وزارت دفاع آمریکا «پهپاد خون آشام» می سازد

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، سایت خبری پچ پچ در گزارشی نوشت: چرا باید وسیله حمل‌ونقل روباتیک هوایی بسازید که به‌محض رسیدن به هدف و انجام مأموریتش ناپدید شود و از بین برود؟ اگرچه در نگاه اول چنین ایده‌ای چندان منطقی به نظر نمی‌رسد اما نگاهی دقیق‌تر مجموعه‌ای از دلایل را برای این ایده آشکار می‌کند. اگر در دنیای نظامی و جاسوسی بخواهید حرف بزنید بهترین ابزار، ابزاری خواهد بود که پس از اتمام مأموریتش ناپدید شود و ردی از خود باقی نگذارد. اگر از کاربردهای غیرنظامی بخواهید نگاه کنید، در عمده سناریوهایی که احتیاج به حمل‌ونقل هوایی درون‌ها یا پهباد ها داریم، مانند ارسال محموله به افراد گرفتارشده در مناطق مصیبت‌زده، پس از تحویل مرسوله برگرداندن آن پهباد می‌تواند به کاری وقت‌گیر و هزینه‌بر بدل شود و به دلیل ضرورت همراه داشتن منبع انرژی که برای پرواز بازگشت لازم است، وزن کل آن افزایش‌یافته و درنتیجه حجم باری که می‌تواند جابجا کند، کاهش می‌یابد.
بنابراین اگر بتوانید نوعی درون (پهباد) ارزان و مقرون‌به‌صرفه بسازید که پس از انجام مأموریت، تجزیه‌شده و ناپدید شود، عملا کاربردهای فراوانی برای آن به دست خواهید آورد.
این دقیقا همان کاری است که دارپا، واحد پژوهشی وابسته به وزارت دفاع ایالات‌متحده انجام داده است.
به نوشته پاپیولار ساینس، این پروژه به‌طور معنی‌داری ایکاروس نام نهاده شده است. اگرچه واژه ایکاروس در این پروژه بر مبنای حروف اول واژه «سامانه‌های ورودی غیرقابل‌بازیابی، رها شونده از هوا و قابل کنترل» یا «Inbound, Controlled, Air-Releasable, Unrecoverable Systems» انتخاب شده است اما اشاره به افسانه معروف ایکاروس در اساطیر یونان دارد.
بر اساس این اسطوره ایکاروس و پدرش دیدالوس، با ساخت بال‌هایی از جنس موم از برجی که در آن زندانی بودند گریختند. پیش از فرار دیدالوس به پسرش سفارش کرد که زیاد به خورشید نزدیک نشود اما ایکاروس مبهوت توانایی پروازش آن‌قدر به خورشید نزدیک شد که بال‌های مومی‌اش آب شدند و او به درون دریا سقوط کرد. چنین بال‌هایی استعاره خوبی برای طرح پهبادهای یک‌بارمصرف دارپا هستند.
طرح ایکاروس درنهایت و پس از تکمیل، پهبادهایی را تولید می‌کند که پس از تحویل محموله خود در مدت ۴ ساعت تجزیه و ناپدید می‌شود البته اگر پیش‌ازاین مدت صبح فرابرسد، این پهباد سریع‌تر و به‌محض طلوع خورشید فرآیند تجزیه خود را آغاز می‌کند. به همین دلیل آن را نوعی پهباد خون‌آشام می‌نامند (بر اساس افسانه‌ها خون‌آشام‌ها تنها در دل شب به فعالیت می‌پردازند و نمی‌توانند نور روز را تحمل کنند).
این پهبادها باید توانایی محموله‌ای به وزن یک ونیم کیلوگرم را داشته باشند و باید بتوانند منطقه‌ای نزدیک به هدف تعریف‌شده به‌آرامی فرود آیند.
بر اساس ایده موجود این درون‌ها از یک بالن در ارتفاع ۱۰ کیلومتر رها می‌شوند و باید توانایی این را داشته باشند که ۱۴۰ کیلومتر را پرواز کنند. این هدفی جاه‌طلبانه برای دارپا به شمار می‌رود و به همین دلیل این نهاد پژوهشی ۸ میلیون دلار را در دو فاز مختلف که ۲۶ ماه به طول خواهد انجامید، برای رسیدن به این هدف برنامه‌ریزی کرده است.