کهکشانی با ابرهای عجیب یک راز کیهانی جدید است
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانشبنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، اخترشناسان با کشف برخی از ابرهای عجیبوغریب که در حال چرخش به دور سیاهچاله هستند، یک کهکشان فوقالعاده را کشف کردهاند. کهکشان NGC 1068 دو حلقه دارد که در جهات مخالف هم حرکت میکنند. این پدیده ممکن است مسیری طولانی را برای تحقیق در خصوص معمای کیهان طی کند.
هنگامیکه برای نوشیدن آب آن را از یک بطری به لیوان تخلیه میکنیم، چالهای در آب درست میشود؛ سیاهچالهها نیز دقیقاً به همین روش هرچه را در اطراف خود دارند، اعم از گردوغبار و گاز و... به شکل مارپیچ در یکجهت به درون خود میکشند.
اما در مورد کهکشان NGC 1068 که در فاصله 47 میلیون سال نوری از زمین قرار دارد اینچنین نیست، به دلیل وجود ابر زیادی از گردوغبار و گاز در مرکز، که میتواند سیاهچاله فوقالعاده را گمنام کند، نمیتوان نگاه خوبی به این کهکشان کرد. اخترشناسان رصدخانه نجوم رادیویی ملی (NRAO) با استفاده از تلسکوپ ALMA با نزدیک شدن از آن الگوی گردش عجیبی را در قلب کهکشان پیدا کردهاند.
ویولت ایمپلیززری، نویسنده اصلی این تحقیق میگوید: به لطف وضوح دیدنی ALMA، حرکت گاز را در مدارهای داخلی در اطراف سیاهچاله اندازهگیری کردیم، دیسک گاز داخلی بین دو تا چهار سال نوری از سیاهچاله فاصله دارد و در همان جهت چرخش خود کهکشان میچرخد. اما کمی بیشتر بین چهار تا 22 سال نوری از سیاهچاله حلقه دوم قرار دارد که در جهت مخالف حلقه اول میچرخد و این کشف منجمان را شگفتزده کرده است.
این محقق میگوید: ما انتظار نداشتیم که این موضوع را ببینیم، وقتی گاز که در داخل سیاهچاله فرو میرود، فقط در یکجهت به دور آن میچرخد. غیرممکن است که بخشی از حلقه چرخش به عقب را بهتنهایی شروع کند حتماً چیزی باید این جریان را مختل کرده باشد.
این نوع چرخش در کهکشانها ناشناخته نیست، اما قبلاً هرگز در این مقیاس دیده نشده است. این اتفاق برای ستارهها و مواد دیگری که هزاران سال نوری از مرکز فاصله دارند در حاشیه یک کهکشان اتفاق میافتد که در جهت مخالف در حال حرکت هستند.
علت آن معمولاً برخورد با کهکشان دیگری است که در جهت مخالف میچرخد. محققان بر این باورند که ممکن است مورد مشابه در NGC 1068 نقش داشته باشد. ممکن است بقایای یک کهکشان اسیرشده کوچکتر یا ابرهای گازی باشد که از کهکشان میزبان خارج شدهاند.
جالب اینکه کهکشان دو چهره میتواند مسیری طولانی را برای توضیح رمز و راز متفاوت طی کند. ستاره شناسان بسیاری از سیاهچالههای فوقالعاده را در مسافتهای بزرگ از زمین مشاهده کردهاند به این معنی که ما آنها را همانطور که در سالهای اولیه ظاهر میشوند میبینیم. مطابق مدلهای فعلی، رشد چند ده سال برای سیاهچالهها باید چندین میلیارد سال طول بکشد، بنابراین یک معمای پایدار این است که آنها چگونه اینقدر سریع رشد میکنند.
ایمپلیززری میگوید: جریانهای ضد چرخش گاز ناپایدار هستند، به این معنی که ابرها سریعتر ازآنچه در یک دیسک با یکجهت چرخش قرار میگیرند وارد سیاهچاله میشوند. این میتواند راهی باشد که یک سیاهچاله بهسرعت رشد کند.
انتهای پیام/4108/پ
انتهای پیام/