شعر «سعدی» نشان‌دهنده فرهنگ ایرانی است/ فرهنگ غنی ایران با کارهایی مثل جوجه‌کُشی نسبتی ندارد

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، روز اول اردیبهشت به نام استادِ سخن سعدی است. شاعری که تأثیر انکارناپذیری بر زبان فارسی گذاشته است؛ به‌طوری‌که شباهت قابل توجهی بین فارسی امروزی و زبان سعدی وجود دارد.

آثار شیخ اجل مدت‌ها در مدرسه‌ها و مکتب‌خانه‌ها به‌عنوان منبع آموزش زبان و ادبیات فارسی تدریس می‌شده و بسیاری از ضرب‌المثل‌های رایج در زبان فارسی از گلستان و بوستان او به زبان فارسی راه یافته است. سعدی ساده‌نویسی و ایجاز را در پیش گرفت و توانست حتی در زمان حیاتش شهرت زیادی به دست آورد. آثار سعدی اصطلاحاً سهل ممتنع (ساده دشوار) است و در آن‌ها نکته‌سنجی و طنز آشکار یا پنهان ملاحظه می‌شود.

به مناسبت روز بزرگداشت سعدی اسماعیل آذر در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا گفت: به زعم من سعدی یکی از شریعتمدارترین شاعران تاریخ ادبیات ماست. سال 1634 میلادی اولین بار «اندره دوریه» گلستان سعدی را به فرانسه ترجمه کرد. دیری نپایید که سعدی تمام اروپا را اشغال کرد و تمام اروپا به سعدی مشغول شد و مترجمان مختلف از انگلیس، اسپانیا، فرانسه و هلند هم اشعار سعدی را به زبان‌های مختلف ترجمه کردند.

وی درباره میزان نفوذ سعدی در اروپا اظهار کرد: اشعار و اندیشه سعدی طوری در دل و جان مردم اروپا نفوذ کرد که در سال 1887 میلادی «کارنو»، رئیس جمهور فرانسه نام سعدی را لقب خودش قرار داد. بعد از آن و در قرن نوزدهم و دوره رمانتیسیسم سعدی بسیار بیشتر مطرح شد و بخشی از منشور سیاسی فرانسه برگرفته از گلستان سعدی بود.

مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات عنوان کرد: چرا سعدی این همه مورد توجه قرار گرفت؟ چون سعدی شاعر انسان است؛ سعدی شاعری است که حضور انسان را در شعرش می‌بینید و تمام تلاش سعدی این است که انسان را به خداوند وصل کند؛ یعنی این موجود محدود را به وجود نامحدود وصل کند و  انسان را در ساحت خدا قرار بدهد. وقتی گلستان را می‌خوانید، به شما درس زندگی می‌دهد وقتی در بوستان پا می‌گذارید، شما را به خدا وصل می‌کند. «یکی خار پای یتیمی بکند/ به خواب اندرش دید صدر خجند؛ همی گفت و در روضه‌ها می‌چمید/ کزان خار بر من چه گلها دمید» به خاطر یک خاری که از پای یک یتیم درآورده بهشت را بر او ارزانی داشته است.

آذر ضمن خواندن اشعاری از سعدی افزود: شما هر مشکلی را در یک اجتماع دو نفره در خانه تا اجتماعات جهانی می‌بینید، سعدی در چند بیت شعر آورده است و در پناه این چند بیت شعر قرآن مجید است. سعدی می‌گوید: «دو عاقل را نباشد کین و پیکار/ نه دانایی ستیزد با سبکبار؛ اگر نادان به وحشت سخت گوید/ خردمندش به‌نرمی دل بجوید»؛ همچنان که در قرآن آمده است «وَ عِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا».

وی خاطرنشان کرد: لذت سخنان سعدی است که از سر در سازمان ملل تا  سخنان و کتاب‌های سیاستمداران و دانشمندان آمده است. شعر سعدی نشان‌دهنده فرهنگ ایرانی است.

این استاد ادبیات اظهار کرد: اگر شعرهای سعدی را نشانی از فرهنگ و مرام ایرانی بپنداریم می‌بینیم که ایرانیان چه فرهنگ غنی دارند. «مروت نباشد که این مور ریش/ پراگنده گردانم از جای خویش» و داستان «یکی در بيابان سگی تشنه یافت» که او را آب داد «به خدمت میان بست و بازو گشاد/ سگ ناتوان را دمی آب داد». می‌بینید که این مرام با کارهایی مثل جوجه‌کُشی ارتباطی ندارد.

انتهای پیام/4028/پ