگذاری جهان میشمارند؛ در نتیجه زبان قابل فهمشان نیز همین است. حمله موشکی ایران به عینالاسد و هیچانگاری تهدیدات رئیسجمهور آمریکا در برخورد با نفتکشهای ایرانی را نیز باید از این زاویه نگریست.
وی افزود: سیاستمداران آمریکایی پس از پاسخ کوبنده ایران به ترور سردار سلیمانی متوجه شدند ایران برای دفاع از منافع خود در برابر تهدیدات ظالمانه هیچ تردیدی نخواهد کرد و در صورت لزوم شدیدترین ضربهها را بر سر بدخواهان این سرزمین فرود خواهد آورد. پاسخ قاطع ایران همان برخوردی بود که سیاستمداران آمریکایی انتظارش را نداشتند و به بازنگری در سیاستهای خود درقبال ایران که آماده بهکارگیری زبان زور (بهعنوان تنها زبان قابل فهمشان) بود، مجبور شدند و تصمیم گرفتند از جنجالهای نامتعادل به آرام کردن سکاندار خود روی آورند.
موسس کشیشیان در پایان تأکید کرد: این نکته را نباید فراموش کنیم ایران بهعنوان کشوری که پیامدهای جنگ تحمیلی هشت ساله را تحمل کرده است و در کنار ثبت رشادتها و سربلندی سربازان فداکارش، همچنان از خسارات آن رنج میبرد، هرگز خواهان جنگ جدیدی نیست، اما طبیعتاً نمیتواند در برابر درخواستهای نامعقول نیز ساکت بماند.
انتهای پیام/4106/4033/
انتهای پیام/