پدرم و دیگر شهدای منا بسیار مظلومانه به شهادت رسیدند/ بازگشت مادرم به‌تنهایی از حج برایم سنگین بود

به گزارش خبرنگار حوزه حماسه و مقاومت گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا،‌ فاجعه منا روز ۲ مهر ۱۳۹۴ برابر با ۱۰ ذی‌حجه ۱۴۳۶ قمری هم‌زمان با عید قربان در مراسم رمی جمرات در «خیابان ۲۰۴» نزدیک تقاطع آن با «خیابان ۲۲۳»، در منطقه منا شهر مکه، عربستان سعودی رخ داد. ازدحام حجاج دلیل این فاجعه اعلام شده‌ است.

آمار دقیق تلفات این حادثه رسماً اعلام نشده‌ است. مقامات رسمی عربستان ۲ روز پس از وقوع حادثه تعداد جانباختگان را ۷۶۹ نفر اعلام کردند. حال آنکه با توجه به مشاهدات میدانی صورت گرفته جمعیتی در حدود ۸۰۰۰ نفر در این واقعه تلخ جان باختند.

جانباز شهید سید داود موسوی یکی از زائرانی بود که با وجود جانبازی از ناحیه دوپا در حج آن سال شرکت کرده بود و به همراه همسر خود در مکه حضور یافته بود. شهید جانباز سید داود موسوی که در دوران دفاع مقدس حضوری فعال در مناطق جنگی داشت در پی آموزش نیرو‌های نظامی در میدان مین از ناحیه دو پا مجروح شد.

سید محمدجواد موسوی فرزند شهید سید داود موسوی به مناسبت فرارسیدن سالگرد شهادت پدرش در گفتگو با خبرگزاری آنا گفت: از زمان تحصیل در دبستان چون در دبستان شاهد درس می‌خواندم و تمام بچه‌هایی که در آن مدرسه درس می‌خواندند به نوعی پدرشان جانباز بود؛ زیاد متوجه تفاوت‌ پدرم با دیگر پدر‌ها نشدم اما زمانی که بزرگتر شدم دریافتم که پدرم به‌واسطه ایثارگری که داشته از ناحیه دوپا دچار مجروحیت و قطع پا شده است. 

وی بیان کرد: پدرم با این که از ناحیه پا مجروح بود و از پروتز استفاده می‌کرد اما با من و برادرم فوتبال بازی می‌کرد و هیچ موقع نمی‌گذاشت در این زمینه کمبودی احساس کنیم. پدر برای فرزندانش یک اسطوره و الگو است و پدر من نیز همینطور بود اما به واسطه ایثارگری‌اش او را به چشم یک قهرمان هم نگاه می‌کردیم.

موسوی ادامه داد: پدرم هیچ موقع از نحوه مجروحیتش برای ما صحبت نکرده بود، ولی آن چیزی که از دوستانش شنیدم این است که در میدان مین برای خنثی‌سازی مین‌ها و البته آموزش به دیگر رزمندگان وارد میدان مین شده بود که 2 مین منفجر شده و از ناحیه دو پا دچار مجروحیت شدید می‌شود.

فرزند شهید موسوی تصریح کرد: پدرم قطع دو پا بود و می‌بایست از ویلچر استفاده کند اما به جهت روحیه استقامت و استواری که داشت همیشه پروتز استفاده می‌کرد و دوست نداشت فرد دیگری کار‌هایش را انجام دهد. او با همان پا‌های مصنوعی کوه‌نوردی می‌کرد و تا قله کوه نیز صعود می‌کرد. رفتار‌های پدرم در مقابل سختی‌ها و استقامت او درس خوبی برای ما بود که در برابر کوچکترین مشکلات عقب‌نشینی نکنیم.

وی یادآور شد: در زمانی که فاجعه منا رخ داد و از تلویزیون اعلام شد که دامنه این اتفاق بسیار گسترده است و حجاج ایرانی در این حادثه به شهادت رسیده‌اند. در ابتدا مسئله را زیاد جدی نگرفتیم اما رفته رفته هر چه اطلاع‌رسانی بیشتر شد فهمیدیم که مسئله جدی است. در ساعات اولیه نام پدرم در لیست شهدا نبود اما به یک باره اسم شهید سید داود موسوی در لیست شهدا دیده شد. شهادت پدرم و شهدای منا یکی از مظلومانه‌ترین شهادت است.

موسوی یادآور شد: شهادت پدر خیلی برایم سنگین بود، اما لحظاتی را هرگز فراموش نمی‌کنم؛ یکی از این لحظات بازگشت مادرم در تنهایی بود زمانی که در فرودگاه از پله‌های برقی پایین آمد و پدرم را در کنارش ندیدم یکی از آن لحظاتی بود که هرگز از یاد نمی‌برم.

وی بیان کرد: شهادت پدرم ضربه سنگینی برای خواهرم بود، از جایی‌ که او تنها دختر است و وابستگی شدیدی به پدر داشت، تحمل دوری پدر برایش بسیار سخت و طاقت‌فرسا است اکنون چندین سال از شهادت پدر می‌گذرد اما رنج دوری او در چهره خواهرم کاملاً نمایان است.

فرزند شهید موسوی ادامه داد: مادرم که از همان ابتدا با ایثارگری پدرم یار و همراه بود، صبر و استقامت را از پدر آموخته بود و به سبب این ایثارگری نیز بعد از شهادت پدرم خود را وقف فرزندانش کرده است. البته بعد از شهادت پدر وظیفه من، برادرم و خواهرم در قبال مادر به مراتب سنگین‌تر و بیشتر شده است که امیدوارم با عنایت خداوند در این راه موفق باشم.

وی تأکید کرد: به عنوان فرزند یک جانباز شهید از خداوند می‌خواهم در ادامه راه پدرم من را استوار و ثابت‌قدم کند تا بتوانم در مسیر نظام مقدس جمهوری اسلامی و منویات رهبری و البته امام زمان(عج) گام بردارم و هر روز بیشتر از روز قبل در مسیر شهدا استوارتر باشم.

انتهای پیام/4072/4100/پ