چگونگی توسل به خداوند در «مناجات المتوسلین» / خدایا دست آویزى جز رحمتت و شفاعت پیامبرت به سویت ندارم +صوت
به گزارش خبرنگار حوزه معارف اسلامی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، امسال در حالی وارد ماه مبارک رمضان شدیم که به دلیل جلوگیری از شیوع ویروس کرونا برگزاری مراسمها و تجمعات در مساجد، هیئتها و اماکن مذهبی ممنوع بود. این ممنوعیت توفیق عبادتها و اعمال جمعی را از مردم سلب کرده است. در این شرایط بسیاری از مراسمها و برنامههای مذهبی برای جامعه دیندار ایران اسلامی بهصورت مجازی اجرا و پیگیری میشود. گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا بنا دارد در پرونده «مناجات نامه» به بررسی ادعیه و مناجات ویژه ماه پرفضیلت رمضان بپردازد.
مناجات «خمس عشر»، مجموعه دعاهای پانزدهگانهای که از امام سجاد(ع) نقل شده است. این دعاها، در کتابهای «الصحیفة الثانیة السجادیة»؛ شیخ حرّ عاملی، «بحارالانوار»؛ علامه مجلسی و «مفاتیح الجنان» شیخ عباس قمی نقل شده است. محور این مناجاتها مباحث اخلاقی و عرفانی است.
«مناجات الْمُتَوَسّلین» یا مناجات توسل کنندگان، دهمین مناجات از مناجاتهای پانزدهگانه خمس عشر است که وسائل توسل و تقرب به خداوند، لطف و کرم خداوند و اینکه انسان تنها در مأمن آرامش الهی میآساید، از موضوعات این مناجات است.
مضامین و پیامهای ذکر شده در مناجات المتوسلین به شرح زیر است:
توسل و تقرب به خداوند با جاذبههای مهربانی خدا و شفاعت رسول اکرم(ص).
امید داشتن به لطف و کرم خداوند.
درخواست عاقبت به خیری و قرار گرفتن در بین بندگان خاص و ممتاز الهی.
توصیف خداوند با مضامینی مانند؛ خداوند، معدن کرم و بزرگواری است. کریمتر، بزرگوارتر، رحیمتر و مهربانتر از او وجود ندارد. او تنها انیس برای انسانهای غریبی است که حتی خویشان و دوستانش او را از خویش راندهاند. او پناه کسانی است که از هر جایی رانده شدهاند و پناهی ندارند.
امید داشتن به عفو بینهایت و کرم و بخشایش نامحدود خداوند و این نکته که اگر عفو و بخشش و کرم خداوند شامل حال انسان نشود، هیچ کسی نجات نمییابد.
در ادامه صوت این مناجات با صدای میثم مطیعی میآید که میتوانید دانلود کنید.
متن کامل و ترجمه مناجات المتوسلین با ترجمه حجتالاسلام والمسلمین حسین انصاریان در ادامه میآید:
المناجاة العاشرة: مناجاة المتوسّلين
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگی است؛
إِلٰهِى لَيْسَ لِى وَسِيلَةٌ إِلَيْكَ إِلّا عَوَاطِفُ رَأْفَتِكَ، وَلَا لِى ذَرِيعَةٌ إِلَيْكَ إِلّا عَوَارِفُ رَحْمَتِكَ، وَشَفَاعَةُ نَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ، وَمُنْقِذِ الْأُمَّةِ مِنَ الْغُمَّةِ، فَاجْعَلْهُما لِى سَبَباً إِلَىٰ نَيْلِ غُفْرانِكَ، وَصَيِّرْهُما لِى وُصْلَةً إِلَى الْفَوْزِ بِرِضْوَانِكَ، وَقَدْ حَلَّ رَجَائِى بِحَرَمِ كَرَمِكَ، وَحَطَّ طَمَعِى بِفِنَاءِ جُودِكَ، فَحَقِّقْ فِيكَ أَمَلِى، وَاخْتِمْ بِالْخَيْرِ عَمَلِى، وَاجْعَلْنِى مِنْ صَفْوَتِكَ الَّذِينَ أَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ، وَبَوَّأْتَهُمْ دَارَ كَرامَتِكَ؛ وَأَقْرَرْتَ أَعْيُنَهُمْ بِالنَّظَرِ إِلَيْكَ يَوْمَ لِقائِكَ، وَأَوْرَثْتَهُمْ مَنَازِلَ الصِّدْقِ فِى جِوارِكَ.
خدایا، به پیشگاهت وسیلهای جز عواطف مهرت ندارم و به درگاهت دستآویزی جز از آنچه از رحمتت شناخته شده و جز شفاعت پیامبرت، پیامبر رحمت رهایی بخش امت از رنج و ناراحتی ندارم، خدایا! این دو وسیله را برای من سبب رسیدن به آمرزشت قرار ده و آن دو را رابطهای برای دستیابی به خشنودیات بگردان، همانا امیدم به حریم کرمت فرود آمده و مرکب طمعم به آستانه جودت بار انداخته است، پس درباره خودت آرزویم را محقّق ساز و کارم را به خیر پایان ده و مرا از آن برگزیدگانی قرار ده که در میان بهشت قرارشان دادی و خانه کرامتت را در اختیارشان گذاردی؛ و دیده آنان را در روز قیامت با نگاه بهسوی جمال خویش روشن نمودی و جایگاه راستی را در جوارت به آنان واگذار نمودی،
يَا مَنْ لَايَفِدُ الْوَافِدُونَ عَلَىٰ أَكْرَمَ مِنْهُ، وَلَا يَجِدُ الْقَاصِدُونَ أَرْحَمَ مِنْهُ، يَا خَيْرَ مَنْ خَلَا بِهِ وَحِيدٌ، وَيَا أَعْطَفَ مَنْ أَوَىٰ إِلَيْهِ طَرِيدٌ، إِلَىٰ سَعَةِ عَفْوِكَ مَدَدْتُ يَدِى، وَبِذَيْلِ كَرَمِكَ أَعْلَقْتُ كَفِّى، فَلا تُولِنِى الْحِرْمَانَ، وَلَا تُبْلِنِى بِالْخَيْبَةِ وَالْخُسْرانِ، يَا سَمِيعَ الدُّعاءِ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
ای آنکه باریافتگان بر کریمتر از او بار نیابند و قصدکنندگان مهربانتر از او را نیابند، ای بهترین کسی که شخص تنها با او خلوت کند و ای مهربانترین کسی که انسان رانده بهجانب او روی آورد، بهسوی گستردگی عفوت دست گدایی دراز کردم و به دامن کرمت چنگ آویختم، مرا سزاوار حرمان مکن و به ناامیدی و زیان دچار مساز، ای شنوای دعا، ای مهربانترین مهربانان.
انتهای پیام/4028/
انتهای پیام/