حجت‌الاسلام ریاضت در گفتگوی تفصیلی با آنا:
«هیئت» آسیبی جهت شناسایی ندارد، ایراد از هیئت‌داران است/ «خطبه فدکیه» باید نخستین آموزش به فرزندان باشد+ فیلم
یک خطیب برجسته بیان کرد: هر کاری که دین‌دارها می‌کنند و هر حرفی که دین‌دارها می‌زنند، دین نیست. به همین صورت «هیئت» آسیبی جهت شناسایی ندارد، هر آنچه از آسیب و خطا در این مراسم‌ها و دستگاه دیده می‌شود ایراد هیئت‌داران است.
به گزارش خبرنگار حوزه معارف اسلامی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، در روایات و سيره حضرات معصومين«ع» تأکيد فراوانی بر عزاداری شده است. علت اين امر نيز آن است که سوگواری و ذکر مصیبت اهل بیت(ع)، رمز بقاء تشيّع در طول تاریخ بوده است. برگزاری مجالس عزاداری و اهتمام به آن، فوائد، آثار و برکات فراوانی دارد و در ادامه، به برخي از آن آثار اشاره می‌شود.
عزاداری برای اهل بیت عصمت و طهارت که توسط عاشقان و اراتمندان به ائمه اطهار در ایام مختلف برگزار می‌شود ممکن است با آسیب‌های همراه باشد که مطرح کردن و بررسی نقد آنها می‌تواند به برگزاری شایسته‌تر این مراسم‌ها ختم شود تا آثار مثبت و سازنده آن افزایش یابد.
ایام سوگواری بانوی دو عالم حضرات فاطمه زهرا(س) فرصت مناسبی برای پرداختن به شیوه عزاداری و بررسی بیشتر و دقیق‌تر برخی مناسک وارد شده به مراسم‌های اهل بیت(ع) است. در ادامه، گفتگوی خبرنگار خبرگزاری آنا با حجت‌الاسلام والمسلمین محمود ریاضت را می‌‌خوانید.
آنا: تفکرات مختلفی همه به‌عنوان تعظیم شعائر فعالیت می‌کنند با پرچم‌های مختلف جوانان و نوجوانان هیئتی که از میان این همه تبلیغات منفی، هیئت را انتخاب کرده سردرگم می‌کند، منشأ این تفاوت‌ها چیست؟
ریاضت: عمده چالشی که الان ایجاد شده در این مسئله، برمی‌گردد به چالش اصلی که از ابتدا دغدغه همه انبیا و ائمه بوده است. مهم‌ترین دغدغه انبیا الهی و اولیای الهی این نبوده که بی‌دین‌ها، دیندار شوند. مهم‌ترین چالش و دغدغه این بوده که تعریف دین‌دارها از دین با تعریف صاحب دین زاویه پیدا نکند. الان مشکل این است که ما همه نوع تعریفی از امام حسین(ع) داریم الّا تعریفی که خود امام حسین(ع) از امام حسین(ع) دارد و این سردرگمی که ایجاد شده به خاطر این است.
اولین دعوا روی کره زمین بین دو برادر است، هابیل و قابیل. دعوا سر چیست؟ امام رضا(ع) در عیون اخبار الرضا(ع) می‌فرماید که ازدواج بین خواهر و برادر از اول خلقت در قانون الهی ممنوع بوده و آن روایت مشهور اصلاً صحت ندارد. امام رضا(ع) می‌فرماید قابیل به هابیل گفت که برادر، بعد از پدرم من پیغمبرم. من به مردم می‌گویم خدا را چطوری بپرستند، عبادت کنند. هابیل چه گفت؟ هابیل گفت همان‌طور که پدرمان را خدا گذاشت و خدا به او ابلاغ کرد که چگونه باید مردم را عبادت کنند، بعد از او هم خدا می‌گوید چه کسی جای پدرمان بنشیند و خدا ابلاغ می‌کند. یعنی از اول دعوا سر دین‌داری با تعریف صاحب دین یا دین‌داری با تعریف دین‌دارها بوده است. این یک چالش عمیق دارد و آن چالش عمیق این است که لزوماً هر کاری که دین‌دارها می‌کنند و هر حرفی که دین‌دارها می‌زنند، دین نیست. چرا؟ چون تعاریف گوناگون است. به همین صورت «هیئت» آسیبی جهت شناسایی ندارد، هر آنچه از آسیب و خطا دیده می‌شود ایراد هیئت‌داران است.
آنا: تقریباً متولیان و مستمعین تمام هیئت‌ها مدعی هستند که ولایتمدار هستند و هیئت و مراسم اهل بیت را به نحو احسن برگزار می‌کنند.
ریاضت: همین الان خودتان فرمودید در عرصه هیئت‌ها ما هیئت‌هایی داریم که همه ولایتمدار هستند منتهی تعریف‌شان از ولایت خیلی متفاوت است. به راحتی حرف و فتوای ولی را زیر پا می‌گذارند! مقام معظم رهبری می‌فرمایند داخل مسجد کف نزنید. اما شما می‌بینید ولایت‌مدارترین ما بعضی مواقع داخل مسجد دست می‌زنند، می‌گوید بزنید پای من! خدا حفظ کند یکی از اساتیدمان حدود 10، 15 سال پیش می‌گفت که الان 68 هزارتا هیئت داریم پس 68 هزارتا امام حسین(ع) داریم. امام حسین(ع) این هیئت با امام حسین(ع) آن هیئت فرق می‌کند. چرا؟ چون تعاریف فرق می‌کند.
آنا: این تکثیر امام حسین(ع)، تعارضات و تفاوت در تعاریف چطور به وجود آمد؟
ریاضت: از آنجایی که ما اجازه دادیم هر کسی حرف بزند، هر کسی منبر برود. ببینید قدیم منبر رفتن عین رساله دادن اجازه می‌خواست. یعنی خطیب باید مجتهد می‌بود تا منبر می‌رفت. چه کسانی منبر می‌رفتند؟ آیت‌الله العظمی شیخ جعفر شوشتری که صاحب رساله بود یا آیت‌الله العظمی شیخ محمد حسین غروی اصفهانی. نه‌تنها منبر رفتن و سخنرانی کردن و حدیث گفتن اجازه می‌خواست، شما «سفینة‌البحار» مرحوم شیخ عباس قمی را بردارید، 15 صفحه اولش اجازات مراجع و علماست به ایشان که آقای شیخ عباس قمی مجاز است که از کتب روایی ما روایت نقل کند. یعنی حدیث خواندن اجازه می‌خواست. یعنی این‌طور نبود هر کس برود کتاب اصول کافی را بردارد بگوید قال الصادق(ع)، قال الباقر(ع)، چرا؟ چون باید تخصص‌اش را داشته باشد. حالا یکی بیاید بگوید من خودم مطالعه دارم. مگر ما در هر عرصه‌ای داشتیم، می‌توانیم صاحب‌نظر و متخصص شویم؟
امام(ره) فرمودند کار سیدالشهدا(ع) کار سیاسی است. یعنی شما اگر امام حسین(ع) را با تعریف امام حسین(ع) ارائه دهید، دارید کار سیاسی می‌کنید. اصلاً لازم نیست شما تطبیق کنید، دست روی افراد بگذارید، و نام اشخاص را اعلام کنید.
ولی شما می‌بینید در عرصه دینی، همه می‌آیند حرف می‌زنند، همه هم تعریف خودشان را دارند. حتی در عرصه شعر آیینی هم سخت‌گیری وجود داشت. آیت‌الله العظمی شیخ محمد حسین غروی اصفهانی معروف به کمپانی شعر می‌سرود که دیوان شعر فارسی و عربی دارد. ایشان آیت‌الله است. مجتهد است. استاد فقه و اصول آیت‌الله بهجت است. این آدم مرثیه می‌گوید، مدیحه می‌گوید که شما وقتی بررسی می‌کنید، می‌بینید همه‌اش مرّ روایت و آیه و سیره عملی اهل بیت است. الان خیلی از شعرهایی که شما می‌بینید، در مبانی اعتقادی دچار مشکل هستند. تعارض دارند. بعد هم که حرف می‌زنی، می‌گوید آقا «در شعر مپیچ و در فن او، چونکه احسن او اکذب اوست»!
آنا: ریشه این قرائت‌های مختلف از اسلام و ائمه و ساختن چندین امام حسین(ع) در کجاست؟
ریاضت: مشکل این است که به خاطر اینکه می‌خواهیم جمعیت‌مان برود بالا، مخاطب‌مان یا به قول امروزی‌ها، فالوور و لایک‌مان برود بالا، آمدیم و می‌خواهیم همه چیز را به قول امروزی‌ها آپدیت کنیم. یک عده می‌خواهند تأیید همه چیز را از آن طرف آب بگیرند. تا می‌گویی امام حسین(ع)، تا می‌گویی امیرالمؤمنین(ع)، می‌گوید ارنست همینگوی، آنتون بارا یا مهاتما گاندی این را گفت. بیلبورد هم می‌زنند. یعنی هر چی در امر دین شما می‌گویی، یک عده می‌خواهند از آن طرف آب تأیید بگیرند. یک عده هم این‌وری هستند، به آن‌ور آب کاری ندارند، دنبال مفاخر علمی و ادبی خودمان می‌گردند. تا می‌گویی خدا و پیغمبر(ص) و اهل بیت، می‌گوید حافظ، مولوی، عطار یا خیام این‌طور گفت. برخی هم به قول ما خیلی مشتی هستند. تا حرف می‌گویی خدا، پیغمبر(ص)، امام حسین(ع)، او می‌گوید خیاط این‌جوری گفت، چلویی این‌جوری گفت، پینه‌دوز این‌جوری گفت، پالان‌دوز این‌جوری گفت.
می‌گویند معرف باید اجلای از معرَّف باشد. یعنی کسی که می‌خواهد کسی را معرفی کند، باید یا هم‌سطح او باشد یا بالاتر. از کی شروع شد این چالش؟ اینکه کار افتاد دست کسانی که سواد این کار را ندارند. خب وقتی سواد ندارد مجبور است چه بگوید؟ من 30 شب برنامه می‌گیرم، به اندازه پنج شب حرف دارم. از شب ششم در مجلس امام حسین(ع) به این و آن گیر می‌دهم. الان هم کاری کردیم که مردم اگر بگویی قال الصادق(ع)، به این راحتی نمی‌پذیرند؛ حالا شما بیا برو بالا بگو امام صادق(ع) گفت «تادبوا بآداب الله» هر کاری می‌خواهی کنی باید به آدابش انجام دهی، از ریزترین کار تا بزرگ‌ترین کار، در واجبات، در مستحبات همه آداب دارد. می‌گوید آقا مولوی گفته هیچ آداب و ترتیبی مجو، هر چه می‌خواهد دل تنگت بگو! ما داریم سطح معارف را تنزل می‌دهیم.
آنا: چه کسانی یا ارگان‌هایی در به وجود آمدن این وضعیت نقش داشته‌اند؟
ریاضت: من یک سؤال دارم. چرا رسانه‌های ما رفتند به این سمت که به مردم القا می‌کنند که چهارده معصوم چهارده فردی هستند که خدا آفریده که ما هر مشکلی داشتیم برویم در خانه اینها، اینها کل قواعد خلقت را، کل قوانین و سنن الهی را به هم بزنند، از طریق معجزه و کرامت، مشکل ما را حل کنند. اصلاً چرا ما نمی‌گوییم تعریف خدا از اهل بیت چیست؟ خدا اصلاً اهل بیت را برای چی به ما داده است؟ «جعلناهم ائمة یهدونَ بامرنا» ما چهارده معصوم را داده‌ایم شما بروید توسط اینها هدایت شوید. آقا امام رضا(ع) وظیفه‌اش مریض شفا دادن نیست! امام رضا(ع) وظیفه‌اش چک پاس کردن نیست! اگر گره باز می‌کند، لطف می‌کند، وظیفه‌اش این نیست! ما وظیفه اصلی را که هدایتی است کلاً کنار گذاشته‌ایم. آق بزرگان ما را ببینید. بزرگان ما اگر مریض می‌شوند، یک کدام‌شان می‌رود پشت پنجره فولاد دخیل ببندد؟ نمی‌خواهم این کارها را نفی کنم اما حضرت امام(ره) وقتی مریض شد، نرفت حرم حضرت معصومه یا جمکران بست بنشیند که شفا بگیرد. ما تعریف‌مان از دین و ولایت یک چیز است، تعریف اهل بیت از ولایت یک چیز دیگر است.
آنا: این تکثر در تعاریف و عقاید همیشه بود اما شاید امروزه بروز و ظهور بیشتری دارد.
ریاضت: خدا رحمت کند حاج آقا مجتبی تهرانی می‌فرمود؛ مردم کوفه امام حسین(ع) را دوست داشتند، قبول داشتند، نامه نوشتند «قلوبهم معک!» اما چرا «سیوفهم علیک»؟ پنج منزلی کوفه مردم کوفه دیدند این امام حسینی که می‌آید با آنی که در ذهن‌شان بود، دوتاست. آنچه در ذهن‌شان بوده از امام حسین(ع) در این 30 ساله، 40 ساله، با آنی که دارد می‌آید کاملاً متفاوت است. مشکل هم از جایی شروع شد که همه یاد گرفته‌اند خودشان یک تعریفی از هر چیز داشته باشند. شما الان به هر کسی یک حرفی می‌زنی، می‌گوید گیر نده! من اعتقاد خودم را دارم. یعنی الان هر کسی اعتقاد خودش را دارد. یعنی الان ما به تعداد مسلمان‌ها از اسلام تعریف داریم. به تعداد مشکی‌پوش‌ها از حضرت زهرا(س) شناخت داریم، و جالب این است که در این همه تعریف، همه نوع تعریفی داریم الّا تعریفی که حضرت زهرا(س) از خودش دارد.
امام صادق(ع) فرموده ما اولین چیزهایی که به فرزندانمان یاد می‌دهیم در مورد مادرمان است و آن خطبه فدکیه است و مطلب بعدی خطبه غدیر است.
آنا: اگر ریشه‌یابی کنیم، آسیب‌شناسی کنیم مسبب این اتفاق چیست؟
ریاضت: رسانه‌ها در شکل‌گیری این اتفاق نقش مهمی داشتند! شما وقتی می‌بینی در اوج احساسات مردم که باید آرامش بدهی، توی رسانه طرف می‌آید می‌گوید هر کس اینکه ما می‌گوییم قبول ندارد، جمع کند برود! این یعنی چی؟! این روش امام(ره) بوده است یا رهبری؟ رهبری گفت آنی که راه ندادی، دلش اینجاست، راهش بده! به خاطر اینکه یک تار مویش بیرون بود. حالا او یک نقص دارد، ما هم هزارتا نقص دارم. ما می‌بینیم افرادی که مدعی ولایت‌مداری هستند، حرف‌هایی می‌زنند، تئوری‌هایی ارائه می‌دهند که بعد می‌بینی مقام معظم رهبری می‌آید در یک خطبه، در یک سخنرانی می‌گوید من از اول این را قبول نداشتم. در تلویزیون یک چیزی ارائه می‌دهند بعد رهبر انقلاب می‌آید می‌گوید، بارها شده گفته من از اول این را قبول نداشتم. از اول گفته بودم نکنید.
آنا: وظایف خود هیئت‌ها و مراسم‌های سوگواری اهل بیت در مقابله با این وضعیت چیست؟
ریاضت: برخی سخنرانان و مداحان به جای اینکه قال الصادق(ع) بگویند، خواب و قصه تحویل مردم می‌دهند! جوان ما می‌گوید اگر خواب حجت نیست، چرا شما در خطبه نماز جمعه خواب تعریف می‌کنید؟! حالا من چه بگویم؟ شما می‌توانی این تحریف را درست کنی؟ شما می‌توانی بگویی آقا روی منبر مکاشفه نگو! خواب نگو! قصه نگو! چون خروجی ندارد. مشکل این است که مستمع من هم عادت کرده این حرف‌ها را بشنود. چون تکلیف‌آور و مسئولیت‌آور نیست. آن روایتی را هم که می‌گوییم، یک بخشی‌اش را می‌گوییم، یک بخشش را فیلتر می‌کنیم. آقا امام حسین(ع) فرمود هر کس اینجا بماند فردا کشته می‌شود، اینها با من کار دارند، هر کس می‌خواهد برود، برود. اگر کسی ماند، هر مشکلی داشت پای من، پای مادرم. اینها خیلی خوب است؛ ولی اینکه امام حسین(ع) فرمود اگر دین مردم گردنت است اینجا نایست چون اگر بایستی، فردا هم تکه‌تکه شوی، من پا وسط نمی‌گذارم، دیگر کسی گریه نمی‌کند، مجلس قفل می‌شود! آنهایی هم که روایت بلدند، روایت را سانسور می‌کنند. آن بخشی که تکلیف‌آور نیست را می‌گویند.
سخنران روی منبر می‌گوید «من بکی او ابکی او تباکی علی الحسین وجبت له الجنه»، بعد یک جوانی می‌گوید؛ حاج آقا، یعنی ما هر کاری کردیم، بیاییم گریه کنیم حل می‌شود؟! گفتم آقا حدیث می‌گوید هر کسی، تو چرا ترجمه را درست 180 درجه چرخانده‌ای؟ نمی‌گوید هر، می‌گوید هر کسی! ما این روایت را می‌خوانیم، منتهی هر کسی را به هر ناکسی ترجمه می‌کنیم. مشکلش سر این است که ما تعریف را عوض کرده‌ایم. تا این تعریف برنگردد روی ریل صحیحش این وضعیت ادامه دارد. الان شما بگو تعریف هیئت تراز انقلاب اسلامی چیست؟ می‌گویند هیئتی که فقط این آقا و این آقا و این آقا برود منبر و این مداح و این آقا هم مداحی کند. این می‌شود هیئت تراز انقلابی بقیه اصلاً انقلابی نیستند. ما باید به حرف‌های شهید سردار سلیمانی برسیم که گفت؛ این‌جوری نمی‌شود! منم و رفقام! منم و هم‌فکرهایم! منم و هیئتی‌هایم! منم و مریدام! این بدحجاب است، آن بی‌حجاب است، آن نمی‌فهمد، این اصول‌گراست، آن اصلاح‌طلب است! این‌جوری نداریم.
ارتقای فرهنگ که حضرت آقا می‌گوید هیئتی هیئت است که شب دهم وقتی مستعمین آمدند بیرون نسبت به شب اول رشد عقلی و علمی و معرفتی پیدا کرده‌اند. ولی خب الان این‌جوری است؟ واقعاً اگر ما شب دهم می‌آییم بیرون نسبت به شب اول، 10 پله مستمع‌مان، سخنران‌مان، مداح‌مان، سینه‌زن‌مان، بانی‌مان رشد پیدا کرده از لحاظ معرفتی؟ از لحاظ شناخت؟
آنا: در هئیت باید حرف سیاسی زده شود و هیئت سکولار نداریم، در مورد حد و مرزش بفرمایید؟ آن آدمی که دیروز مثلاً در مجلس عزا یک مطلبی علیه دیگرانمی‌گوید چطور می‌شود که روز بعد از همان شخص حمایت می‌کند.
ریاضت: من می‌خواهم بگویم این اصلاً کار سیاسی نیست. این سیاسی‌کاری است. ببینید آن چیزی که حضرت آقا می‌گویند، سیاست‌های کلی است. امام(ره) فرمودند کار سیدالشهدا(ع) کار سیاسی است. یعنی شما اگر امام حسین(ع) را با تعریف امام حسین(ع) ارائه دهید، دارید کار سیاسی می‌کنید. اصلاً لازم نیست شما تطبیق کنید، دست روی افراد بگذارید، و نام اشخاص را اعلام کنید.
قدیم منبر رفتن عین رساله دادن اجازه می‌خواست. یعنی خطیب باید مجتهد می‌بود تا منبر می‌رفت. نه‌تنها منبر رفتن و سخنرانی کردن حتی حدیث گفتن اجازه می‌خواست، این‌طور نبود هر کس برود کتاب اصول کافی را بردارد بگوید قال الصادق(ع)، قال الباقر(ع)، چرا؟ چون باید تخصص‌اش را داشته باشد.
کار سیاسی را امیرالمؤمنین(ع) کرده، وقتی طرف آمد گفت آقا من به قول ما، کامپیوتر مغزم هنگ کرده. حضرت فرمود چطور؟ گفت آقا من گیج شدم. حضرت فرمود چطور؟ گفت شما پسرعموی پیغمبر(س) هستید، داماد پیغمبر(س) هستید، صف اول پشت سر پیغمبر(س) بودید، 72 غزوه رکاب پیغمبر(س) جنگیدید، لا فتی الا علی لاسیف الا ذوالفقار داری از پیغمبر(س)، حضرت فرمود خب؟ گفت زبیر هم پسرعمه پیغمبر(س) است، درسته؟ حضرت فرمود بله. او هم سیف‌الاسلام را از پیغمبر(س) دارد، درست است؟ گفت بله. همه امتیازاتی که شما دارید او هم دارد. حضرت فرمود خب؟ گفت حالا کدام‌تان حق هستید؟ حضرت نفرمود من حقم. فرمود تو مشکلت در شناخت تعریف حق است. تو افراد را حق می‌بینی. تو حق را در افراد داری می‌بینی در حالی که افراد را در حق باید ببینی. تو چه کار داری علی(ع) پسرعموی پیغمبر(س) هست یا نیست، داماد پیغمبر(س) هست یا نیست؟ تو حق را بشناس، شاخصه‌های حق و تعریف حق را بر اساس تعریف صحیح بشناس. علی(ع) را بگذار توی این تعریف. می‌خورد حق است. نمی‌خورد بگذارش کنار.
آنا: در مورد بحث هیئت، شما تعبیری داشتید راجع به اینکه هر کسی روضه نخواند، هر کسی منبر نرود، این منتج به این می‌شود که تعداد افراد معدودی اجازه دارند و می‌توانند این کار را بکنند. از طرفی تأکید داریم که روضه‌های خانگی باید رونق بگیرند؛ اینها چگونه با یکدیگر جمع می‌شود؟
ریاضت: من قدیم یادم می‌آید، در همان روضه‌های خانگی آقای فاضل کاشی منبر می‌رفت. روضه‌های خانگی را حاج مقدس، حاج رضا سراج و امثال اینها می‌خواندند. از طرفی اگر شما مطالب نادرست می‌گفتی یا می‌خواندی، جلویت را می‌گرفتند؛ مثلاً اگر روی منبر یک چیزی می‌گفت، اشتباه بود، خرافاتی بود، مستمع قبول نمی‌کرد. یعنی قدیم سطح معرفت آن‌قدر بالا بود که پامنبری‌ها با اینکه مدرک نداشتند اما درک بالایی از قضایا داشتند.
الان جوان در دانشگاه و مدرسه، با انواع و اقسام مطالب و شبهات در فضای مجازی روبه رو است و روی احساس او کار می‌شود. در مقابل یکی از قوی‌ترین ابزارهای احساسی‌مان در برابر این تهاجم دستگاه سیدالشهدا است آیا نباید تلاش کنیم این مجالس را به نحو درستی برگزار کنیم؟
ریاضت: الان مشکل ما این است که تا حرف می‌زنیم می‌گویند به دستگاه امام حسین(ع) چیزی نگو. خیلی از این دستگاه‌ها، دستگاه‌های افراد است، دستگاه امام حسین(ع) نیست. درست است که یک سیاهی زده‌اند، و جمله یا لثارات الحسین(ع) رویش است. اگر قرار باشد هر جا سیاهی زدند، رویش یا حسین(ع) زدند، دستگاه امام حسین(ع) باشد، بنی عباس از همه عزادارترند، چون سیاه‌جامگان تاریخند، کل عمرشان مشکی پوشیدند و سردر خانه‌های‌شان یا لثارات الحسین(ع) زدند و کل عمرشان عزادار امام حسین(ع) بودند. پس ما اول باید تعریف کنیم دستگاه امام حسین(ع) چیست. ببینید ما هیچ جای دین نداریم که شما شب‌های ماه رمضان هر شب تا صبح بیدار بمانید. در سیره اهل بیت هم این را نداریم. ما داریم امیرالمؤمنین(ع) در کل سه سال، فقط سه شب، کل شب را بیدار می‌ماندند. حتی شب‌های قدر ما داریم حضرت زهرا(س)، بچه‌ها را می‌خواباند، آخر شب بیدار می‌کرد. این تعریف غلط است که ما هر شب ماه رمضان تا صبح، جوان‌ها و مردم را بیدار نگه داریم، صبح سر کار نروند. تا ساعت دو بعدازظهر بخوابد. ما حتی شب قدرش هم نداریم شما ساعت 9 شب بروید مسجد چهار صبح بیایید. یک شیفت کاری است. کجا چنین چیزی در سیره اهل بیت داریم؟ خب تو اگر الان این را بگویی تکفیرت می‌کنند. حاج آقا مجتبی تهرانی، ساعت 11 شب قدر شروع می‌کرد یک نیمه شب تمام بود.
حضرت آقا فرمودند چرا در اعتکاف این‌قدر برنامه می‌گذارید؟ اعتکاف یعنی خلوت! مرتب سخنران، مداح، برای چی؟ قدیم می‌رفتند هر کسی در مسجد دور خودش یک چادر می‌زد، خودش باشد و خدا. آقا شما می‌روی داخل حرم امام رضا(ع) اصلاً نمی‌توانی زیارت کنی. مرتب بلندگو یا سخنرانی است، یا مداحی است یا دعاست. همه آمده‌اند زیارت بخوانند، خودشان هم زیارت می‌خوانند. برای نماز باید بلندگو بگذارید، اذان بگوید، تکبیر بگوید، بالاخره مردم جماعت دارند می‌خوانند. آن مستحبی که به واجب ضرر بزند هیچ ارزشی ندارد. این فرمایش امیرالمؤمنین(ع) است.
آنا: چگونه بین این طیف‌های مختلف هیئت‌ها و تعاریف مختلف یک هم‌افزایی ایجاد کنیم، و در یک برنامه منسجم طولانی مدت این رویکردهای غلط را اصلاح هم کنیم؟
ریاضت: مشکل این است که ما انقلاب کردیم که دل‌مان دینی شود، دین‌مان دلی شده است! ما اول گفتیم نهضت ما حسینی است، بعد گفتیم رهبر ما خمینی(ره) است. الان خیلی‌ها می‌گویند شما اول باید انقلابی باشید بعد هیئتی باشید. وقتی ما در عرصه هیئت قرار است مطرح شویم، دیده شویم، عنوان پیدا کنیم، مشهور شویم، دیگر شما نمی‌توانید سراغ همگرایی بروید. شما باید بروی هیئت که ببینی نه اینکه خودت دیده شوی. حضرت زینب(س) می‌گوید؛ «ما رأیتُ الا جمیلا» ما آمدیم اینجا ببینیم. اگر من صفر تا 100 قصدم این باشد که ببینم، آن‌وقت خدا کاری می‌کند دیده شوی. الان چرا خدا کاری کرده امام حسین(ع) دیده می‌شود؟ زینب کبری(س) دیده می‌شود؟ چون اینها نیامدند که دیده شوند. اینها آمدند ببینند و دیدند. یعنی بالاخره ولایت‌مداری هزینه دارد. مهم‌ترین هزینه این است که من از اعتبارم بزنم. ما همه‌جور هزینه داریم می‌کنیم که آن لیدر دیده شود. اینستاگرام برای اینکه آن لیدر دیده شود، بقیه حاشیه هستند. شما 90 درصد جلسات بگو آقا من سی‌دی سخنرانی را می‌خواهم. اگر به شما دادند. اصلاً ضبط نمی‌کنند. اصلاً ندارند که بدهند.
آنا: با تمام این تفاوت‌ها طیف‌ها و هیئت‌ها و گسترش رسانه‌ها که این مجالس هم مورد توجه دوست و دشمن قرار دارد؛ به چه طریقی باید به ایام فاطمیه بپردازیم که هم وحدت حفظ شود هم به مصائب حضرت زهرا(س) در این ایام به نحو شایسته پرداخته شود؟
ریاضت: اگر ما با تعریف حضرت زهرا(س) برویم جلو، مشکلی پیدا نمی‌کنیم ولی اگر با تعریف خودمان بخواهیم برویم جلو خب یک جاهایی غیرتمندتر از حضرت علی(ع) هم ممکن است بشویم، کاسه داغ‌تر از آش هم بشویم.
اگر قرار بود گردن کسی شکسته شود، خود امیرالمؤمنین(ع) می‌شکاند! حضرت عباس حیدر ثانی است دیگر، چون عظمت حضرت عباس این است که المطیعُ لله و لرسوله و لأمیرالمؤمنین. قرار نیست سر خود کار کند. حضرت عباس اگر شجاعت و غیرت دارد را از پدرش دارد. این همان تعریفی است که گفتم. شما اگر بگویید اهل بیت حضرت عباس را تعریف کنند، می‌شود «السلام علیک یا عبدالصالح المطیع لله و لرسوله و لأمیرالمؤمنین و للحسن و الحسین و...». ولی اگر بگوییم ما تعریف کنیم، می‌گوید حضرت عباس این‌قدر رشید بود سوار اسب می‌شد، زانویش می‌رسید به گوش اسب! این بزرگ‌ترین توهین به حضرت عباس است که بگوییم برخلاف نظر پدرش که سکوت بود، اقدام می‌کرد.
امام رضا(ع) وظیفه‌اش مریض شفا دادن یا چک پاس کردن نیست! اگر گره باز می‌کند، لطف می‌کند، وظیفه‌اش این نیست! ما در معرفی اهل بیت وظیفه اصلی را که وظیفه هدایتی است کلاً کنار گذاشته‌ایم.
آنا: با چه نشانه‌ای مجلس و هیئت مناسب و مورد تأیید اهل بیت را شناسایی کنیم؟
ریاضت: گفت «لِکلِ شیءٍ علامتٌ»، من اگر ادعای علم کردم باید نشانه‌اش را هم داشته باشم. شما می‌گویی من باید فاطمیه را چطور برگزار کنم که دچار مشکلات نشوم، وحدت هم رعایت شود، من می‌گویم امام صادق(ع) فرموده ما اولین چیزهایی که به فرزندانمان یاد می‌دهیم در مورد مادرمان است و آن خطبه فدکیه است و مطلب بعدی خطبه غدیر است. حضرت زهرا(س) در خطبه فدکیه می‌گوید «ولایتنا اماناً منَ الفرقه»، یعنی شما با پرچم ولایت نباید ایجاد تفرقه کنید. ولایت ما از تفرقه ایمنی می‌دهد. «و طاعتنا نظاماً للمله» اطاعت ما اهل بیت باعث انسجام و یکرنگی و اتحاد و یک‌دستی می‌شود.
آنا: اتفاقاً این دو برهه‌ای که گفتید به نوعی اشاره به ریشه‌های اختلاف مذهبی دارد اما این دو خطبه خیلی منطقی و مستند به این موضوعات می‌پردازد.
ریاضت: دقیقاً. شما یک جا در خطبه غدیر و در خطبه فدکیه، توهین نمی‌بینید. چیزی نمی‌بینی که باعث ایجاد تفرقه شود. اتفاقاً این‌قدر که در مورد وحدت در آن می‌بینی، در مورد تفرقه نمی‌بینی.
انتهای پیام/4028/
انتهای پیام/
