کلید خانهای که وعده دادند به من رسید!/ دلم برای نسل آینده وزنهبرداری میسوزد
به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری آنا، سهراب مرادی مرد طلایی وزنهبرداری جهان و المپیک در شرایطی که دوران نقاهت خود را سپری میکند، در تازهترین اظهارات خود از مسئولان ورزشی استان اصفهان انتقاد گلایهآمیزی خود را مطرح کرد.
این قهرمان ملی که یکی از امیدهای کاروان ورزش ایران برای کسب مدال در المپیک ۲۰۲۰ توکیو تلقی میشود با اشاره به اوضاع و احوال نامساعد ورزش اصفهان خیلی از ورزشکاران گلایه دارند، گفت: همین اول باید گفت اگر حرفی میزنم به خاطر خودم نیست. خیلی از ورزشکاران روی سهراب مرادی حساب ویژهای باز میکنند.آنها افتخار دادهاند که من الگویشان باشم. سؤال من اینجاست وقتی این جوانها به من که قهرمان المپیک هستم نگاه میکنند با خودشان چه فکری میکنند؟ نمیگویند اینکه قهرمان المپیک است وضعش این است و هیچ مسئولی حواسش به او نیست؟ نمیگویند اگر قرار است آخر و عاقبت ما هم بشود مثل یک قهرمان المپیک پس بیخیال ورزش؟
از صحبتهای آقای مدیرکل خندهام گرفت
وی حرفهایش را خطاب به مدیرکل ورزش استان اصفهان ادامه داد: «آقای مدیرکل اصلاً حواسشان به ورزش اصفهان نیست. او اصلاً با جامعه ورزش آشنایی ندارد. احساس میکنم شرایط یک جورهایی انحصاری شده است. خاطرم هست روزی پیش استاندار بودیم که آقای مدیرکل از هزینههایی المپیکی شدن و قهرمان شدن ورزشکاران حرف میزد. صادقانه بگویم که خندهام گرفت. تعجب من از این است که آقای استاندار چرا این حرفها را شنید و حرفی نزد؟ این اتفاق دو حالت دارد. یا برای مسئولان استان اصفهان این چیزها مهم نیست یا اینکه نمیخواهند که مهم باشد.»
از خانهای که وعده دادند فقط کلیدش رسید!
در ورزش ایران بارها و بارها این اتفاق افتاده است که مسئولان وعدههایی که دادهاند را فراموش کردهاند. نمونهاش همان خانهای که به سهراب مرادی وعده داده بودند اما از آن خانه فقط کلیدش به قهرمان المپیک رسید! چراکه نه خبر از خانهای بود و نه پاداشی. مسئولان وقت عکسهای یادگاریشان را که با سهراب گرفتند همهچیز را فراموش کردند اما آیا مسئولان ورزش حواسشان به این هست که با دادن این وعده وعیدها خیلی از ورزشکاران خراب میشوند. خیلی از آنها در روحیهشان تأثیر میگذارد و خیلی از آنها ممکن است دیگر حتی ورزش نکنند؟
آقای مدیرکل سالنی که قهرمان المپیکتان در آن ورزش میکند کجاست؟
مرادی در ادامه حرفهایش میگوید: «من خجالت میکشم یک سری چیزها را بیان کنم. در جایی که من هستم حتی یک سالن درست و حسابی برای تمرین کردن نداریم. روزی آمدند یک کلنگی زدند و رفتند. رفتند که رفتند.تا امروز خبری نیست. حتی کلنگ را هم با خودشان بردند! جایی که من و بقیه استعدادها با صفحههای شکسته و خراب تمرین میکنیم را ببینید باور نمیکنید. قرار است از دل این وزنهبرداران کدام قهرمان المپیک بیرون بیاید؟ ورزش اصفهان اصلاً صاحب دارد؟چرا نمیتوانند یک خانه وزنهبرداری بسازند؟ آقای مدیرکل. شنیدهام شما گفتهاید برنامه دارید. میشود این برنامه را به ما نشان بدهید؟ اصلاً میدانید سالنی که قهرمان المپیکتان در آن ورزش میکند کجاست؟چه شکلی است؟ امکانات دارد یا ندارد؟ چرا پنهان شدهاید و فقط با رسانههایی که خودتان دوست دارید حرف میزنید؟همان رسانههایی که حرفهای خوب شما را منتقل میکنند و کاری به حاشیهها ندارند. شما پشتوانه کدام جوان از این استان هستید؟میشود اینها را برای ما بگویید؟»
بودجه ورزش اصفهان کجا خرج میشود؟
مرادی با اشاره به اینکه کمتر از هفت ماه دیگر المپیک است حرفهایش را اینطور ادامه داد:«قهرمانهای استان هر زمان که مدال میگیرند سروکله دوستان پیدا میشود. یک سؤال میپرسم. شما میدانید الآن وضعیت سهراب مرادی چطور است؟سؤال دوم من این است که بودجه ورزش اصفهان کجا خرج میشود؟چرا ما چیزی نمیبینیم؟خدا را شاهد میگیرم که ورزشکاران زیادی از اصفهان کوچ کردهاند.من خیلی وقت بود که حرفی نمیزدم اما به خاطر ورزشکاران شهرم و به خاطر همه کسانی که دارد در حقشان ظلم میشود باید حرف بزنم. آقای استاندار خودتان به این مسئله ورود کنید. من،سهراب مرادی پرچم ایران را در آمریکا بالا بردم. قطعاً سایر ورزشکاران رشتههای دیگر هم این کار را میکنند، آیا این کار ارزش دارد یا ندارد؟ اگر ارزش ندارد که هیچ، اگر ارزش دارد پس چرا برای قهرمانهایتان فقط یک بنر در استان میزنید؟یک بنر؟!حواستان هست چه کار دارید میکنید؟همه ورزشکاران دارند از استان فرار میکنند. من خبرنگاران را دعوت میکنم بیایند جایی که تمرین میکنم را ببینند. اگر زار نزدند هر کاری خواستند انجام میدهم.»
دلم برای نسل آینده میسوزد
مرادی گفت: «من بروم باز مدال بگیرم و دوستان بیایند پُز آن را بدهند. اگر من دغدغهای دارم برای آینده است. برای جوانانی که در سالهای آینده میتوانند چهرههای پرافتخار ورزش ما شوند. چه کسی میگوید اصفهان هیچ استعدادی ندارد. چند تا استعداد میخواهید من به شما نشان بدهم که مورد بیتوجهی قرار گرفتهاند؟من ورزشکار استان اصفهان هستم اما راه اداره کل را بلد نیستم! چون اصلاً از من نخواستهاند که به آنجا بروم. هیچوقت هم مسیرم به آنجا نیفتاده! من مملکتم را دوست دارم، استان و شهرم را دوست دارم اما دلم میسوزد. دلم برای نسلی که بعد از من قرار است بیاید میسوزد.آقای استاندار یا هرکسی که میتواند،کمک کند. این مملکت استعدادهای زیادی دارد که در حال نابود شدن هستند.»
انتهای پیام/4048/4057/
انتهای پیام/