تعویق المپیک فرصت افزایش سهمیه به رکابزنان ایران داده است/ دوچرخهسواری در سال 98 اتفاقات تلخ و شیرینی داشت
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، فدراسیون دوچرخهسواری در سال گذشته روند پر فراز و نشیبی را طی نکرد و با وجود تلاشهای اعضای این فدراسیون نتوانست در راه کسب سهمیه المپیک 2020 توکیو توفیق چندانی پیدا کند، رقابتهایی که به دلیل شیوع ویروس کرونا با یک سال تأخیر برگزار میشود. خسرو قمری رئیس فدراسیون دوچرخهسواری، در خصوص اتفاقات سال 98 گفتگویی با ما داشت که در ادامه خواهید خواند.
آنا: سال 98 به رغم تلاشهایی که صورت گرفت، با نتایج عالی همراه نبود. خودتان در این رابطه چه نظری دارید؟
قمری: سال 98 اتفاقات تلخ و شیرینی رخ داد. شیرین برای اینکه اولین بار موفق شدیم در بخش جاده و در قسمت بانوان صاحب مدال شویم که در قدمت 70 ساله ورزش دوچرخهسواری در ایران بیسابقه بوده است و ما نتوانسته بودیم در عرصه بینالمللی قبل از آن مدالی به دست آوریم. بدون تردید اگر امتیازات انفرادی را برای سهمیههای المپیک لحاظ نمیکردند، شانس کسب سهمیه را داشتیم.
آنا: در چه موارد دیگری دوچرخهسواری ایران نتایج موفقی در سال 98 داشت؟
قمری: در بخش کوهستان خانم فرانک پرتوآذر موفق شد در رشته کراس به مدال دست پیدا کند. کسب نشان در رشته کراس کوهستان نیاز به تمرینات بسیار سخت و زیادی دارد و باید ورزشکار ما بتواند به بهترین شکل ممکن خود را آماده رقابت با حریفان کند.
آنا: علت اینکه سهمیههای لازم برای المپیک کسب نشد، چیست؟
قمری: در فضای رقابتی که بین 201 کشور دنیا وجود دارد، ما میتوانستیم حداقل چهار سهمیه در آقایان و چهار سهمیه در بانوان کسب کنیم ولی چون امتیازات تیمی برداشته شد و عمدتاً ارزیابی بر روی نتایج انفرادی گذاشته شد، نتوانستیم به هدفی که مد نظرمان بود برسیم. با اینحال این موارد نباید دلیلی بر ضعف ورزشکاران ما تلقی شود و با تأخیر یک ساله در برگزاری رقابتهای المپیک، فرصتهای جدیدی در اختیار رکابزنان ایران قرار میگیرد تا تعداد سهمیهها افزایش یابد.
آنا: تعداد اعزامهایی که برای حضور در مسابقات گزینشی المپیک داشتید، به اندازه کافی بود؟
قمری: ما در سال 98 بالاتر از تقویم خود برنامه اعزامی داشتیم. ما هر ساله نهایتاً در بخشهای کوهستان، پیست و جاده نهایتاً یک اعزام داشتیم ولی امسال در بخشهای پیست و کوهستان رکابزنان ایران هر کدام در دو مسابقه قهرمانی آسیا شرکت کردند. در بخش جاده هم قرار بود پیش از اتمام سال دومین اعزام صورت پذیرد که شیوع ویروس کرونا مسابقات را لغو کرد. ما هر ساله تمرین خود را بر اساس تقویم میلادی آماده میکنیم و اردوهای متعددی طبق تقویم برگزار کردیم که منجر به استعدادیابیهای مناسبی شد و اگر شیوع ویروس کرونا رخ نمیداد، مطمئن باشید که ما باز هم میتوانستیم سهمیههای بیشتری به دست آوریم و با تأخیر در بازیهای المپیک بار دیگر فرصت گرفتن سهمیه پیدا کردهایم.
آنا: دقیقاً چه عواملی غیر از ویروس کرونا مانع کسب سهمیههای بیشتر رکابزنان ایران برای حضور در المپیک توکیو شد؟
قمری: با وجود پشتوانهسازیهایی که انجام شده بود اما دوچرخهسواری ایران در یک مقطع با بازنشسته شدن چندین ملیپوش نامدار خود مواجه شد و دست ما برای اجرای برنامهریزی گستردهای که داشتیم خالی شد. اگرچه ما در بخش همگانیمان کارهای خوبی انجام داده بودیم اما نتوانستیم ملیپوشان خود را آماده حضور در مسابقات کنیم. باز هم باید بگویم که شیوع ویروس کرونا باعث شد که ما نتوانیم در بخش جاده سهمیههای خود را افزایش دهیم و در بخشهای تایمتریل و استقامت در کوهستان فرصت داشتیم که بتوانیم به سهمیه برسیم و این اتفاق نیفتاد. در بخش پیست هم در گذشته مجموعه امتیازی اهمیت داشت ولی در این دوره باید انفرادی عمل میشد ولی با توجه به سختیهای کار که از سوی ویروس کرونا ایجاد شد، به سهمیه نرسیدیم.
آنا: ساختمان فدراسیون دوچرخهسواری به مجموعه ورزشی آزادی منتقل شده است، این تغییر چقدر میتواند در سال 99 به این ورزش کمک کند؟
قمری: پیش از این در ساختمانی دو طبقه در خیابان ورزنده که ساختمان دو طبقهای بود مسئولیتهای دوچرخهسواری ایران را دنبال میکردیم و نیاز بود که در ساختمانی بهتر امور اداری امور دوچرخهسواری را پیگیری کنیم. ساختمان فدراسیون به نام شخصی به اسم ادیبی بود که با همکاریهای وی، این ساختمان به نام فدراسیون دوچرخهسواری شد. در ادامه با دستور مسعود سلطانیفر وزیر ورزش و جوانان زمینی به مساحت 800 متر در مجموعه ورزشی آزادی به فدراسیون دوچرخهسواری اختصاص داده شد و با فروش ساختمان دو طبقه خیابان ورزنده موفق شدیم ساختمان جدیدی در زمین اهدایی از سوی وزارت ورزش، در عرض 35 روز احداث کنیم که طبقه اول آن مسقف شده و قابل استفاده است و تا سال آینده دیگر طبقات نیز به مرحله بهرهبرداری میرسد. بدون تردید این انتقال به سود دوچرخهسواری ایران خواهد بود چرا که محل ساختمان به پیست تیم ملی دوچرخهسواری نزدیک شده و میتوانیم بهتر از گذشته امور را پیش ببریم.
آنا: در لحظه تحویل سال نو چه دعایی کردید؟
قمری: برای هر انسانی که روی کره خاکی زندگی میکند، آرزوی سلامتی و شادابی کردم. نمیخواهم جنگی در سطح دنیا باشد و امیدوارم ریشه بیماری و گرسنگی از مردم دور باشد. امیدوارم تجربیات تلخ سال 98 در سال 99 تکرار نشود.
آنا: شما با توجه به اینکه پا به سن گذاشتهاید بیشتر عیدی میدهید یا عیدی میگیرید؟
قمری: من سن زیادی ندارم. هنوز به 60 سالگی نرسیدهام، برای همین از بزرگان عیدی میگیرم و در ادبیات ما مرسوم است که عیدی بدهید و عیدی بگیرید. بنابراین هر کسی که به من عیدی بدهد از من عیدی خواهد گرفت.
انتهای پیام/4048/
انتهای پیام/