سیر تا پیاز برگزاری امتحانات دانشگاهها در روزهای کرونایی/ از آزمونهای تستی و تشریحی تا ارائه پروژه
به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، چگونگی برگزاری امتحانات با وجود تعطیلی فعالیتهای حضوری دانشگاهها تبدیل به دغدغهای برای دانشجویان شده است. از اینرو وزارت علوم تدابیر خاصی را در این زمینه اندیشیده تا دانشجویان بتوانند در امتحانات شرکت کنند.
به گفته مسئول کارگروه آموزشهای الکترونیکی به دانشگاهها توصیه شده که از روشهای ترکیبی برای برگزاری امتحانات استفاده کنند. علی اکبر صفوی همچنین اعلام کرد: امکان برگزاری امتحانات به صورت حضوری یا الکترونیکی وجود دارد.
در ادامه مشروح این گفتگو را میخوانید.
آنا: سیاست وزارت علوم برای برگزاری امتحانات پایانی دانشجویان چیست؟
صفوی: کمیته معاونت آموزشی وزارت علوم نظرات کارشناسی کارگروه تخصصی آموزش عالی الکترونیکی دریافت کرد و بعد از بررسی که در سطح مدیریتهای حوزه انجام شده، چارچوبی را برای دانشگاهها فرستاد و به آنها اختیارات تام داده تا بین چارچوبهای گفته شده هر کدام را که دانشگاهها صلاح دیدند، متناسب با امکانات و شرایط انتخاب کنند.
پس همه اختیارات با دانشگاهها است. این نکته مهمی است. دیگر وزارت علوم کار خاصی ندارد و دانشگاهها میتوانند هر کدام از روشها را که خواستند انتخاب کنند.
آنا: این روشها شامل چه رویکردهایی میشود؟
صفوی: اولین پیش بینی این است که اگر شرایط ایجاب کرد و دانشگاهها توانستند فعالیت خود را آغاز کنند تا امتحانات در تیرماه به صورت حضوری برگزار شود.
همه میدانیم احتمال این امر تقریباً نزدیک به صفر است و احتمالاً شدنی نیست اما هنوز برای امتحانات حضوری گزینههای دیگری هم وجود دارد. حال چرا مامیگوییم احتمال این گزینه نزدیک به صفر است؟ برای اینکه اگر قرار باشد دانشجویان به خوابگاهها بروند اصلاً امکانات لازم برای فاصله گذاری اجتماعی وجود ندارد. چون در خوابگاهها، اتاقهای هفت، هشت نفره و بعضاً 10 نفره وجود دارد. در کوچکترین خوابگاهها چند صد نفر ساکن میشوند یا حتی در خوابگاههایی چند هزار دانشجو حضور دارند. مدیریت این مسئله خیلی سخت است.
اگر فرض بر این باشد که دانشجویان خوابگاه نمیخواهند باید راه حل دیگری اندیشیده شود. مثلاً دانشجویی که در شیراز درس میخواند ولی ساکن مشهد یا خوزستان یا بندرعباس است، حتماً خوابگاه میخواهد. بنابراین چه گزینه حضوری دیگری برای این دانشجویان وجود دارد؟ اولا دانشگاهها میتوانند از دانشجویان بومی خود در سالنهای باز با رعایت اصول بهداشتی و حفظ فواصل، حضوری امتحان بگیرند.
آن کسانی هم که در شهرهای دیگر هستند، نیز میتوانند با هماهنگی دانشگاه خود، در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی شهر سکونت امتحان حضوری بدهند. یعنی مثلاً اگر تعدادی از دانشجویان در مشهد، مشکین شهر یا آذربایجان، زابل هستند، همزمان با امتحان در شیراز در مراکز آموزش عالی این شهرها حضور مییابند و در امتحان حضوری شرکت کند.
از دانشجویان نظرسنجی میشود تا نزدیکترین محل امتحانی خود را انتخاب کنند. مثلا 20 مرکز معرفی میشود و دانشجو میگوید که در مشکینشهر میتوانم حضور یابم، حال چه پنج دانشجو آن شهر را انتخاب کردند یا یک نفر انتخاب کرده باشد، در هر صورت موظفیم هماهنگیهای لازم را برای حضور دانشجویان انجام دهیم. در این روش به هماهنگیهای زیادی لازم است که در صورت انتخاب آن باید همه اقدامات صورت گیرد.
ما در دانشگاه شیراز تجربه این روش را داریم. زمانی دانشجویانی از ۳ کشور امارات، مالزی و ارمنستان داشتیم وهنوز هم داریم و به آنها اعلام نمیکردیم که به شیراز بیایند بلکه از آنها میخواستیم که مراکز مورد نظر خود را در همان کشور محل سکونت اعلام کنند، بعد امتحانات از طریق افراد مورد اعتماد در این مراکز برگزار میشد. ما که تجربه این روش را داریم دوباره میتوانیم از آن استفاده کنیم اما خیلی از دانشگاهها این تجربه عملی را ندارند، ممکن است که اجرای آن سخت باشد اما جز اقلام شدنی است.
یک گزینه دیگر این است که همه امتحانها آنلاین برگزار شود، به این صورت که به دانشجویان بگوییم باید آنلاین شوید، سؤالها را کتبی یا شفاهی یا تستی پاسخ بدهید. در این روش ممکن است دانشجو بگوید کامپیوتر ندارم. آنوقت برای این دانشجویان میتوان از روش دومی که گفته شد استفاده کرد. مثلاً با دانشگاهی مانند پیام نور هماهنگ و هزینه آن را پرداخت کنیم تا دانشجویانی که کامپیوتر ندارند در مراکز کامپیوتری این دانشگاه حاضر شوند و امتحان الکترونیکی بدهند. آنهایی هم که کامپیوتر دارند میتوانند از درون خانه خود در امتحانات حاضر شوند.
در این میان گزینههای دیگری هم هست که باز آنلاین است، علاوه بر سؤالات تستی میتوان سوالات تشریحی هم طرح کرد. در این زمینه هم وبینارهای آموزشی برگزار شده تا دانشگاهها و اساتید امکانات لازم را آماده کنند. در این روش با گذاشتن گوشی یا وبکم، طوری که دانشجو دیده شود و نوشتن روی کاغذ مشخص باشد سوالات به دانشجویان داده میشود و آنها می توانند در مقابل چشمان اساتید در آزمون شرکت کنند. بعد دانشجویان از پاسخ های خود عکس میگیرند و برای اساتید ارسال میکنند. پس این هم امتحان تشریحی از راه دور آنلاین است. پس هم ابزار آنلاین تستی و هم تشریحی را داریم.
آنا: آیا علاوه بر اینها آیا گزینههای دیگری هم برای امتحان هست؟
صفوی: گزینههای دیگر مانند دادن پروژه به دانشجویان است تا بتوانند متناسب با درس و رشته خود آن را انجام دهند این امر درباره دانشجویان تحصیلات تکمیلی کاملا امکان پذیر است. حتی می توان بعد از اجرای پروژه از دانشجویان پرزنت یا توضیحات تکمیلی دریافت کرد تا مشخص شود که خود دانشجو آن را انجام داده یا نه؟
مدل دیگر برگزاری آزمون شفاهی است، دانشجویان آنلاین میشوند و اساتید از طریق سامانههای آموزش الکترونیکی سوال شفاهی را مطرح میکنند و دانشجویان میتوانند پاسخگو باشند.
راه دیگر برگزاری کوئیزهای دفعاتی یا همان ارزیابی کلاسی است. بعد از برگزار چند امتحان کوچک اساتید میتوانند نمره نهایی دانشجویان را اعلام کنند.
همه اینها گزینههایی است که وزارت علوم پیشنهاد داده و دانشگاهها میتوانند از آنها استفاده کنند. اما به دانشگاهها توصیه شده که از روشهای ترکیبی استفاده کنند تا دانشجویان متضرر نشوند و بتوانند بهترین نمره را ارائه دهند. یعنی برای یک درس ترکیب حضوری، شفاهی، پروژه، سؤال تشریحی، سؤال تستی در نظر گرفته شود چراکه دانشگاهها اختیارات کامل در این زمینه دارند. إنشاءالله امتحانات همه دانشجوها با قدرت و قوّت برگزار میشود.
البته پیش بینی میشود که بخش عمده امتحانات حدود 50 درصد آزمونها به صورت آنلاین برگزار شود.
بنابراین متناسب با درسها، مقاطع و سایر ابزارهای موجود، گزینههای زیادی برای برگزاری امتحانات وجود دارد که دانشگاهها میتوانند از آنها استفاده کنند. همانطور که گفته شد توصیه استفاده از روشهای ترکیبی است تا به هیچ وجه در این شرایط، سرنوشت یک دانشجو به یک امتحان گره زده نشود. تا اگر دانشجو در یکی از این شرایط به دلیل تکنولوژی یا به دلیل مسائل روحی یا استرس یا چیز دیگری مشکلی برایش ایجاد شد، همه را با هم از دست نداده باشد.
انتهای پیام/4040/
انتهای پیام/