دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۳۱ فروردين ۱۳۹۸ - ۱۲:۵۴
حجت‌الاسلام محمدحسین مختاری*

ظهور منجی مسئله‌ای جهانی است

ظهور منجی مسئله‌­ای جهانی است و همه ادیان و مذاهب به نوعی منتظر ظهور یک تسلّی دهنده هستند.
کد خبر : ۳۷۴۹۶۷

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، ظهور منجی مسئله‌­ای جهانی است و همه ادیان و مذاهب به نوعی منتظر ظهور یک تسلّی دهنده هستند. بودائیان منتظر «میتریه»، هندوها منتظر «کَلْکى، نابودگر پلیدی»، زرتشتیان منتظر «سوشیانت»، یهودیان منتظر «ماشِیح» و مسیحیان منتظر «مسیح» می­‌باشند.


در جهان اسلام نیز هیچ مذهبی نیست که معتقد به موعود نباشد و همه مذاهب اسلامی در قالبی خاص مهدویت را قبول دارند. چنان‌که: دانشمندان شافعی مانند طلحة الشافعی در «مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول»، کنجی شافعی در «البیان فی اخبار صاحب الزمان»، ابن‌کثیر در «النهایة فی الفتن و الملاحم»، تفتازانی در «شرح المقاصد»، سیوطی در «العرف الوری فی اخبار المهدی» و هیتمی در «القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر» و «الصواعق المحرقه» ذیل آیه دوازدهم بررسی‌های بسیاری داشته‌اند.


دانشمندان حنبلی مانند امام احمد حنبل در «مسند در ضمن» ۱۳۶ حدیث، جوزیه در «المنار المنیف»، و دانشمندان حنفی مانند ابن جوزی در «تذکرة خواص الامة فی خصائص الائمة»، ابن طولون در «الائمة الاشاعة»، عبدالوهاب شعرانی در «الیواقیت و الجواهر»، قندروزی در «ینابیع المودة»، آلوسی در «غایة المواعظ» و  دانشمندان مالکی مانند الصبان در «اسعاف الراغبین» و الکتانی در «نظم المتناثر» در کتب مستقل یا در ضمن کتب روایی و تفسیری به وضوح و به‌طور گسترده به بحث مهدویت و ظهور منجی پرداخته‌­اند.


امامیه نیز همراه با همه ادیان و فرق عالم، معتقد به ظهور منجی است و مانند بسیاری از اهل سنت معتقد است که منجی عالم بشریت مردی از نسل آخرین پیام­‌آور صلح و راستی است که وعده حاکمیت دین بر پهنه هستی را محقق می­‌سازد چنان‌که قرطبی در تفسیر آیه ۳۳ سوره توبه، زمان تحقق این وعده را بنا بر قولی منطبق بر زمان حضرت مهدی(علیه السلام) دانسته و می­‌نویسد: «و ذاك عند خروج المهدي و قد تواترت على أن المهدي من عترة رسول الله صلى الله عليه و سلم‏‏».[۱]


از نکات برجسته درباره موعود اسلام آن است که اولاً: موعود منتظَر از سلاله انبیاء و در امتداد سیر خلافت الهی است: «إنّی جاعل فی الأرضِ خلیفة»، ثانیاً هم اکنون زنده است و در قامت کارگردان هستی بستر فیض و رزق عالم هستی است: «بیمنه رُزق الوری» و ثالثاً متعلق به قوم و آیین خاصی نیست بلکه بارانی است که بر همگان می­‌بارد و پدری مهربان است که مایه آرامش بشریت است چنان‌که خود آن حضرت فرمود: «و إني أمان لأهل الارض کما أن النجوم أمان لأهل السماء، یعنی من مايه آرامش و امنيت زمينيان هستم، همانگونه که ستارگان آسمان باعث امنيت آسمانيان هستند».[۲]

گوشتیران
قالیشویی ادیب

 با این بیان، نیمه شعبان عید بشریت است. البته جهان اسلام وظیفه سنگینی در معرفی چهره رحمانی حضرت حجت(عج) به جهانیان دارد. یکایک ما باید همانند آن حضرت، مایه امنیت و آرامش بندگان خدا باشیم. همگان باید مراقب قلم و بیان خویش باشند تا خواسته یا ناخواسته آرامش ملّت و مذهبی را سلب نکنند زیرا تنها کسانی فرزندان حضرت مهدی(س) محسوب خواهند شد که همچون آن حضرت پدری مهربان برای بشریت باشند و از سخنان آتش افروز که تنها مایه تحکیم سلطنت شیطان است بپرهیزند.  


حقیقتاً امروز، چشم دنیا به بیان و قلم اهل اسلام دوخته است زیرا تبلیغات مسموم دشمنان سبب نگرانی سیل مشتقان معارف قرآن و اهل بیت و صحابه بزرگوار رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در جهان شده است. همه ما باید آتش نفرتی را که اکنون در بخش­‌هایی از جهان اسلام برافروخته شده است را با قلم و بیان و مال و جان خود خاموش کنیم. علما و اندیشمندان جهان اسلام برای تحقق جامعه مهدوی باید در خط مقدم صلح و برادری اسلامی باشند و اجازه ندهند که بی­خردان تخم نفرت را در میان برادران دینی بگسترانند. زیرا اصلاح جامعه با معجزه صورت نمی­گیرد.


مردم باید پیام حق را یاری دهند تا پیروز شود چنانکه صبر و تلاش و عقلانیت خوبان سبب پیروزی انبیای الهی بر بدخواهان شد؛ «وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثيرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ في‏ سَبيلِ اللَّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرينَ؛ چه بسيار پيامبرانى كه خداپرستان فراوانى در كنارشان جنگيدند؛ و در مقابل دشواريهايى كه در راه خدا به آنها می‌رسيد، ضعف نشان ندادند و تن به زبونى و تسليم ندادند؛ و خدا پايداران را دوست می‌دارد».(آل عمران ۱۴۶)


بنابراین، بیایم تا با تمام وجود حول محور ثقلین برای تحقق جامعه مهدوی که نهایت آمال و آروزی همه خوبان عالم بوده است تلاش نماییم.


منبع: تسنیم


انتهای پیام/۴۱۰۷/۴۱۱۶/






[۱]. الجامع لاحکام القرآن، (۱۳۶۴ش)، نشر ناصر خسرو، تهران، ج ۸، ص ۱۲۱-۱۲۲.




[۲]. بحارالانوار، (۱۴۰۳ق)، نشر دار احیاء التراث العربی، بیروت، ج ۵۲، ص ۹۲.




ارسال نظر