نماد بیادعای عشق و ایثار در خرمشهر
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آناـ روز ششم فروردين امسال هوای خرمشهر بارانی بود که به همراه زائران كاروان راهيان نور به مركز فرهنگی دفاع مقدس در این شهر رسیدیم.
به همراه زوار ديگر ، وارد مركز شديم كه ناگهان باران شديدی شروع به باریدنكرد. شدت بارش به حدی بود كه مردم همه به داخل حسينيه يا ساختمان اصلی مركز دويدند و جای گرفتند.
در آستانه در اصلی ايستاده بودم كه دوستی راهنما، رو به من گفت:آن آقا را میشناسی؟
سرم را به سمتی برگرداندم كه آن دوست اشاره میكرد. ديدم يك بسيجی مسن بيرون از ساختمان و زير يك طاق كوچك ، تكيده به ديوار پشت كرده است.
اوركتی قديمی به تن داشت و شلوار نظامی به پا! چهرهای نمكين داشت و نگاهش سادگی و بی پيرایی را به رخ میكشيد.
دوست راهنما كه خود بسيجی مخلص و جوانی بود گفت: اين رزمنده قديمی، «عنايت صحت شكوهی» است. يك بسيجی بیادعای خرمشهری كه هشت سال جنگيد. عمو عنايت ، در دفاع سی و سه روزه خرمشهر شركت داشت و در اسارت بيش از ٥٠٠ روزه آن، در همين شهر به شكل پنهان باقی ماند و به سهم خود مجاهدت كرد و به بعثیهای متجاوز و اشغالگر ضربه میزد. جالب اينكه همسر او هم از مدافعان شهر خرمشهر به شمار میآيد.
عنايت صحتشكوهی كم حرف و بیادعا و گمنام ، در نظرم بزرگتر و بزرگتر جلوه كرد! مردانگیاش پررنگتر به نظر نشست و حالا او برای من و ديگر كسانی كه به واسطه من او را شناختند، حكم قهرمانی داشت كه شكوه و خوشبختی را در اخلاص و غيرتورزی يافته بود و چشم به مواهب دنيای فانی نداشت.
عنايت صحت شكوهی، تجسم ونمادی از يك بسيجی مخلص بود كه با دست خالی اما با دلی سرشار از ايمان و معرفت و غيرت، مردانه و جانانه در برابر دشمن قدارهكش مشرك و عمله طاغوت و استكبار ايستاد. او سهمی برای خود از خوان مواهب دنيوی قائل نيست و در پی مناصب و مقاصد آنچنانی نبوده است. او با حقوق چند صد هزار تومانی شهرداری خرمشهر روزگار خود را مؤمنانه سپری میكند و دل به اين خوش دارد كه برای ادای تكليف، حساب و كتاب دنيايی نداشته و ندارد!
عنايت صحت شكوهی قطعاً بيش از امثال من، قدر خرمشهر و ايران را میداند و از تنفس در هواي وطن لذت مي برد. او بي شك بيش از امثال من، دشمن را میشناسد و مفهوم مقاومت و دفاع را درك كرده است. اين بسيجی مخلص قطعاً بيش از امثال من، قدر انقلاب را میداند و حرمت خون شهيد را نگه میدارد!
راستی؛ حواسمان به امثال عنايت صحت شكوهی هست؟! چند نفرشان را میشناسيم و تكريمشان میكنيم؟!
اينان ذخائری هستند كه فرهنگ ايثار را با حضورشان و نفسشان منتشر میكنند. اين رادمردان، ضامن بقای ارزشها هستند.
* روزنامه نگار حوزه فرهنگ
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/