حسرت دوباره سهم یوزهای ایران میشود؟/ بلاتکلیفی امیدهای ایران در راه توکیو
به گزارش خبرنگار حوزه فوتبال گروه ورزشی خبرگزاری آنا، قصه پُر غصه تیم امید تمامی ندارد؛ پس از اینکه تیم المپیکی کشورمان با هدایت فرهاد مجیدی در دو بازی تدارکاتی مقابل ازبکستان شکست خورد، ناامیدی و نگرانی از عملکرد تیم امید به اوج خود رسید و طبیعی بود اولین انتقادها به سمت فرهاد مجیدی سرمربی این تیم روانه شود.
انتخاب مجیدی قصه پر چالش فدراسیون فوتبال
امیدها پروژه صعود به المپیک را نزدیک به دو سال پیش با هدایت کرانچار آغاز کرده بودند، اما در اردیبهشت سال 98 با تصمیم کمیته فنی فدراسیون فوتبال، این مربی از هدایت تیم امید اخراج شد. در حالی که تیم امید با این مربی کروات به دور نهایی مقدماتی المپیک توکیو صعود کرده بود، اما در نهایت با تصمیم فدراسیون، کرانچار از تیم امید اخراج شد و امیدهای ایران وارد فاز جدیدی در رابطه با انتخاب سرمربی شدند.
پس از رفتن کرانچار، گزینههای زیادی برای هدایت تیم امید بر سر زبانها افتاد، اما در نهایت قرعه به نام فرهاد مجیدی افتاد. مجیدی پس از اخراج شفر از استقلال، مدت کوتاهی به عنوان سرمربی در این تیم حضور داشت و پس از پایان رقابتهای لیگ برتر مأموریتش تمام شد و راهی تیم امید شد تا دوران مربیگری خود را در این تیم حساس سپری کند. طبیعی بود که انتخاب مجیدی به عنوان سرمربی تیم امید، انتقادهای زیادی به همراه داشت چرا که اهالی فوتبال معتقد بودند تیم امید شرایط حساسی دارد و باید کسی مسئولیت این تیم را برعهده بگیرد که تجربه بالایی داشته باشد.
مخالفت غیرمستقیم کمیته با انتخاب مجیدی
از آخرین حضور امیدهای ایران در المپیک 44 سال میگذرد، از آن زمان به بعد تاکنون فوتبال ایران نتوانسته طلسم شکنی کند و به المپیک راه پیدا کند. با وجود تمام حساسیتها و مخالفتها در نهایت مجیدی هدایت تیم امید را برعهده گرفت. اولین واکنش از سوی کمیته ملی المپیک صورت گرفت، مسئولان کمیته معتقد بودند در فرایند انتخاب مجیدی به عنوان سرمربی تیم المپیک قرار نگرفتند، اگرچه بعدها، او مورد تأیید قرار گرفت اما همین واکنش تیر خلاص به تصمیم فدراسیون فوتبال بود. ضمن اینکه تقریباً بیشتر اهالی فوتبال از انتخاب مجیدی به عنوان سرمربی ناراضی بودند اما فدراسیون تصمیم گرفته بود و کمیته ملی المپیک در نهایت این انتخاب را تأیید کرد و کار برای مجیدی در تیم امید آغاز شد.
مخالفان مجیدی به صف شدند
رضا شاهرودی و سهراب بختیاری زاده که پیش از انتخاب مجیدی در کادر فنی تیم امید حضور داشتند، پس از انتخاب او، از تیم جدا شدند و راضی به همکاری با سرمربی جدید تیم امید نشدند. فرشاد ماجدی در تیم ماندگار شد و حمید استیلی هم به عنوان سرپرست در کنار امیدها و مجیدی قرار گرفت. کسب نتایج ضعیف مجیدی در تیم امید، روز به روز نارضایتیها را افزایش داد و حمید استیلی به عنوان سرپرست تیم، اولین فرد مخالف با ادامه همکاری مجیدی در تیم امید شناخته شد. پس از اینکه تیم ملی امید دو بار مقابل تیم ازبکستان شکست خورد و در مجموع پنج بار دروازه تیم ملی باز شد، مجیدی در یک مصاحبهای تند و تیز، به دخالت برخیها در انتخاب بازیکنانش اشاره کرد. آتش اختلاف در تیم امید با وساطت مهدی تاج تقریباً فروکش کرد، اما دوباره هفته گذشته این آتش برافروخته شد و در نهایت مجیدی در صفحه مجازی خود از هدایت تیم امید کنار رفت.
دوران پساکرانچار و بلاتکلیفیهای یوزهای ایران
تیم امید این روزها در بلاتکلیفی محض به سر میبرد، مجیدی از هدایت تیم استعفا کرده است و امید نمازی به عنوان دستیار مجیدی که در ازبکستان به تیم امید اضافه شد و پس از کسب نتایج ضعیف از این تیم جدا شد. در شرایطی که تیم امید در دی ماه سال جاری به میزبانی تایلند، با حضور در گروه مرگ باید با تیمهای چین، کرهجنوبی و ازبکستان بازی کند، اختلافات داخلی و حواشی، رسالت این تیم را به دست فراموشی سپرده است. با این شرایط خیلی از کارشناسان معتقد هستند این بار هم تیم امید به المپیک راه پیدا نمیکند و طلسم صعود به المپیک چهار سال دیگر ادامه خواهد داشت.
عدم برنامهریزی درست و منطقی، آفت اصلی تیمهای پایه فوتبال ایران است. تیمی که قرار است نماینده ایران در المپیک پس از 44 سال باشد این روزها شرایط ناآرامی را سپری میکند. البته این اتفاق در تیم امید برای نخستین بار نیست. در سال 2017 هدایت تیم امید به امیرحسین پیروانی سپرده شد، او پس از 16 سال توانسته بود با تیم جوانان به جام جهانی صعود کند و در یک مقطع کوتاه هدایت امیدها را برعهده گرفت.
پس از اینکه پیروانی نتوانست انتظارات را در تیم امید برآورده کند، کمیته فنی فدراسیون دوباره تصمیم به تغییرات گرفت و این بار به مربی خارجی روی آورد و با این بهانه که کرانچار فوتبال ایران را به خوبی میشناسد و مربی کارکشتهای است نیمکت امیدها را به او سپردند. جالب اینکه پنج سال پیش کرانچار گزینه اصلی سرمربیگری تیم المپیک بود، اما وزارت ورزش این تصمیم را وتو کرد چراکه آنها معتقد بودند این سرمربی شرایط مناسبی برای پذیرش این کار سخت را ندارد، اما در سال 97 شرایط تغییر کرد و نگاهها به سمت او رفت و به مدت یک سال هدایت این تیم را برعهده داشت.
تیم امید در دوران مربیگری کرانچار، در بازیهای آسیایی جاکارتا و هشت بازی دوستانه در بازیهای مقدماتی المپیک ۲۰۲۰ توکیو حضور داشت و با حضور تیمهای عراق، یمن و ترکمنستان دوم شد و به لطف اخطار کمتر به دور نهایی مقدماتی صعود کرد. پس از کسب این نتایج، اعضای کمیته فنی به این نتیجه رسیدند که کار کرانچار در تیم امید تمام شده چرا که با وجود دلارهایی که به او و دستیاران خارجیاش میدهند نتیجهای قابل قبولی به دست نیامده است.
حالا پس از استعفای مجیدی، دوباره دوران بلاتکلیفی تیم امید آغاز شده است، در حال حاضر گزینههای زیادی برای هدایت تیم امید مطرح شده است، برخی میگویند شاید هدایت تیم امید به حمید استیلی برسد و او جانشین مجیدی شود، برخی دیگر هم از حضور حسین فرکی در تیم امید خبر میدهند، اما آن چیزی که اهمیت دارد دوران بلاتکلیفی تیم امید درست 9 ماه قبل از المپیک توکیو است. با این شرایط کار امیدها برای رسیدن به المپیک توکیو سخت خواهد بود و بعید نیست با این شرایط حسرت دوباره سهم فوتبال ایران در راه المپیک شود.
انتهای پیام/4051/4057/
انتهای پیام/