بنزین اصلاحطلبان در ماشین آشوب ترامپ علیه مردم ایران/ بیانیهای به اسم معترضان به کام اغتشاشگران!
به گزارش خبرنگار حوزه احزاب گروه سیاسی خبرگزاری آنا، گویا در سال 98 قرار است همه اتفاقات دست به دست هم دهد تا یک پروژه عظیم علیه ثبات و امنیت کشور رقم بخورد، پروژهای که منافع ملی را نشانه رفته و بازیگرانش هم اپوزیسیون خارجنشین و عناصر داخلیشان هستند.
حمایت از اغتشاش و ناامنی با «تِم» آزادی بیان
متأسفانه هر زمان آشوب و اغتشاش در کشور رخ میدهد، عدهای با «تِمِ» حمایت از آزادی بیان، هیزم بر آتش اغتشاش و آشوب میریزند تا بنزین فتنه آنها آشوبها شعلهور شود و از قِبَل آن منافع فکری و جناحی خود را با تحت فشار قرار دادن حکومت پیش ببرند.
در این میان برخی از اصلاحطلبان که به زعم هممسلکان میانهروشان جزء جریان تندرو و رادیکال هستند همیشه پرچمدار ضدیت با منافع ملی بودهاند. این گروه همواره در اوج آشوب و اغتشاش در کشور با صدور بیانیههایی ابتدا بهصورت کاملاً برنامهریزیشده به اسم حمایت از حق اعتراض، علم حمایت از اغتشاشاتگران را برمیدارند. این جریان اصلاحطلب سپس با ورود به فاز مذاکره حل تمام مشکلات کشور را ریشه در برقراری ارتباط و مذاکره با آمریکا معرفی میکند.
چنین پروژههایی پیش از این چندین بار توسط سران اصلاحطلب امتحان شده، اما هر دفعه با شکست مواجه شد.
در واقع اصلاحطلبان در اغتشاشات 18 تیر 1378 و فتنه 1388 با صدور بیانیهای از اغتشاشگران و آشوبطلبان حمایت کردند و حکومت را به خویشتنداری در برابر آشوبها، تخریب اموال عمومی و برهم زنندگان امنیت ملی توصیه کردند؛ در صورتیکه هیچ حکومتی در منطق سیاسی خود اجازه نمیدهد تا عدهای اغتشاشگر با جولان دادن در خیابانها، امنیت ملی و امنیت عمومی را با هدف زیر سؤال بردن اقتدار حکومت، به خطر بیندازد.
یکی از نمونههای این موضوع در عاشورای حسینی سال 88 رخ داد. زمانی که عدهای از طرفداران جنبش سبز به دستههای عزاداری حمله کرده و بسیاری از هیئتها حسینی را آتش زدند. آن زمان سرکرده این جریان که بازنده انتخابات سال 88 بود در بیانیهای آشوبگران را عدهای مظلوم خواند!
نمونه دیگر این نوع بیانیه بعد چند ماه پیش بازمیگردد. در آن زمان عدهای از اصلاحطلبان و برخی معاندان خارجنشین در یک بیانیهای اعلام کردند باید جمهوری اسلامی با ترامپ مذاکره کند تا تحریمها پایان یابد. این بیانیه بهقدری تند بود که رئیسجمهور و برخی مسئولان دولتی هم علیه آن موضعگیری کردند. این بیانیه توسط افرادی مانند؛ کرباسچی و برخی از افراد خارجنشین تهیه شده بود.
در اینجا بهتر است به این نکته اشاره کرد که در ایران هر 10 سال یک فتنه بزرگ رخ میدهد. فتنه 78، فتنه 88 و حالا این بار نوبت 98 است که یک فتنه دیگر را تجربه کند. در واقع اتفاقاتی را که در سال 98 رخ میدهد، باید بنابر توصیه رهبر معظم انقلاب جدی گرفت. در حقیقت حوادث رخداده در سال 96، زمینهساز وقوع فتنهای در مقیاس بزرگتر در سال 98 بود.
مطالبات بهحق مردم توسط موجسواران به حاشیه رانده شد
وجه تشابه فتنههایی که پیش از این اشاره شد در صدور بیانیههای حمایتآمیز از فتنهگران و اغتشاشگران تحت لوای حمایت از اعتراضات است.
پس از افزایش قیمت بنزین در روزهای گذشته کشور شاهد اعتراضات مردمی بود؛ اعتراض نسبت به تصمیم یکباره دولت و بدون اطلاعرسانی از قبل آن هم در شرایطی که مردم در مشکلات معیشتی و اقتصادی به سر میبرند؛ اما این اعتراضات پس از گذشت چند ساعت توسط عناصر منافقین، ضدانقلاب و اغتشاشگر منحرف شد و نیز مطالبات و اعتراضات بهحق مردم را به حاشیه بُرد.
اغتشاش، تخریب و ایجاد رعب و وحشت با رنگ و بوی بنزین، پروژه جدید منافقین و اپوزیسیون خارجنشین بود که چند روزی کشور را درگیر آشوب و ناامنی کرد، اما پس از سرکوب این اغتشاشات توسط نیروهای امنیتی، سران اصلاحطلبان دست به کار شدند و شروع به موجسواری بر روی اعتراضات بهحق مردم کردند.
77 نفری که اغتشاشگران را مردم خطاب میکنند
در واقع عدهای از اصلاحطلبان و اپوزیسیونهای خارجنشین و همصدا با مخالفان جمهوری اسلامی، بیانیهای را صادر کردند که امضای 77 نفر از فعالان سیاسی اصلاحطلب پای این بیانیه است. در میان این 77 نفر، اسامی سید مصطفی تاجزاده، سعید حجاریان، عبدالله رمضانزاده، عیسی سحرخیز، الهه کولایی، شهیندخت مولاوردی و عبدالله ناصری به چشم میخورد.
این افراد با ترامپ، پمپئو، وزارت خارجه آمریکا، بی بی سی، شبکه من و تو و اینترنشنال همصدا شده و برخورد با آشوبگران را نفی کردند. این 77 نفر اغتشاشگرانی که دور روز چندین هزار میلیارد تومان برجای گذاشته معترض نام نهادند.
این 77 نفر خود را دلسوز مردم میدانند و آشوبگران را دغدغهمند به وضعیت معیشتی ملت و طرفدار آزادی بیان معرفی میکنند. این 77 نفر در بیانیه اخیرشان درخواست کردهاند تا آمران و عاملان تیراندازی به سوی مردم شناسایی و با آنها برخورد کیفری صورت گیرد.
از نظر آنها اغتشاشگران و آشوبطلبان جزئی از مردم هستند؛ در صورتیکه رهبر انقلاب، رئیسجمهوری و بسیاری از افراد مطرح جریانهایس سیاسی اعلام کردند که صف مردم از اغتشاشگران جداست؛ زیرا مردم همانهایی هستند که ابتدا بهصورت مسالمتآمیز نسبت به افزایش قیمت بنزین اعتراض کردند، ولی بعد از گذشت چند ساعت، مطالبات بهحق آنها توسط عدهای اغتشاشگر حمایتشده از سوی عناصر داخلی و خارجی به حاشیه رانده شد و خیابانها را تبدیل به میدان جنگ کردند.
همچنین نکته جالب توجه دیگر این است که امضاءکنندگان این بیانیه از حکومت خواستهاند با عادیسازی روابط خارجی به تحریمها پایان دهند و نکته سومی که از این بیانیه استخراج میشود، تأکید این 77 نفر بر برگزاری انتخابات آزاد در کشور است.
نکته چهارم و مهمتر از سه نکته پیشین این است که این فعالان سیاسی اصلاحطلب، 6 بار در بیانیه خود از واژه حکومت استفاده کردهاند. از سوی دیگر طوری این بیانیه تنظیم شده که تمام و کمال حکومت را مقصر اصلی مشکلات اقتصادی، اجتماعی و بینالمللی نشان میدهند و حتی یک بار واژه دولت به کار نرفته است.
منطق اصلاحطلبان در حمایت از آشوبگران چیست؟
بیانیه اخیر فعالان سیاسی اصلاحطلب دقیقاً مشابه بیانیههای پیشین آنها در رخدادهای مختلف است. در واقع بیانیههای پیشین هم با زمینه تسلیم و محکومسازی نظام همراه بود. همانطورکه در ابتدای این گزارش تأکید شد، اصلاحطلبان میخواهند با بحرانسازی، غیرعادی نشان دادن شرایط، سیاهنمایی و محکوم ساختن نظام؛ جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهند تا به خواستههای بیمنطق تَن دهد.
یکی دیگر از کلیدواژههای مشترک در بیانیههای صادرشده از سوی سران اصلاحطلب بهویژه بیانیه اخیر آنها، تشویق نظام به عادیسازی روابط خارجی است. از نظر اصلاحطلبان عادیسازی روابط خارجی؛ یعنی مذاکره با آمریکا. در واقع این کلیدواژه «عادیسازی روابط خارجی» حربهای است تا علت تمام مشکلات اقتصادی و خارجی را به نوع سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مرتبط سازند.
در بیانیه اخیر اصلاحطلبان چنان درباره روابط خارجی و سیاست خارجی کشور سیاهنمایی شده که گویا این نظام جمهوری اسلامی است که نظم جهانی را برهم ریخته و به هیچ تعهدی پایبند نیست؛ در صورتیکه کارشناسان سیاست خارجی اذعان کردهاند نظم جهانی توسط آمریکا دوران ترامپ مختل شده و این کشور از بیشتر تعهدات بینالمللی خارج شده است و اروپاییها هم به این فضا دامن زدهاند.
بسیاری از مردم و کارشناسان سیاسی این پرسش را مطرح میکنند که مگر ایران روابط خارجی را غیرعادی کرده که حالا بخواهد آن را عادی کند؟ برخی دیگر از کارشناسان هم اعلام کردند که آیا اصلاحطلبان حاضرند تضمین دهند در صورت توافقی دیگر، آمریکا و اروپا به توافق جدید پایبند بمانند؟
از آنجا که بازی با کلیدواژههای آزادی بیان، اعتراض و تنشزدایی از روابط خارجی برای اصلاحطلبان به یک عادت تبدیل شده و در هر بیانیهای که توسط آنها منتشر میشود این سه کلیدواژه به چشم میخورد، اما در ماجرای اغتشاشات روزهای گذشته، برخی از اصلاحطلبان مطرح موضعی بر خلاف این 77 نفر گرفتند و مواضع آنها نشان میدهد که پروژه اصلاحطلبان در خصوص موجسواری بر روی اعتراضات با بُنبست روبهرو شده و دیگر پاسخ نمیدهد.
بُنبست اصلاحطلبان
گستردگی و پیچیدگی اغتشاشات اخیر به حدی بود که صدای حسامالدین آشنا و عطاءالله مهاجرانی را در آورد و این دو نفر اقدام نیروهای امنیتی در سرکوب اغتشاشگران را تحسین کردند و نظرشان برخلاف مواضع 77 نفر از اصلاحطلبانی بود که بیانیه اخیر را امضاء کردهاند.
حسامالدین آشنا در حمایت از سرکوب اغتشاشگران در توئیتی این اغتشاشات را به عملیات فروغ جاویدان تشبیه کرد و نوشت: «خیال کردند عملیات فروغ جاودان ۲ را کلید زدهاند ولی حالا به خوبی فهمیدند که در واقع عملیات مرصاد ۲ کلید خوردهاست».
همچنین عطاءالله مهاجرانی درباره فتنه اخیر در توئیتی تأکید میکند: «پروژه خسارتبار آشوب امنیتی آبان، بحمدالله تمام شد، پل گذار شکست و براندازی برافتاد. تا چند سال چهرههای سالمند تبلیغاتی اپوزیسیون بایست، سر هم را بتراشند که کار از کجا خراب شد؟ چرا شکست؟».
* گزارش از سعید امینی
انتهای پیام/4079/
انتهای پیام/