صفاوردی در گفتگو با آنا: بی‌قانونی در کشور به فرهنگ تبدیل شده است
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی با بیان اینکه بی‌قانونی در کشور به فرهنگ تبدیل شده است گفت: متأسفانه برخی از مسئولان اهتمامی به اجرای قوانین ندارند.
سوسن صفاوردی در گفتگو با خبرنگار حوزه رسانه گروه اجتماعی خبرگزاری آنا در خصوص نحوه پوشش در جامعه اسلامی اظهار کرد: دست‌اندرکاران فرهنگی در مورد پوشش چندین نکته را باید مد نظر داشته باشند، اینکه بحث پوشش به باورها برمی‌گردد، لذا افرادی که این پوشش را قبول دارند، چارچوب‌های آن را نیز در هر کجای دنیا رعایت می‌کنند. در نظام حاکم که مبتنی بر نظام دینی است، پوشش و اجرای آن به‌صورت یک قانون به تصویب رسیده است.
وی گفت: کسی که این موضوع را به‌عنوان باور دینی قبول نکرده است قطعاً در رابطه با رعایت قانونی این امر نیز آن‌گونه که یک فرد معتقد پوشش دارد نمی‌تواند عمل کند. چرا که در نگاه او رعایت حداقل همان حداکثر است.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی اضافه کرد: رعایت پوشش و ارتباط آن با احترام به قانون، چندی است از سوی مجریان مطرح می‌شود، موضوع پوشش اخیراً با موضوع احترام به قانون پیوند داده شده است و تعریف می‌شود و احترام به قانون که مجریان امور فرهنگی و اجتماعی بیشتر در رابطه با پوشش زنان حساسیت بیشتری نشان می‌دهند، در جامعه‌ای که بی‌قانونی در آن به فرهنگ تبدیل شده است، بسیار مشکل قابل درک می‌شود، لذا مجدداً از منظر تحمیل آموزه دینی برداشت می‌شود.
صفاوردی با بیان اینکه احترام به قانون باید در رابطه با همه امور فرهنگ‌سازی شود تا آنجا که بی‌قانونی در یک امر به سرعت مشهود شود اظهار کرد: تمرکز حساس روی این امر پاسخ درست را نخواهد داد. اگر احترام به قانون در عملکرد مسئولان نهادینه شود قطعاً شهروندان نیز احترام به قوانین در هر مورد را یاد می‌گیرند.
این فعال حوزه زنان اضافه کرد: متمرکز شدن بر قانونی که به یک باور دینی پیوند می‌خورد سخت می‌شود و تعیین محدودیت‌هایی در چارچوب رنگ، مدل و مواردی از این قبیل برای کسی که باور ندارد، درک را مشکل‌تر می‌کند.
وی گفت: در موضوع پوشش تندروی‌ها و برخوردهاى افراطی و عدم درک مخاطب‌های مختلف موجب شده است تا بازخوردهاى منفى در اين رابطه را تا به امروز شاهد باشیم.
صفاوردی با بیان اینکه در جامعه ما افراد مختلفی با بینش‌های متفاوت زندگی می‌کنند، ادامه داد: امروز دست‌اندرکاران باید تفاوت بین افرادی که این پوشش را با آرمان خود پذیرفته‌اند و کسانی که فقط به‌علت رعایت قانون مجری آن هستند، در نوع برخوردها و مصوبات در نظر داشته باشند، تا با برخوردهای حذفی و دشمنانه، زمینه عدم رعایت حداقل‌ها را ایجاد نکنند.
این فعال حوزه زنان افزود: هر اقدامی برای حصول نتیجه مانند یک معادله دو وجهی است. احترام به قانون و احترام به حقوق شهروندان باید توأمان پیش برود و این معادله باید از طرف مسئولان عمل شود تا در جامعه نهادینه شود.
وی بیان کرد: از همان بدو تصویب قانون حجاب که تقریباً دو سال بعد از انقلاب بود، روش‌های تند و افراطی، زمينه‌ساز برخی سرکشی‌ها نسبت به این امر شده است. فراموش نکنیم جامعه ما متشکل از اقوام، ادیان، مذاهب و به تبع آن فرهنگ‌های مختلف است و تلاش برخی از مجریان فرهنگی در تحمیل یک قالب قطعاً امری نافرجام است. تعریف رهبری از مفهوم ملت در ترغیب مردم در زمان انتخابات می‌توانست الگویی برای مدیریت فرهنگی کشور در همه زمینه‌ها باشد. این قید که «ممکن است برخی نظام را قبول نداشته باشند، اما کشورشان را دوست دارند.»
صفاوردی بیان کرد: این نوع نگاه،کاملاً نگاه فرهنگی است چرا که تفاوت فکری و اعتقادی را دشمنانه تلقی نمی‌کند و با احترام به تفاوت فکری، مخاطب را به حضور دعوت می‌کنند.
این فعال حوزه زنان افزود: درک این تفاوت کمک می‌کند تا رفتار متفاوت اقشار مختلف نسبت به اجرای پوشش را بهتر متوجه بشویم و این رفتار متفاوت را با انگ‌های مختلف به یک بازخورد منفی و اعتراض‌آمیز تبدیل نکنیم. به‌طور مثال غالباً در رابطه با پوشش هنرمندان در داخل و خارج از ایران سر و صدای زیادی می‌شود. اولین نکته که باید در این رابطه در نظر گرفته شود، روحیه یک هنرمند است که معمولاً سخت قالب پذیر است و در تنوع و گوناگونی سیر می‌کند، دوم اینکه اکثراً پوشش اسلامی را به‌علت مصوبه قانونی کشور رعایت می‌کنند، لذا آن رعایت حداقلی از منظر معتقدان به پوشش در هنرمندان، برای آنان به مفهوم حداکثر است.
وی ادامه داد: البته این رعایت حداقلی بعضاً به این علت که هنرمندان در جامعه بیشتر دیده می‌شوند، حساسیت برانگیزتر است، لذا سرو صداهایی که غالباً در این رابطه شکل می‌گیرد.
صفاوردی افزود: اما از طرف دیگر این نکته هم باید از این طرف درک شود که توقع رعایت قانون ایران در خارج از ایران به این علت که فرد در اینجا کار می‌کند، بسیار بی‌منطق است. اگرچه شاید به‌طور مثال در رابطه با مراسم رسمی که به نام ایران و نماینده هنر ایران پیوند می‌خورد این امر قابل درک باشد، اما توقع رعایت این قانون در حوزه شخصی انسان‌ها در خارج از کشور معلوم نیست با چه منطقی است و چرا عده‌ای با افکار انجمادی تلاش می‌کنند تا هنرمندان را در مقابل نظام قرار دهند.
این فعال حوزه زنان عنوان کرد: حوزه فرهنگ و هنر بیش از هر حوزه دیگری نیازمند نگاهی مبتنی بر جذب است و غفلت در این زمینه زمینه‌ساز تحمیل هزینه‌های معنوی بر این جامعه است.
انتهای پیام/4046/4110/
انتهای پیام/
