شکست آمریکا از طالبان درسی برای اعراب است/ تجربه ویتنام در انتظار افغانستان

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، عبدالباری عطوان در گزارشی که روزنامه فرا منطقه ای رأی الیوم منتشر کرده است، نوشت: امضای توافق صلح در دوحه میان دولت آمریکا به نمایندگی مایک پمپئو، وزیر امور خارجه این کشور و طالبان به نمایندگی «ملا عبدالغنی»، نایب‌رئیس این جنبش به معنای اعتراف دولت دونالد ترامپ، رئيس‌جمهور آمریکا به شکست و موفقیت طالبان پس از اصرار ۱۸ ساله بر مطالباتشان در مقابل واشنگتن است.  آنها با این موفقیت در آستانه تجدید بنای امارت اسلامی خود در کابل هستند که می تواند موجب به رسمیت شناخته شدن این جنبش از سوی مجامع جهانی شود. 

 بیشتر بخوانید:

توافقنامه صلح آمریکا و طالبان سند خروج آبرومندانه اشغالگران از افغانستان است

طبق این گزارش, توافقی که دولت آمریکا آن را  «تاریخی» توصیف می‌کند، به مثابه برگ توت است که از آن برای سرپوش گذاشتن بر شکست و تسلیم شدنشان در برابر طرف پیروز یعنی طالبان استفاده می‌کند. اگر این را هم قبول نکنیم؛ همین که این دولت برخلاف دیگر دولت‌های آمریکا که طالبان را گروه تروریستی می‌دانستند وارد مذاکره با آنها شدند و در نهایت شروطشان را پذیرفتند، به معنای تغییر کردن اوضاع و شکست در برابر طالبان است. 

رأی الیوم می‌نویسد: بندهای توافق دوحه همچنان مبهم و جز اعلام آتش‌بس با هدف حفظ امنیت خروج تدریجی ۱۳ هزار سرباز آمریکایی از افغانستان، تعهد طالبان به حمایت نکردن از گروه‌های تروریستی غیر افغان (اشاره به القاعده) و نیز آغاز گفتگو میان طالبان و دولت افغانستان چیز دیگری درز نکرده است. موضوع آغاز گفتگو میان طالبان و دولت افغانستان در حالی مطرح می‌شود که کابل نه تنها در مراسم امضای توافق، بلکه حتی در سلسله مذاکرات میان طالبان و  آمریکا نماینده‌ای نداشت. این مذاکرات نشان داد که آمریکا در تعامل با گماشتگانش برای حل و فصل سیاسی که به پایان جنگ داخلی منجر شود، حاضر است هر کسی را تحقیر کند.

عطوان می‌افزاید: طالبان با ایستادگی در مقابل خواسته‌های آمریکا، نبرد شدید و بازدارندگی درازمدت چه در میدان مبارزه و چه در میز مذاکره، آنها را ذلیل کرد و توانست به طور هم زمان نیروهای آمریکایی و دولتشان را مطیع خود کنند. طالبان همچنین با نفوذ همزمان در نیروهای واشنگتن و دولت افغانستان و همچنین پیوستن ۶۰ هزار سرباز دولتی به همراه سلاح‌ها و تجهیزات جنگی‌ به این گروه که آمریکا برای آموزش آنها ۲۶ میلیارد دلار هزینه کرده بود، ایالات متحده را تحقیر کرد.

این تحلیلگر برجسته جهان عرب افزود: در جنگی که از سال ۲۰۰۱ میلادی با بودجه چند تریلیون دلاری آمریکایی‌ها در افغانستان به راه افتاده است، تاکنون ۲ هزار و ۵۰۰ سرباز آمریکایی کشته شدند و نیروهای آمریکایی که از حمایت ناتو برخوردار بودند، نتوانستند جز تنها ۲۰ درصد از خاک افغانستان آنجا را اشغال کنند. آمریکا به ملت افغانستان وعده‌های فریبنده ازجمله برقراری دموکراسی، ثبات اقتصادی و تبدیل شدن افغانستان به سرآمد کشورهای منطقه داده بود، به‌گونه‌ای که مردم دیگر کشورهای منطقه به این وعده‌ها غبطه می‌خوردند و بارها شاهد بودیم که پروپاگاندای رسانه‌ای آمریکا و غرب تصاویر و ویدئوهایی را در راستای وعده‌هایی که آمریکا به افغان ها داده بود پخش می‌کردند تا آنها به حضور نظامیان آمریکا در کشورشان راضی شوند. آمریکا و غرب با تصویربرداری از تعداد اندکی از مردم کابل که از این موضوع حمایت کرد بودند، تلاش کردند مانور رسانه‌ای علیه کل مردم این کشور به راه بیندازند، ولی پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان شاهدیم که این کشور به همان روزگار ۲۰ سال پیش خود بازمی گردد و به نظر نمی‌آید که صلح بار دیگر به این کشور بازگردد و جنگ داخلی متوقف شود. 

سناریویی شبیه لیبی در افغانستان جاری بود به‌گونه‌ای که هم زمان با مذاکرات طالبان و آمریکا، برای پایان جنگ داخلی، اشرف غنی و عبدالله عبدالله رقابت تنگاتنگی داشتند و هر یک خود را مدعی پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری اخیر می‌دانستند. 

عطوان نوشت: آینده افغانستان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و هیچ کس نمی‌تواند تصویر روشنی از اینکه بعد از خروج نیروهای آمریکایی چه اتفاقی رخ خواهد داد، ارائه کند؛ ولی تنها چیز مشخص این است که افغانستان به طور رسمی به ویتنام دیگری تبدیل می‌شود و شاهد شکست پروژه‌های آمریکا در این کشور و خروج ذلیلانه و تحقیرآمیزشان خواهیم بود. تجربه افغانستان برای عرب ها باید درسی باشد که بدانند آمریکا  و متحدش اسرائیل از شکست مصون و ایمن نیستند و در صورتی که مردانی با ایمان، شجاع، استوار و مبارز وجود داشته باشد، شکست می‌خورند.

انتهای پیام/4106/4033/