دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
بهناز جعفری در گفت‌وگو با آنا:

تجربه «دندون طلا» برایم از رفتن به دانشگاه ارزشمندتر بود

بهناز جعفری گفت: «بازی در تئاتر «دندون طلا» برایم بیش از سال‌هایی که به دانشگاه رفتم ارزشمند بود و به واسطه حضور در کنار بزرگانی که در این نمایش بازی می‌کردند، چیزهای بسیاری آموختم.»
کد خبر : 47015

بهناز جعفری در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا در مورد نقشش در مجموعه «دندون طلا» گفت: «من در آن سال‌ها با ستاره اسکندری در تئاتر «دندون طلا» حضور داشتم. من و ستاره به صورت یک شب در میان نقش نیره را ایفا می‌کردیم. اما در سریال «دندون طلا» آقای میرباقری نقش دختری به نام «طلا» را که دوست صمیمی نیره است به قصه اضافه کردند که در تئاتر نبود و من آن را ایفا کردم.»


وی ادامه داد: «نقش طلا نقش خاص و جالبی بود که من از آن بسیار لذت بردم و برایم تداعی‌کننده حس و حال آن سال‌ها بود.»


او که به تازگی در فیلم «خشم و هیاهو» به کارگردانی هومن سیدی ایفای نقش کرده است، در مورد حس و حالش در زمان اجرای تئاتر «دندون طلا» گفت: «من در آن زمان یک بازیگر تازه کار جوان و ناشی بودم. اولین کار تئاترم بود. پیش از آن در چند تئاتر دانشجویی و فیلم «عشق طاهر» با بزرگانی مثل ارجمند بازی کرده بودم و از آنجا آقای اسکندری من را به آقای میرباقری معرفی کرد و سر کار «دندون طلا» رفتم.»


وی افزود: «من فکر می‌کنم دیگر هیچ وقت در زندگی ضربان قلبم به آن حد نمی‌رسد. آن قدر که نگران بودم که مبادا اشتباه کنم. سعی داشتم به موقع سر کار حاضر باشم و احساس خیلی بدی که داشتم این بود که همواره تصور می‌کردم اصلا خوب نیستم. زیرا نه تجربه‌ای داشتم که به کمکم بیاید و نه دوست صمیمی که در آنجا باشد و کمکم کند. دائم با خودم فکر می‌کردم نکند من بدم، نکند حذفم کنند، نکند بگویند از فردا دیگر نیا؛ اگر این اتفاق بیفتد من تمام امیدم را از دست می‌دهم. اگر این اتفاق بیفتد چه‌کار کنم، بعد از آن کجای دنیا را دارم که بروم و...»


جعفری تصریح کرد: «واقعا در آن زمان تا شب‌های متمادی من اصلا تماشاچیان را نمی‌دیدم و ذره‌ای از اعتماد به نفسی که الان دارم وجود نداشت. من کاملا به این موضوع معتقدم و حاضرم اعتراف کنم به اینکه تمام سال‌هایی که به دانشگاه رفتم فقط عمرم تلف شد، در حالی که تنها در همان تئاتر «دندون طلا» از همه بزرگان چیزهای بسیاری آموختم. تئاتر «دندون طلا» برایم به اندازه یک دانشگاه ارزش داشت و موهبتی بود که نصیبم شد.»


وی اظهار کرد: «تکرار آن تجربه برایم خیلی جذاب بود. دیدن دوباره این صحنه خاطرات آن سال‌ها را برایم تداعی کرد. به نظرم دیدن این مجموعه مثل گذراندن یک واحد درسی است و برای هر جوانی که در رشته تئاتر فعالیت می‌کند خالی از لطف نیست. قطعا آقای میرباقری برای خلق چنین اثر بی نظیری پژوهش و تحقیق کاملی در رابطه با تئاتر تخت حوضی داشته‌اند و در حقیقت «دندون طلا» یک منبع و پکیج کاملی است در مورد تئاتر تخت حوضی که می‌توان به عنوان یک رفرنس به آن مراجعه کرد.»


وی همچنین بیان کرد: «الان امکان دیدن کاری ارزشمند دوباره و در شکلی دیگر مهیا شده که فرصت مغتنمی است. به نظر من کسانی که در آن سال‌ها تئاتر «دندون طلا» را دیدند اگر دیدن آن را به فرزندان و نوه‌های خود توصیه کنند، در واقع سه نسل «دندون طلا» را دیده‌اند و من از این بابت بسیار خوشحالم.»


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب