دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
آنا گزارش می‌دهد؛

نگاهی به 8 سقوط پرنده‌های نهاجا در 4 سال/ چرا هواپیماهای ارتش سقوط می‌کنند؟

انتظار می‌رود ارتش جمهوری اسلامی ایران به واسطه برخورداری از سوابق طولانی در حوزه مدیریت پرواز، از پرواز هواپیماهایی که از ریسک پرواز بالایی برخورداند جلوگیری شود، اما گویا فرماندهان ارتش از این مهم غفلت می‌کنند.
کد خبر : 462934
N83172691-72782679.jpg

به گزارش خبرنگار حوزه امنیتی و دفاعی گروه سیاسی خبرگزاری آنا، روز چهارشنبه، چهارم دی ماه 1398 یک فروند جنگنده میگ ۲۹ متعلق به ارتش جمهوری اسلامی ایران در حین انجام مأموریت در ارتفاعات کوه سبلان دچار سانحه شد که بر اثر این سانحه، سرهنگ خلبان محمدرضا رحمانی، به درجه رفیع شهادت نایل شد.


در حقیقت این چندمین بار است که در رسانه‌ها اخبار سقوط هواپیماهای جنگی، غیرجنگی و نیز بالگردهای ارتش جمهوری اسلامی ایران منتشر می‌شود که دل‌های تک‌تک مردم غیور و شهیدپرور ایران را آکنده از غم و اندوه می‌کند؛ بنابراین این خبر بهانه‌ای شد تا به سراغ برخی سوابق سقوط هواپیماهای متعلق به ارتش در چهار سال سال گذشته برویم.


هرگز حادثه سقوط هواپیمای C130 متعلق به ارتش در سال 1384 و شهادت 128 نفر از هم‌وطنانمان از یاد نمی‌رود، اما حداقل انتظار می‌رفت تا بعد از این حادثه دلخراش کمتر شاهد حوادث بعدی دیگر باشیم، اما گویا قصه سقوط هواپیماهای ارتش تمامی ندارد.


1- سقوط جنگنده آموزشی ارتش در چابهار ( دی ماه 1394)


در دی ماه 1394 بود که بر اثر سقوط هواپیمای آموزشی جنگی F4 ارتش در چابهار، خلبان و کمک‌خلبان به شهادت رسیدند.



این هواپیمای آموزشی متعلق به پایگاه دهم شکاری نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران مستقر در کنارک، 20 دقیقه پس از پرواز آموزشی دچار نقص فنی شد و سپس سقوط کرد.


2- سقوط سوخو 24 ارتش در شیراز (20 تیر 1395)


یک فروند جنگنده سوخو ۲۴ متعلق به پایگاه شهید دوران در حین مأموریت آموزشی در حوالی شهرستان استهبان استان فارس به‌دلیل نقص فنی دچار سانحه شد که با مهارت بالای خلبان به منطقه غیر مسکونی هدایت و سقوط کرد. هر دو خلبان این جنگنده به سلامت موفق به خروج از هواپیما شدند.


3- سقوط یک بالگرد ارتش در ارومیه (6 مهر 1396)


یک فروند بالگرد 214 ارتش که درحال تست و بازبینی بود در ششم مهر 1396 بر اثر نقص فنی در ارومیه دچار سانحه شد و سپس سقوط کرد که متأسفانه در این حادثه یک نفر شهید و دو نفر مجروح شدند.



4- سقوط یک فروند جنگنده F-7 ارتش در اصفهان (12 خرداد 1397)


همچنین یک فروند هواپیمای شکاری F-7 پایگاه هشتم شکاری هوانیروز ارتش در 15 کیلومتری حسن‌آباد جرقویه علیا استان اصفهان دچار نقص فنی و سپس سقوط شد، اما خلبانان قبل از سقوط از جنگنده خارج شدند و این حادثه هیچ‌گونه تلفات جانی در پی نداشت.


5- سقوط یک جت جنگی آموزشی (20 تیر 1397)


در این حادثه یک جت جنگی آموزشی نیروی هوایی پایگاه کنارک در منطقه عمومی چابهار سقوط کرد و منجر به مجروحیت دو خلبان مستقر در کابین شد، اما خوشبختانه این حادثه تلفات جانی در پی نداشت.


6- سقوط هواپیمای F5 در دزفول (4 شهریور 1397)


یک فروند هواپیمای F5 پایگاه هوایی دزفول در حین پرواز آموزشی و در هنگام نشستن به علت نقص فنی دچار سانحه شد. متأسفانه این حادثه منجر به شهادت سرهنگ خلبان منوچهر فتاحی یکی از خلبانان این پرواز شد.


7- سقوط هواپیمای بوئینگ 707 ارتش (24 دی 1397)


یک فروند هواپیمای باربری بوئینگ ۷۰۷ نیروی هوایی ارتش که دارای محموله گوشت برای اجرای طرح مردم‌یاری و در راستای کمک به اقتصاد کشور از مبدأ بیشکک پایتخت کشور قرقیزستان عازم کشورمان بود، دچار حادثه شد و اقدام به فرود اضطراری در فرودگاه فتح استان البرز کرد که در هنگام فرود از باند خارج و پس از برخورد با دیوار انتهایی باند دچار آتش‌سوزی شد. در این سانحه ۱۳ نفر از کارکنان نیروی هوایی ارتش به فیض شهادت نائل آمدند.



8- سقوط جنگنده F4 در ساحل بوشهر (13 مرداد 1398)


یکی دیگر از حوادث سال 98 که قبل از وقوع حادثه دلخراش سقوط جنگنده ارتش در کوه سبلان رخ داد، سقوط یک فروند هواپیمای جنگی F4 ارتش در ساحل دلوار تنگستان استان بوشهر بر اثر نقص فنی بود. خوشبختانه دو سرنشین جنگنده  F4 جان سالم به در بردند.


تکرار این حوادث در فواصل زمانی کوتاه نه در شأن جایگاه ارتش است و نه مردم ایران اسلامی چنین اتفاقاتی را قبول می‌کنند. در واقع بیشتر این حوادث بر اثر نقص فنی بوده؛ در صورتی‌که فرماندهان و مسئولان ارتش به خوبی می‌دانند اگر از صحت و سلامت یک پرنده یا هواپیما اطمینان ندارند، نباید اجازه پرواز به آن داده شود، اما متأسفانه در اغلب این حوادث چنین تصمیماتی اتخاذ شده است.


بنابراین آیا بهتر نیست مسئولان پایگاه‌های شکاری، فرماندهان و هر مسئول مستقیمی که با پرواز پرنده‌های فولادین ارتش جمهوری اسلامی ایران سروکار دارند، قبل از پرواز این پرنده‌ها از سلامت کامل و پایین بودن ریسک پرواز آنها اطمینان کامل داشته باشند تا شاهد چنین حوادث دلخراشی نباشیم؟ آیا فرماندهان ارتش می‌دانند که سقوط هرکدام از این پرنده‌ها، خدشه‌ای به اعتبار بین‌المللی قوای نظامی کشورمان که آن را با تقدیم خون شهدا و در شرایط تحریم به دست آورده، وارد می‌شود؟.


انتهای پیام/4079/


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب