آموزش مهندسی در هند نیاز به بازسازی اساسی دارد

به گزارش خبرنگار حوزه‌ دانشگاه‌های جهان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از بیزنس لاین، تقریباً دو دهه است که صنعت تکنولوژی هند ادعا می‌کند که می‌تواند به کمک زیرساخت وسیع کالج‌های مهندسی خود کارکنان و مهندسان نرم‌افزار با مهارت کاری بالا تربیت کند. البته اکثر متخصصان می‌دانند که این ادعاها توخالی و پوچ است.

قوانین و قواعد مهندسی که در کالج‌ها آموزش داده می‌شود، به‌ندرت در دنیای نرم‌افزار یا توسعه محصول کاربرد دارند. بنابراین فارغ‌التحصیلان جدید نه تنها آماده توسعه و نگهداری سیستم‌های کامپیوتری دنیا نیستند، بلکه نمی‌توانند نسل بعدی محصولات مهندسی کاربردی را بسازند.

منشأ این مشکل تفاوت در تنوع دیدگاه‌ها و اهداف سهامداران کلیدی محسوب می‌شود. مدیرهای مؤسسات خصوصی مهندسی، والدین، اعضای هیئت علمی، دانشجویان، کارکنان و حتی دولتمردان یک کشور می‌توانند نقشی در مشکل حال حاضر هند داشته باشند.

در یک نظرسنجی از بیش از هزار دانشجو درباره انتخاب مهندسی به‌عنوان مسیر شغلی آینده پرسیده شد. براساس نتایج این نظرسنجی، اکثر دانشجویان اعتراف کردند که هیچ‌گاه دلشان نمی‌خواسته مهندسی را به‌عنوان شغل آینده خود انتخاب کنند؛ اما به دلیل فشارهای خانواده مجبور به این کار شده‌اند. همچنین بسیاری از دانشجویان اعلام کردند که گوشی‌های هوشمند و استرس زندگی اجتماعی همواره تمرکزشان را برهم می‌زند.

بررسی محققان از اعضای هیئت‌علمی نیز نشان می‌دهد که استادان دانشگاه چشم‌اندازی از مدیریت ندارند. بسیاری از آنها اعتراف کردند مهارت‌های فناورانه که همواره در حال تغییر هستند را ندارند و به همین دلیل نمی‌توانند این مهارت‌ها را به دانشجویان آموزش دهند و منتقل کنند. بنابراین سعی می‌کنند به روش آموزش از روی کتاب درسی بسنده کنند. این در حالی است که نیروی انسانی برای پیشروی با تغییرات سرسام‌آور تکنولوژی، نیاز دارند که مهارت‌های خود را به‌روز نگه دارند.

انتهای پیام/4021/