دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

کاندیداهای مربیگری تیم ملی والیبال؛ لوزانو یا آناستازی؟

پس از عدم موفقیت تیم ملی والیبال ایران در جام جهانی ٢٠١٥ ژاپن و کسب رتبه هشتم، با توجه به انتقادهایی که از کادر فنی به ویژه دستیاران کواچ می‌شد، محمدرضا داورزنی رییس فدراسیون والیبال سرانجام تصمیم گرفت تا جلسه‌ای مشترک با سرمربی تیم ملی در مورد دلیل‌های کسب این نتایج برگزار کند.
کد خبر : 48570
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، روزنامه اعتماد در ادامه نوشت: رییس فدراسیون والیبال در ابتدا انتقادهای کارشناسان والیبال را از اساس رد می‌کرد و معتقد بود ایران با همین کادر فنی نیز توانایی صعود به المپیک ٢٠١٦ ریو را دارد اما پس از شکست‌های پی‌درپی در جام جهانی مقابل تیم‌های درجه دوم جهان پذیرفت که تغییرات شاید یکی از راه‌حل‌های مناسب باشد. داورزنی دو راهکار برای کواچ ترسیم کرد؛ تقویت کادر فنی یا اخراج زودهنگام پیش از برگزاری آخرین دور انتخابی المپیک ریو در ژاپن! که کواچ در عین ناباوری زیر بار تقویت کادر فنی تیم ملی نرفت و به همین دلیل رییس فدراسیون والیبال به صورت همزمان سراغ مذاکره با مربیان صاحب سبک والیبال دنیا رفت. در تاره‌ترین اقدام، محمدرضا داورزنی، امیر خوش‌خبر، سرپرست تیم ملی و محمود افشاردوست، دبیر فدراسیون را به کشور لهستان فرستاد تا این دو، با گزینه‌های مد نظر فدراسیون وارد مذکره شوند. داورزنی تایید کرده که گزینه نهایی صندلی تیم ملی، آناستازی و لوزانو هستند و سیچلو نیز کادر مذاکره‌کننده ایرانی را در لهستان همراهی خواهد کرد! به گفته رییس فدراسیون والیبال، خوش‌خبر و افشاردوست به صورت جداگانه چهار جلسه از تمرینات آناستازی و لوزانو را با تیم‌های باشگاهی‌شان زیرنظر خواهند گرفت و نحوه رفتار این مربیان با بازیکنان را نیز ملاک قرار خواهند داد تا در کوتاه‌ترین زمان ممکن به جمع‌بندی نهایی برای نیمکت تیم ملی برسند. اینکه چگونه ممکن است خوش‌خبر که از رشته بسکتبال و به واسطه رفاقت چندین ساله با داورزنی به ورزش والیبال ورود پیدا کرده، می‌تواند جلسات تخصصی تمرینی لوزانو و آناستازی را بررسی و تحلیل کند، جای سوال دارد اما افشاردوست به این انتقاد اینگونه پاسخ می‌دهد: « بالاخره ما خودمان در دوران مربیگری تجربیاتی داریم و از نحوه مدیریت و تمرین مربیان در زمان مسابقات و روزهای تمرین اطلاعات کافی به دست می‌آوریم. همان طور که در حال حاضر بعضی‌ها می‌گویند یک بازیکن توپ را دستش بگیرد، ما کیفیت او را متوجه می‌شویم. موضوع سرمربیگری هم همان است و نه من بلکه اکثر مربیانی که در ایران هستند با چند جلسه زیرنظر گرفتن تمرینات یک مربی اطلاعات زیادی کسب می‌کنند. ما هم قصد زیرنظر گرفتن همین مسائل را داریم.»

نگاهی به کارنامه مربیگری دو گزینه فدراسیون والیبال خواهیم انداخت تا متوجه شویم کفه ترازو از لحاظ تجربه به سمت کدام‌یک سنگینی می‌کند.


آندره آناستازی


آندره آناستازی، ملقب به «کوتوله» در هشتم اکتبر سال ١٩٦٠ در شهر پوگیو روسکو ایتالیا به دنیا آمد و از ١٧ سالگی ورزش والیبال را به صورت حرفه‌ای در ایتالیا آغاز کرد. وی در طول دوران بازیکنی و مربیگری خود مقام‌های بی‌شماری را کسب کرده است. آناستازی در هشتم اکتبر سال ١٩٦٠ در شهر پوگیو روسکو ایتالیا به دنیا آمد و از ١٧ سالگی ورزش والیبال را به صورت حرفه‌ای در ایتالیا آغاز کرد. مدال طلای مسابقات والیبال قهرمانی اروپا در سوئد سال ١٩٨٩ و مدال طلای مسابقات قهرمانی جهان در سال ١٩٩٠ برزیل از جمله افتخارات آندره در دوران بازی در تیم ملی والیبال ایتالیا است. آندره آناستازی سابقه‌ای ٣٧ ساله در ورزش والیبال به عنوان بازیکن و مربی در پرونده کاری خود دارد و از سال ١٩٧٧ کار خود را به عنوان یک بازیکن شاخص و مطرح در تیم پارمای ایتالیا آغاز کرد. آندره آناستازی در دهه ٨٠ میلادی به عضویت تیم ملی ایتالیا در آمد و تا اواخر دهه ٩٠ عضو تیم ملی کشورش بود و در نهایت با ١٤١ بازی ملی با دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. او بازیکن بسیار توانمندی بود که در جمع غول‌ها و آسمانخراش‌های آن زمان با ١٨١ سانتیمتر قد لقب «کوتوله» را از سوی رسانه‌های ایتالیایی به خود اختصاص داد. آناستازی یک قهرمانی جهان و یک قهرمانی لیگ جهانی در سال ١٩٩٠، یک قهرمانی اروپا در سال ١٩٨٩ و سه قهرمانی جام اروپا در سال‌های ١٩٨٣، ١٩٨٦ و ١٩٩١ به عنوان بازیکن دارد. دوران مربیگری آناستازی از سال ١٩٩٤ آغاز شد و عنوانی زیادی را در هم در رده باشگاهی و هم در رده ملی با کار با تیم‌های بزرگ والیبال دنیا تجربه کرد. آناستازی سابقه سرمربیگری تیم‌های مطرح والیبال دنیا همچون ایتالیا (دو دوره)، اسپانیا و لهستان را در پرونده کاری خود دارد. وی در آخرین تجربه سرمربیگری خود با تیم ملی والیبال لهستان عناوینی چون نایب قهرمان جام جهانی ٢٠١١، مدال برنز لیگ جهانی ٢٠١١ و قهرمانی لیگ جهانی ٢٠١٢ را به دست آورده است. او به عنوان مربی، مدال برنز المپیک ٢٠٠٠، مدال طلای لیگ جهانی ١٩٩٩ و ٢٠٠٠ با تیم ملی ایتالیا و ٢٠١٢ با تیم ملی لهستان، قهرمانی اروپا در سال‌های ١٩٩٩ و ٢٠٠٣ با تیم ملی ایتالیا و ٢٠٠٧ با تیم ملی لهستان و مدال نقره جام‌جهانی ٢٠١١ با تیم ملی لهستان را در کارنامه دارد. او همچنین مدال‌های نقره و برنز لیگ جهانی و قهرمانی اروپا را نیز در پرونده خود دارد. همچنین آناستازی در سال ٢٠١٥ موفق شد با تیم باشگاهی لوتوس ترفل گدانسک قهرمان جام حذفی این کشور شود و در همین سال قهرمانی سوپرکاپ و نایب قهرمانی لیگ را نیز به دست آورد.


رائول لوزانو


لوزانو از سال ۱۹۷۴ کار خود را با هدایت تیم جوانان استودیانتس دلا پلاتا آغاز کرد. وی پس از هدایت چند تیم دیگر در سال ۱۹۸۳ سرمربیگری تیم فرو کرریل را برعهده گرفت و توانست این تیم را به قهرمانی لیگ سری آ آرژانتین، جام متروپولیتن و چلنج کاپ اروپا سال ۸۷-۱۹۸۶ برساند. لوزانو بعد از ورود به ایتالیا بعد از چند سال در سال ۱۹۹۱ سرمربی گونزاگا میلان شد و با این تیم به افتخارات بزرگی از جمله قهرمانی جام باشگاه‌های جهان ۱۹۹۲، قهرمانی جام کنفدراسیون والیبال اروپا ۹۳-۱۹۹۲ و یک نایب‌قهرمانی سوپر جام ایتالیا رسید. لوزانو از سال ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ سرمربی تیم ملی اسپانیا شد و مدال نقره مسابقات یونیورسیاد در ژاپن را به دست آورد. در سال ۱۹۹۷ به لوبه بانکا پیوست و مدال برنز مقام سومی چلنج کاپ اروپا را برای این تیم به ارمغان آورد. در سال ۲۰۰۰ با تیم پالرمو به قهرمانی سوپر جام ایتالیا دست یافت. وی در همین سال بار دیگر سرمربی تیم ملی اسپانیا شد. لوزانو در سال ۲۰۰۰ همزمان هدایت تیم سیسلی را به دست گرفت و توانست با قهرمانی سری آ ایتالیا و قهرمانی جام حذفی ایتالیا به افتخارات خود و باشگاه سیسلی بیفزاید، همچنین با سیسلی به مرحله یک چهارم لیگ قهرمانان اروپا نیز صعود کرد. ایراکلیس مقصد بعدی او و لوبه بانکا دیگر باشگاهی بود که دوباره به سمت سرمربیگری آن در آمد. لوزانو از ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ سرمربی تیم ملی لهستان بود که توانست بزرگ‌ترین افتخارات دوران مربیگری ملی خود را با این تیم به دست آورد. لوزانو در سال ۲۰۰۶ لهستان را به مدال نقره قهرمانی جهان رساند. همچنین دو مقام چهارمی لیگ جهانی با تیم ملی لهستان از دیگر دستاوردهای این مربی آرژانتینی است. لوزانو همچنین از سال ٢٠٠٩ تا ٢٠١١ سرمربی تیم والیبال آلمان شد که با این تیم موفق به کسب مقام قهرمانی جام ملت‌های اروپا در سال ٢٠١١ شد. کارنامه مربیگری هر دو گزینه هدایت تیم ملی سرشار از مدال‌های رنگارنگ است اما تجربه و موفقیت آناستازی به مراتب نسبت به لوزانو برتری دارد. با این حال، لوزانو به نیمکت تیم ملی ایران نزدیک‌تر است چرا که تیم باشگاهی لوزانو فقط باید در لیگ داخلی این کشور حضور داشته باشد اما تیم لوتوس ترفل با هدایت آناستازی به دلیل قهرمانی در سوپرجام و جام حذفی و نایب‌قهرمانی در لیگ باید در لیگ اروپا، لیگ قهرمان قهرمانان اروپا و همین‌طور جام کنفدراسیون‌ها حضور پیدا کند که در بهترین حالت این مربی می‌تواند اواسط اردیبهشت وارد ایران شود. همچنین پس از کناره‌گیری ولاسکو از تیم ملی ایران، مسوولان فدراسیون والیبال با آناستازی مذاکره کردند که به دلیل مسائل مالی و درخواست این مربی ایتالیایی مبنی بر دستمزد کامل دستیارانش حتی در صورت عدم حضور در ایران، این مذاکره بدون نتیجه به پایان رسید. شاید از صحبت‌های خوش‌خبر، سرپرست پرنفوذ تیم ملی نیز بتوان اینچنین برداشت کرد که لوزانو به احتمال فراوان سرمربی تیم ملی خواهد شد مگر اینکه فدراسیون والیبال با شرایط حساس آناستازی و رقم قرارداد او کنار بیاید.


بنابر ادعای گاتزتا اسپورت، سرمربی تیم ملی والیبال در ایتالیا مشخص شد.


نمایندگان فدراسیون والیبال راهی لهستان شدند تا با گزینه‌های سرمربیگری تیم ملی والیبال ایران به مذاکره و بررسی بنشینند. لوزانو و آناستازی دو مرد کاندیدای هدایت تیم ملی والیبال ایران هستند که عمده بررسی و مذاکرات افشاردوست و خوش خبر در مورد این دو است. با اینکه هیچ خبر رسمی از فدراسیون والیبال ایران منتشر نشده است و مذاکرات از همین امروز آغاز شده، روزنامه معتبر گاتزتا اسپورت ایتالیا موضوع توافق ایران و لوزانو را قطعی دانسته است. این رسانه اعتقاد دارد سیچلو به دنبال دستیار در ایران به کار ادامه می‌دهد و آناستازی شانس کمتری دارد. این موضوع در حالی اعلام شده که هنوز بررسی و مذاکرات آغاز نشده است و فدراسیون والیبال شانس هیچ مربی‌ای را بیشتر ندانست.



انتهای پیام/

ارسال نظر
هلدینگ شایسته