آنا بررسی می‌کند؛
فشار روانی شدید بر کودکان سالم خانواده‌های مبتلا به ایدز/ رسیدگی به کودکان +HIV نباید فراموش شود
بیماری ایدز به‌نوبه خود هم هزینه مالی و هم فشار روحی سنگینی را به فرد مبتلا و خانواده وی وارد می‌سازد، دراین‌بین کودکان سالم و یا مبتلای این خانواده‌ها، به‌سان والدین، تحت‌فشار روحی شدید قرار می‌گیرند.
به گزارش خبرنگار حوزه پزشکی و بهداشت و درمان گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، کودکان در خانواده‌هایی که فرد مبتلا به ایدز در آن زندگی می‌کند، ناخواسته تحت تأثیر این بیماری قرارگرفته و متحمل مسائل و مشکلاتی می‌شوند که برای دیگر کودکان کمتر پیش می‌آید. برخوردهای اجتماعی نامتناسب و در مواردی نادرست، حس ترس و خشم از جامعه را به این کودکان، انتقال می‌دهد. این بیماری و هزینه‌های سنگین درمان که می‌تواند منجر به فقر شود، شرایط بروز حس محرومیت را در فرزندان این خانواده‌ها بالا می‌برد.
اصلی‌ترین راه ابتلای کودکان؛ انتقال ویروس اچ آی وی از مادر به نوزاد
هر فردی که ویروس وارد بدنش شده باشد به‌عنوان یک فرد به‌اصطلاح "اچ آی وی مثبت" نامیده می‌شود. کودکانی که دارای وضعیت اچ آی وی مثبت هستند غالباً از طرف مادر به این بیماری دچار می‌شوند. مادری که در بخشی از دوران بارداری، متوجه می‌شود که مبتلا به بیماری ایدز است، با دریافت درمان می‌تواند تا حد زیادی مانع انتقال این بیماری به نوزادش شود. ازآنجاکه احتمال انتقال ویروس ایدز به جنین در حین بارداری 15 تا 20 درصد و هنگام زایمان نزدیک به 50 درصد اعلام‌شده است، با انجام عمل سزارین در زنان باردار مبتلا به اچ آی وی مثبت، می‌توان شاهد تولد فرزندان سالم بود. بدین ترتیب در خانواده‌ای که پدر یا مادر یا هر دو اچ آی وی مثبت باشند، امکان تولد فرزندی بدون آلودگی به این بیماری وجود دارد.
محرومیت از شیر مادر مبتلا به ایدز
اولین مشکل این‌گونه کودکان در همان دوران نوزادی عارض می‌شود. برای کاهش حدود 30 درصدی شانس آلودگی به این ویروس، حتی اگر نوزادان اچ آی وی مثبت نباشند، از شیر مادری که اچ‌آی‌وی مثبت است و حس مراقبتی که از طریق شیردهی مادر به فرزند منتقل می‌شود ، محروم خواهند شد.
فشار اجتماعی واردشده به کودکان خانواده‌های اچ آی وی مثبت
فاطمه بهرام‌آبادیان دکترای روانشناسی بالینی و فعال اجتماعی حوزه حمایت از بیماران مبتلا به ایدز در گفتگو با خبرگزاری آنا گفت: اگر ما خانواده‌ای داشته باشیم که به دلیل ابتلا به ایدز یا اچ آی وی مثبت، عضوی از آن طردشده یا این عضو حتی از جامعه طردشده باشد، چه احساسی می‌تواند در فرزند این خانواده، که ممکن است خودش به این بیماری مبتلا نباشد پدید آید؟
وی با اشاره به مثال‌هایی افزود : مواردی را مشاهده کردیم که در آن فرزند مبتلا به بیماری ایدز، در مدرسه، دچار مشکلات متعدد شده و از تحصیل بازمانده است. به‌این‌ترتیب که دانش آموزان دیگر یا والدین دیگر دانش آموزان خواستار انتقال یا اخراج این نوجوانان مبتلا یا نوجوان سالمی که در خانواده مبتلا زندگی می‌کند، از مدرسه فرزندانشان شده‌اند.
بهرام‌آبادیان توضیح داد: این نوع برخورد منفی جامعه که در اثر ناآگاهی شکل می‌گیرد، تنها با افراد مبتلا نیست و فرزندان سالم هم دچار این فشار روانی برخورد منفی از طرف جامعه می‌شوند.در این حالت، فرزند ممکن است ازنظر فیزیکی به این بیماری مبتلا نشده باشد، اما ازنظر روحی و روانی تقریباً تمام فشارهای ابتلا به این بیماری به او منتقل می‌شود.
درمان بیماران اچ آی وی رایگان است، اما ...
این فعال اجتماعی حوزه حمایت از بیماران مبتلا به ایدز اشاره کرد: درمان بیماران اچ آی وی مثبت در کشور ما تقریباً رایگان است. اما درمان این بیماری ابعاد مختلفی دارد. اموری مثل اسکن‌ها یا آزمایش‌های خاص و یا درمان بیماری‌های دیگری که به خاطر ضعف سیستم ایمنی این افراد، به آن‌ها ابتلا پیدا می‌کنند و درمان آن سخت‌تر و زمان‌بر است، مستلزم صرف هزینه سنگین از طرف فرد مبتلاست.
وی افزود: این موضوع با افزایش هزینه‌های سبد درمان خانواده، باعث کاهش بودجه در دیگر سبدهای معیشتی خانوار می‌شود. به این معنا که ممکن است در مورد سبد هزینه‌ای خوراک یا پوشاک یا مسکن دچار فقر و کمبود منابع مالی شوند.
آرزوهای کوچکی که بزرگ‌اند
بهرام‌آبادیان با اشاره به تجربیات فعالیت اجتماعی خود درزمینهٔ کودکان اچ آی وی مثبت تشریح کرد: بارها شاهد بوده‌ام که یکی از آرزوهای فرزندان این خانواده‌ها، گاهی " خوردن یک وعده خوراک خوب " بوده است . یا نمونه دیگری ازاین‌دست آرزوها، داشتن امکانات رفاهی، آموزشی، تحصیلی و یا تفریحی حداقلی به آرزوی این کودکان، در خانواده‌های درگیر با بیماری‌هایی مثل ایدز، هپاتیت یا بیماری‌های سخت می‌شود. در حال حاضر به‌جز حمایت‌هایی مثل بسته‌های معیشتی و ... بهزیستی، در مورد بحث‌هایی غیر از درمان، حمایت دولتی دیگری از این خانواده‌ها نمی‌شود. هرچند حضور خیران سلامت تا حدی به کاهش نیازها و تأمین خواسته‌های این کودکان و نوجوانان کمک می‌کند اما این کافی نبوده است.
بازهم مشارکت مردم درمان درد است
این فعال اجتماعی افزود: برای جبران این شرایط، مهم‌ترین موضوع مشارکت‌های مردمی است . حتماً باید توجه کنیم که دستگاه‌های متولی بهداشت عمومی و ارگان‌های دولتی مسئول، در بسیاری از موارد، بدون مشارکت مردم در حل یک مشکل اجتماعی موفقیتی به دست نمی‌آورند. مردم باید آگاهی‌های خودشان را افزایش دهند. جامعه باید بداند این بیماری از طریق دست دادن ، بوسیدن، در کنار هم بودن منتقل نمی‌شود و به کمک این افراد بیاید تا به‌جای حس حمایت از طرف جامعه، احساس نادرست خشم و ترس در افراد مبتلا شکل نگیرد.
مشارکت در برنامه‌های جمعی؛ راه افزایش آگاهی مردم و حمایت از بیماران
بهرام‌آبادیان در پایان یادآور شد: یکی از راه‌های افزایش آگاهی، مشارکت افراد جامعه در برنامه‌های حمایتی است که از بیماران و خانواده‌های آن‌ها برگزار می‌شود. حتماً خبر برگزاری پویش‌های مختلف اجتماعی، خبری، اطلاع‌رسانی و خیریه و یا نمایشگاه‌ها و برنامه‌های فروش خیریه در حمایت از بیماران به گوش همه ما می‌رسد. حضور در این برنامه‌ها حتماً می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی و پذیرش این افراد در گروه‌ها و مجموعه‌های مختلف کمک کند و باعث تغییر احساس افراد بیمار، که به هر دلیل به این نوع بیماری‌ها دچار شده ولی از اعضای جامعه انسانی ما به شمار می‌روند، شود.
در زمینهٔ بیماری‌های صعب‌العلاج یا غیرقابل درمان، مراقبت می‌تواند به افزایش طول عمر افراد کمک کند. افزایش آگاهی جمعی افراد جامعه، به کاهش آسیب‌های اجتماعی ناشی از محرومیت بیماران و اطرافیان آن‌ها کمک می‌کند. لازم است رسانه‌های جمعی، به این نوع از بیماری‌ها، مبتلایان و اطرافیان آن‌ها و آگاهی بخشی عمومی را بیش از گذشته موردتوجه قرار دهند. حمایت از گروه‌های اجتماعی که با محوریت رسیدگی به این گروه از افراد را در دستور کار خودشان قرار داده‌اند، قطعاً به کاهش آسیب‌های اجتماعی و بهداشتی ناشی از این نوع بیماری‌ها یاری می‌رساند.
انتهای پیام/4145/
انتهای پیام/
