«مری پاپینز» و بازی کردن با دو حس سمعی و بصری مخاطب/ دوری از «جلوه‌گری‌های اضافی» و «رفتارهای انفرادی» نمایش ریتمیک را جنجالی نکرد

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا؛ نمایش موزیکال «مری پاپینز» در زمانی به اجرای پایانی خود رسید که ضرورت وجود آثاری با ویژگی افزایش روحیه نشاط و شادابی در مردم به خوبی احساس می‌­شد. اجرای این نمایش موزیکال در نیمه دی ماه قرار بود به پایان برسد اما به دلیل شهادت سردار سلیمانی و عزای عمومی تاریخ اجراهای پایانی به ۲۵ و ۲۶ دی ماه موکول شد.

این تئاتر یک اثر اقتباسی آزاد از نمایشنامه مری پاپینز نوشته جولین فلوز به کارگردانی احمد سلیمانی و طراحی حرکت علی براتی بود که در آبان و دی ماه امسال در تالار وحدت به روی صحنه رفت. نمایشنامه «مری پاپینز» نیز بر اساس مجموعه داستان‌های مری پاپینز نوشته پاملا تراورس نوشته شده است.

این نمایش همچنین از فیلم موزیکال «مری پاپینز» که در سال 1964 میلادی تولید شده الگو گرفته و ترانه‌ها، طراحی لباس و خط روایی نمایشنامه با توجه به این فیلم نوستالژیک کلاسیک پیش می‌­رود. فیلم موزیکال «مری پاپینز» یکی از مشهورترین فیلم‌های موزیکال تاریخ سینماست که داستان دیدار پرستار کودکان مری پاپینز با خانواده آقای بنکس را روایت می‌کند و از تنهایی و رویاهای کودکانه در میان مشغله‌های والدین می‌گوید.

آقای بنکس به دنبال پرستار جدیدی برای فرزندانش، جین و مایکل، می‌گردد. او یک آگهی می‌نویسد که در آن مشخصات یک پرستار جدی قید شده‌است. جین و مایکل به عنوان دختر و پسر خانواده  نیز آگهی پرستار رویایی خودشان را که باید فردی مهربان و دوستدار بازی با آن‌ها باشد را می‌نویسند اما پدرشان آگهی آن‌ها را پاره کرده و در شومینه می‌اندازد. تکه‌های کاغذ از فراز دودکش به پرواز درآمده و به دست مری پاپینز که در آسمان زندگی می‌کند، می‌رسد. مری پاپینز به خانه آقای بنکس می‌رود و پرستاری بچه‌ها را می‌پذیرد. آقای بنکس به شدت درگیر کار است و دیگر وقتی برای فرزندانش ندارد. خانم بنکس هم یک فمنیست است و برای احقاق حقوق زنان تلاش می‌کند. در این میان بچه‌ها با مری پاپینز و  فرد نقاشی به‌نام برت، دوران شیرین و پرماجرای کودکانه ای را می‌گذارنند، شعر می‌خوانند، رویا می­بینند و به دنیای نقاشی‌ها سفر می‌کنند.

در این نمایش موزیکال بهنوش طباطبایی در نقش «مری پاپینز»، احسان کرمی و کاظم سیاحی در نقش «بنکس»، مهرآوه شریفی نیا در نقش «وینفرد بنکس»، آرمین رحیمیان در نقش «برت»، عسل و محمد شاکری دو بازیگر نوجوان هم در نقش فرزندان خانواده بنکس روی صحنه می‌رفتند. این تئاتر با همراهی بیش از ۱۰۰ هنرمند گروه حرکت و بخش آوازی به نمایش در آمد. در روزهای پایانی اجرا استقبال از نمایش مری پاپینز به حدی بود که این تئاتر موزیکال را به سانس ویژه کشاند.

سومین تجربه گروه تولیدی موزیکال‌های «الیورتوییست» و «بینوایان»

تئاتر «مری پاپینز» در ادامه تئاترهای موزیکال «الیور توئیست» و «بینوایان» ساخته شده است. سومین کار از مجموعه کارهایی که توسط یک تیم روی صحنه رفته است. تجربه دو اثر قبلی که در نوع خودشان از بسیاری جهات در مختصات هنر نمایش ایران تازگی داشت باعث شده تا کارگردان از اضافه کاری‌ها و بزرگ نمایی‌های نه چندان ضروری برای به نتیجه رسیدن اثر پرهیز کنند و به همان اندازه بزرگ باشند که ذات داستان و نمایش طلب می‌­کند.

دکور و موسیقی از شاخصه های اصلی این نمایش هستند

دکورهای عظیم و گروه موسیقی بی‌نظیری که در لحظه به لحظه نمایش، گروه را همراهی می‌کنند همگی قابل ستایش هستند و با اینکه نمایش می‌توانست کمی از گسستگی نجات یابد، ولی در حال حاضر هم نیز نمره قبولی خوبی را دریافت می‌کند. مری پاپینزی که سلیمانی و تیمش ساخته‌اند یک حس نوستالژی کودکان و نوجوانانه در خود گنجانده و با بودجه قابل توجه و تیم حرفه ای، توانسته به هدف خود دست پیدا کند.

آوازها در میان صدای موسیقی گم می­‌شوند

بازی کردن با دو حس سمعی و بصری مخاطب از خصوصیات مورد نیاز این گروه نمایش بود که بازیگران به خوبی از عهده آن بر آمدند. صحنه‌های تئاتر عموما با همین ترانه­‌ها و تکیه بر حرکات موزون و ریتمیک پیش می‌رود اما گاها آوازها در بین صدای آلات موسیقی گم می‌شود. محور نمایشنامه نیز برای کسانی که فیلم را ندیده‌اند منسجم و مشخص نیست و خط داستان در لابه لای هیاهوی رقص و آواز از دست خارج می‌شود.

نقطه قوت مری پاپینز وجود حرکات ریتمیک این نمایش موزیکال است

مری پاپینز با تیم‌های کمی کوچکتر نسبت به دو نمایشنامه بینوایان و الیور توییست اجرا شد. همین موضوع باعث شده که علی براتی طراح حرکت اثر، بداند دقیقا با صحنه نمایش چه کاری کند. به نظر می‌رسد او تمرین‌های بسیاری  را با تیم بازیگری و حرکات ریتمیک خود انجام داده و تمامی حرکات را به دقت تنظیم کرده است. حرکات موزونی که در نمایشنامه وجود دارد به فیلم اصلی هم وفادار بوده و برای تماشاگران آشنا به نسخه اصلی، خاطره خوبی را تداعی می‌کند. براتی که طراحی حرکت نمایش الیور توییست و بینوایان را نیز به عهده داشته است سال گذشته نشان مدالیوم خانه تئاتر را به پاس سال‌ها تلاش در عرصه تئاتر و طراحی حرکت آثار نمایشی دریافت کرد.

طراحی حرکات موزون در مری پاپینز به گونه‌­ای پیش می‌­رود که در چارچوب هنجارهای فرهنگی جامعه جای بگیرد. این ویژگی یکی از نقاط قدرت طراحی حرکت علی براتی به ­شمار می‌­رود. او به خوبی نشان داد که با معیارهای ارشاد آشناست و می‌تواند با استفاده از تعداد بازیگرانی که در خدمت گروه هستند از حرکات فردی اضافه دوری کند. او در عین اینکه تلاش می­‌کند تا حرکات ریتمیک یک تئاتر موزیکال را اجرا کند از خطوط قرمز عبور نکرده و با دوری از اختلاط نسنجیده حساسیت‌های اجتماعی را متوجه نمایش نکند.

دراماتورژی و پردازش نمایش در مری پاپینز

دراماتورژ فن و هنر نگارش نمایشنامه و پردازش آن برای اجراهای جدید است که با توجه به مخاطب و زمان و مکان مورد تحلیل و تفسیر قرار می گیرد. دراماتورژ است که امضای نویسنده و کارگردان را بر اثر نمایشی و اجرای آن تثبیت می‌کند. این فرد باید از مطالعه و دقت بالایی برخوردار باشد، تا تئاتر را از اشکالات و نواقص آن مبرا کند. ویژگی نمایش مری پاپینز در بین نمایش‌های موزیکالی که روی صحنه رفته­‌اند این است که به ذات موزیکال است و برای اجرای صحنه‌ای موزیکال نشده است. از همین رو از همان ابتدا برای ترانه خوانی‌ها، حرکات ریتمیک و... طراحی شده و بازیگران  برمبنای آن چگونگی خلق شخصیت را طراحی و سپس اجرا کرده اند.

 این اثر به نسبت دو اثر پیشین شسته رفته‌تر و منسجم‌تر است و البته همان مشکل«الیورتوئیست» را به همراه دارد، یعنی در دراماتورژی و برداشت از متن اصلی و تبدیل کردن آن به نمایشنامه فعلی با نواقصی روبروست. محمد رضا کوهستانی در سه اثر الیور توئیست، بینوایان و مری پاپینز نشان داده است که از تبحر خوبی در این زمینه برخوردار است. او ترانه‌های مری پاپینز را به خوبی، به شکل و سیاق زبان فارسی درآورده است اما باید در عین نو بودن اثر برای انطباق بیشتر با شرایط جامعه مخاطب و رسیدن به استانداردهای جهانی تلاش کند و به نمایشنامه نظم و انسجام بهتری ببخشد.

عوامل و بازیگران مری پاپینز چه کسانی بودند

نمایش مری پاپینز به کارگردانی احمد سلیمانی روی صحنه رفته است. مردی که زمانی مسئول واحد نمایش حوزه هنری قم بود و در زمینه دفاع مقدس و مضامین مذهبی تئاتر روی صحنه می‌برده است. او حالا به ساخت اثری کاملا متمایز با دیگر آثار خود روی آورده است. نمایش‌های سلیمانی عموما از استقبال خوبی در میان تماشاگران برخوردار بودند و او توانسته است سالن‌های چند صدنفری را مملو از جمعیت کند.

اجرای بازیگران در این نمایش بیش از دو اثر قبلی به دور از جلوه‌گری‌های اضافی است و گروه بازیگران در خدمت کلیت اثر هستند و رفتارهای انفرادی برای بهتر دیده شدن کمتر به چشم می‌آید.

بهنوش طباطبایی؛ بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون نقش مری پاپینز را بر عهده داشت. طباطبایی در سال­‌های 88 و 89 کاندیدای بهترین بازیگر زن برای نمایش‌های داستان یک پلکان و ابرهای پشت حنجره از جشنواره بین المللی تئاتر شد. همچنین در جشن منتقدان تئاتر در سال ٩٣ به خاطر نمایش سیندرلا اثر جلال تهرانی کاندیدای جایزه بهترین بازیگر زن بود.

در کارنامه نمایشی او آثاری همچون فصل شکار بادبادکها به کارگردانی جلال تهرانی و ترانه‌های قدیمی، سینماهای من، نام تمام مادران و آینه‌های روبرو به کارگردانی محمد رحمانیان به چشم می­‌خورد.

 کاظم سیاحی در این نمایش نقش بنکس پدر خانواده را بازی می‌کند که پیش از این کرمی ایفاگر آن بود. سیاحی به تازگی در فیلم سینمایی «جهان با من برقص» و مجموعه «فوق‌لیسانسه‌ها» هر دو به کارگردانی سروش صحت هم ایفای نقش کرده است.

مهرواه شریفی‌نیا در نمایش موزیکال «مری پاپینز» نقش وینفرد بنکس را بازی می‌کند. او پیش از این در نمایش ترن به نویسندگی و کارگردانی حمیدرضا آذرنگ به ایفای نقش پرداخته بود.

محمد شاکری بازیگر خردسال نمایش های «الیورتوییست» و «بینوایان» نقش یکی از فرزندان خانواده بنکس به نام مایکل را در این نمایش موزیکال، عهده دار بود.

عسل شاکری هنرمند خردسال دیگر نقش جین فرزند خانواده بنکس را ایفا می کند. در میان فعالیت‌های هنری او نام نمایش‌هایی همچون «چتر سفید» (در هر دو اجرا) و فیلم هایی همچون «توارد» و «بهتر از نیل آرمسترانگ» مشاهده می‌شود. بینندگان شبکه «پویا» او را به عنوان مجری- بازیگر یکی از برنامه‌های این شبکه می‌شناسند.

محمدرضا کوهستانی (دراماتوروژ)، شیما میرحمیدی (طراح صحنه و لباس)، مرتضی نجفی (طراح نور) علی براتی (طراح حرکت)، منوچهر صهبایی (رهبر ارکستر)، مهدی نوروزی (مدیر ارکستر ایستگاه) از دیگر اعضای این گروه هستند.

مری پاپینز از یک فیلم کلاسیک محبوب در دهه هفتاد میلادی الگو گرفته است

مری پاپینز؛ یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های فانتزی است که تا قبل از این به هنرمندان چیره دستی در تاریخ سینمای جهان از جمله جولی اندروز رسیده است. نقش آفرینی جولی اندروز در نقش مری پاپینز در سال ۱۹۶۴ اسکار بهترین بازیگر زن نقش اصلی را برای وی به ارمغان آورد و همچنین با ایفای نقش، وی به انتخاب مجله پریمیر جزو یکصد شخصیت برتر تاریخ سینما قرار گرفت.

جولی اندروز ستاره فیلم های موزیکال های «مری پاپینز» و «اشک ها و لبخند ها»، جایزه گلدن گلوب و بفتا را نیز برای بازی در نقش مری پاپینز کسب کرده بود.

انتهای پیام/4139/