راهکارهای ساده ای برای جنب و جوش بخشیدن به زندگی کودکان

به آن ها بگویید بر خلاف دستوری که شما می دهید، عمل کنند، مثلا وقتی می گویید بنشین باید بایستد و وقتی می گویید بایست باید بنشیند و ... دستورهای دیگری را هم خودتان طراحی کنید.

تعدادی وسیله سبک و متناسب با سن او آماده کنید، به او بگویید که مثلا در یک دقیقه فرصت دارد که وسایل را به نقطه ای معین برساند. می توان از این تجربه برای جمع کردن اسباب بازی های زیادی که کودکان در اتاق های مختلف خانه روی زمین پخش کرده اند، استفاده بسیار مؤثری کرد؛ به این شکل که به صورت مشارکتی همراه با او قرار می گذاریم که در یک دقیقه هر کسی وسایل بیشتری را جمع کند، برنده است.

از توپ های سبک و کوچک استفاده کنید، جایی را به عنوان محل گل تعیین کنید، او باید بتواند با داوری شما به صورتی سبک و با سرعت توپ را به محل مورد نظر پرتاب کند.

از او بخواهید نقش مربی ورزش را بازی کند و شما در نقش شاگرد او هر کاری که بگوید باید انجام دهید، او تلاش می کند حرکاتی را انجام دهد و به شما آموزش دهد، طبیعی است که گزینه های زیادی را بلد نباشد، به عنوان هماهنگی های قبل از بازی، خودتان به او آموزش دهید و از وقتی بازی شروع شد، نقش شاگردش را بازی کنید. در طول بازی با گفتن جملاتی او را ترغیب کنید تا حرکات بیشتری انجام دهد؛ مثلا خانم یا آقای مربی! چقدر شما سریع حرکات را انجام می دهید، من به اندازه شما نمی توانم و ... او از این قبیل عبارات لذت می برد و خوشش می آید و تلاش می کند این توانایی را بیشتر نمایان کند و همین امر باعث می شود حرکاتش را بیشتر کند...

به توصیه هایی که در برنامه های تلویزیونی کودکان داده می شود، توجه کنید.

برای مثال وقتی عموپورنگ یا عوامل و شخصیت های دیگر برنامه های کودک به بچه ها توصیه می کنند، ورزش کنند و تحرک داشته باشند و دست از بازی های رایانه ای بردارند، به آن ها یادآوری کنید برای گوش کردن به حرف آن شخصیت محبوب می خواهیم ورزش کنیم یا فلان حرکت را انجام دهیم، می خواهیم برویم پارک و .... بد نیست برای افزایش انگیزه او حتما با برنامه تلویزیونی مورد نظر تماس بگیرید و مقدمات گفت و گوی فرزندتان را با عوامل برنامه فراهم کنید.

به طور منظم قد و وزنش را اندازه گیری و محاسبه کنید و به خودش اطلاع بدهید، به گونه ای که او را نسبت به این موضوع حساس کنید. می توانید دوره های هفتگی یا دو هفته یک بار و یا ماهانه تعریف کنید؛ برای این کار معیاری تعیین کنید که برای خود او ملموس باشد؛ مثلا قدش را در اتاق خودش یا جایی مناسب در خانه اندازه بگیرید و علامتی کوچک روی دیوار یا به هر ترتیبی که صلاح می دانید، مشخص کنید و دفعه بعد نیز در همان محل این کار را انجام دهید تا تغییرات را ببیند، ممکن است بگویید اندازه گرفتن قد چه ارتباطی به تحرک فرزندمان دارد؟ همه چیز به طور مستقیم اثر نمی گذارد بلکه با این کار هم او را نسبت به شرایط جسمانی و سلامتی اش حساس می کنید و رابطه قد و وزنش را به او می آموزید، هم درباره وزن، هشدارهای لازم را به او می دهید که قطعا باید با کارهای عملی و رعایت توصیه ها همراه باشد.